آسیت یا ریزش شکم ، تجمع مایعات در حفره شکم است و معمولاً نشانه ای از یک بیماری زمینه ای پیشرفته است که در بیشتر آنها پیش آگهی نامطلوبی (نامطلوب) وجود دارد. در اکثر قریب به اتفاق موارد ، آسیت با سیروز مغزی ارتباط دارد کبد.
آسیت چیست؟
آسیت (همچنین افتادگی شکم) اصطلاحی است که برای توصیف انباشت پاتولوژیک مایع در حفره صفاقی آزاد (حفره شکم) استفاده می شود ، که معمولاً به عنوان علامت بیماری زمینه ای پیشرونده ، معمولاً با پیش آگهی ضعیف بروز می کند. در اکثر موارد ، آسیت با بزرگ شدن دور شکم یا برآمدگی شکم با ناحیه پهن شده ناف آشکار می شود ، که اغلب قبل از آن نفخ (نفخ شکم) در برخی موارد ، فتق ناف ممکن است در نتیجه آسیت ایجاد شود. آسیت را می توان از نظر ظاهری به آسیت سرم (شفاف تا زرد) ، چیل (شیری) ، خونریزی دهنده (خونی) و چرکی (باکتریایی) متمایز کرد.
علل
شایعترین علت ایجاد آسیت پیشرفته است کبد نارسایی مانند سیروز (80 درصد). کبد سیروز می تواند به دلیل دارو و / یا باشد الکل سو abuse استفاده ، مزمن هپاتیت, هپاتیت خود ایمنی، استئو هپاتیت غیر الکلی (کبد چرب هپاتیت) ، و در موارد نادرتر ، هموكروماتوز (اهن بیماری ذخیره سازی) یا بیماری ویلسون (مس بیماری ذخیره سازی). به طور قابل توجهی ، کبد با پیشرفت سیروز به طور فزاینده ای زخم می شود. این مانع می شود خون جریان ، در نتیجه استاز خون در شکم ایجاد می شود. خون مجبور می شود از عروق توسط فشار و به داخل حفره آزاد شکمی نشت می کند. این روند با کاهش سنتز بیشتر کاتالیز می شود خون پروتئین ها، بخصوص آلبومین، توسط کبد فزاینده ناکافی. علاوه بر این ، تومورهای بدخیم (بدخیم) و همچنین تغییرات التهابی حفره صفاقی (پریتونیت) یا پانکراس (پانکراتیت) می تواند باعث ایجاد آسیت شود. Rechtherz و نارسایی کلیه همچنین عوامل موافق محسوب می شوند.
علائم ، شکایات و علائم
آسیت می تواند از طریق تعدادی از علائم ، شکایات و علائم خود را نشان دهد. در ابتدا تورم شکم وجود دارد که معمولاً بدون درد است و با افزایش آن افزایش می یابد شرط پیشرفت می کند همچنین ممکن است وجود داشته باشد فتق ناف، که توسط درد در ناحیه دکمه شکم و ناف برجسته به جلو است. بسیاری از مبتلایان اضافه وزن پیدا می کنند و در بعضی موارد (به عنوان مثال ، در صورت وجود ادم محیطی همزمان) نیز از آب احتباس در ناحیه بازوها و پاها. شکایت از دستگاه گوارش نیز ممکن است رخ دهد. علائم معمول عبارتند از: نفخ و اسهال، بلکه تهوع و استفراغ. آسیت را می توان با این واقعیت تشخیص داد که علائم ذکر شده در مدت زمان طولانی تری تداوم داشته و در طی این شدت افزایش می یابد. علاوه بر این ، آسیت اغلب در ارتباط با رخ می دهد التهاب از صفاقی, سرطان و سایر بیماریها مبتلایان معمولاً از یک احساس کلی بیماری رنج می برند. در این دوره ، کاهش وزن می تواند رهبری به کمبود بدن. علائم کمبود معمولی هستند سرگیجه, غلظت اختلالات و کاهش کلی عملکرد جسمی و روانی. براساس این علائم می توان آسیت را به وضوح تشخیص داد.
تشخیص و دوره
آسیت را می توان با لمس (لمس) و ضربات (لمس) شکم با مایع جمع شده تقریباً 1 لیتر تشخیص داد. علاوه بر این ، تشخیص توسط سونوگرافی شکم تأیید می شود ، که می تواند حجم مایعات را به اندازه 50 تا 200 میلی لیتر تشخیص دهد. اگر علت آن نامشخص است ، آسیت کنید پنچر شدن با تجزیه و تحلیل بعدی مایع سوراخ شده و / یا توموگرافی کامپیوتری معمولاً استفاده می شود اگر مایعات سوراخ شده شیری یا خونی باشد ، الف لاپاراسکوپی باید انجام شود تا مشخص شود علت اصلی آسیب یا تومور است. از طرف دیگر ، مایع چرکی نشان دهنده بیماری التهابی حفره شکم است (پریتونیت) علاوه بر این، مقادیر کبدی (بخصوص آلبومین) در صورت وجود نارسایی کبدی بررسی می شوند. در صورت عدم درمان ، آسیت شدید می تواند رهبری به اینگوینال یا فتق ناف، مختل سدیم-پتاسیم تعادل, نارسایی کلیهو تاکی کاردی. به طور کلی ، پیش آگهی به بیماری زمینه ای خاص بستگی دارد. اگر آسیت همراه با سیروز کبدی رخ دهد ، این یک علامت خطرناک پیش آگهی است ، زیرا تقریبا نیمی از مبتلایان در طی 5 سال از تشخیص می میرند. در مقابل ، آسیت ثانویه به پانکراتیت حاد معمولاً با بهبود بیماری زمینه ای برطرف می شود.
عوارض
آسیت با چندین عارضه همراه است. تقریباً همیشه ، مریض شکم باعث فتق در دیواره روده می شود. اشک می تواند آلوده شود و رهبری به عفونت های جدی در شکم و روده ها افزایش فشار داخل شکمی همچنین خطر هیدروتوراکس و آسیب بیشتر به دستگاه گوارش را افزایش می دهد. علاوه بر این ، آسیت می تواند عواقبی مانند تنگی نفس ، فتق دیافراگمی یا وارونه ایجاد کند. معده. عفونت ویروسی باکتریایی می تواند عوارض دیگری مانند حاد ایجاد کند کلیه شکست ، علاوه بر این اغلب شدید درد, تب علائم و احساس فشار که در سیروز کبدی، آسیت خطر خونریزی واریسی را افزایش می دهد. یک عارضه به خصوص خطرناک باکتری های خود به خودی است پریتونیت، مهاجرت از روده باکتری به قسمتهای دیگر بدن. این اختلال اغلب بدون علائم قابل توجهی مانند تب or درد شکم، اما در 50 درصد از کل بیماران منجر به مرگ می شود. اگر دیواره روده در حین جراحی آسیب دیده باشد ، می تواند در طول درمان آسیت عوارضی ایجاد کند. اگر بی حسی موضعی تجویز می شود ، واکنش های آلرژیک ممکن است رخ دهد. آسیت تشخیصی پنچر شدن ممکن است باعث عفونت و خونریزی شدیدتر شود. به ندرت ، آسیب به اندام های شکم رخ می دهد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورت مشکوک شدن به آسیت ، باید در اسرع وقت با پزشک مشورت شود. در صورت افزایش وزن یا تورم غیرمعمول در شکم ، پزشک باید علت آن را روشن کند. در صورت احساس ضعف عمومی ، احساس فشار در ناحیه شکم یا خنجر زدن ، همین امر اعمال می شود درد زیر استخوان سینه کاملاً ناگهانی اتفاق می افتد. اگر این علائم بیش از چند روز ادامه داشت ، توصیه می شود به توصیه پزشکی بپردازید. اگر نفخ یا علائم یبوست همچنان باید با پزشک مشورت شود. خون در ادرار یا مدفوع و همچنین استفراغ or اسهال علائم هشدار دهنده دیگری هستند که نیاز به توضیح پزشکی دارند. بیمارانی که از قلب بیماری ، تومورهای صفاقی or پانکراتیت حاد باید صحبت به دکتر افتادگی شکم نیز ممکن است به دلیل عفونت کلامیدیا یا گنوکوک باشد ، مرض سل، یا بیماری التهابی عروقی. بیمارانی که مربوطه دارند تاریخچه پزشکی علائم غیرمعمول باید فوراً روشن شود ، زیرا ممکن است در حال حاضر آسیت ایجاد شده باشد. بنابراین درمان سریع ممکن است حیاتی باشد.
درمان و درمان
درمانی معیارهای زیرا آسیت به میزان آن و بیماری زمینه ای بستگی دارد. در آسیت درجه پایین ، دارو درمان با دیورتیک ها (از جمله اسپیرونولاکتون, زیپامیدو فوروزماید) در ترکیب با حداقل مصرف مایعات (1.2 تا 1.5 لیتر در روز) با هدف کاهش یا دفع مایعات موجود در حفره صفاقی آزاد انجام می شود. مقادیر کلیوی باید به طور منظم بررسی شود ، زیرا گرگرفتگی بیش از حد سریع می تواند منجر شود نارسایی کلیه (سندرم هپاتورنال). اگر دارو باشد درمان ناموفق است یا اگر آسیت مشخص وجود داشته باشد ، پاراسنتز (ascites) پنچر شدن) ممکن است در نظر گرفته شود. از آنجا که غلظت های بالای خون وجود دارد پروتئین ها با مایعات تخلیه می شوند ، عملکرد کبد باید بررسی شود. اگر عملکرد کبد ناکافی باشد ، آلبومین جایگزینی با تزریق برای جبران نشان داده شده است. علاوه بر این ، به عنوان بخشی از یک روش جراحی ، یک TIPS (پورتوسیستم داخل کبدی ترانسجولولار) استنت شنت) می تواند کاشته شود تا فشار در پورتال به حداقل برسد رگ سیستم یا شنت peritoneovenous را می توان کاشت که از طریق آن می توان مایعات را از طریق کاتتر تخلیه کرد. در اصل ، بیماری اساسی آسیت همیشه باید درمان شود. مثلا، پیوند کبد ممکن است در حضور سیروز کبدی نشان داده شود. تومورها یا آنها متاستازها در شکم به طور کلی با شیمی درمانیدر حالی که آسیت خونی یا شیری ناشی از ضربه ممکن است نیاز به درمان جراحی داشته باشد.
چشم انداز و پیش آگهی
پیش آگهی آسیت به بیماری زمینه ای موجود بستگی دارد. از آنجا که این یک بیماری مستقل نیست بلکه یک علامت ثانویه به دلیل بیماری های قبلی است ، ابتدا باید علت بیماری زمینه ای پیدا و درمان شود. اگر این موفقیت آمیز باشد ، مریض ها نیز کاملاً عقب می روند تا اینکه کاملاً از بین می روند. در مورد بیماری های جدی مانند سرطان، پیش آگهی به زمان تشخیص و نوع تومور بستگی دارد. اگر به راحتی قابل درمان و تشخیص زودهنگام باشد ، غالباً امکان بهبودی وجود دارد. این به محض گسترش تومور یا آسیب زیادی به بافت تغییر می کند. در مورد یک زمینه بیماری مزمن، پیش بینی نیز کمتر خوش بینانه است. بیماری های مزمن سیر پیش رونده ای دارند. بنابراین ، به طور مداوم در علائم موجود افزایش می یابد. درمان تلاش می کند تا روند بیماری را تحت تأثیر قرار دهد و پیشرفت آن را تا حد ممکن به تأخیر بیندازد. علاوه بر این ، علائم فردی در حد امکان مبارزه می شود. با این وجود ، به ندرت امکان درمان وجود دارد. به منظور به حداقل رساندن علائم آسیت ، مایعات اضافی در طی دوره درمان تخلیه می شوند. با این حال ، از آنجا که به دلیل بیماری تازه تشکیل شده است ، این مداخله ای نیست که بتواند درمانی ایجاد کند.
پیشگیری
با سازگار می توان از آسیت جلوگیری کرد درمان از بیماری های بالقوه زمینه ای علاوه بر این ، آسیت در بیشتر موارد با مرتبط است سیروز کبدی، که به ویژه توسط ایجاد می شود الکل و سو drug مصرف مواد مخدر. واکسن های محافظتی در برابر بیماری التهابی کبد (هپاتیت) همچنین نشان دهنده یک اندازه گیری پیشگیری کننده در برابر آسیت است.
پیگیری
مراقبت های بعدی بعد از آسیت بستگی زیادی به بیماری ایجاد کننده و روند بیماری دارد. اگر زمینه ای است شرط مثبت است ، پیگیری باید در ابتدا هر دو هفته یکبار یا ماهانه انجام شود. در طول ویزیت های بعدی ، پزشک ، از جمله موارد دیگر ، مقادیر خون را اندازه گیری می کند و در صورت لزوم ، a را نیز انجام می دهد معاینهی جسمی و دوباره از حفره شکم نمونه برداری کنید. علاوه بر این ، الف تاریخچه پزشکی گرفته خواهد شد. بستگی به زمینه دارد شرط، پزشک در مورد علائم همراه با آسیت و وضعیت عمومی بیمار س askال می کند و آنها را در برنامه ریزی های بعدی لحاظ می کند. اگر در طول درمان هیچ عارضه ای رخ ندهد و همانطور که برنامه ریزی شده است ، آسیت فروکش کند ، می توان فواصل بین ویزیت های بعدی را افزایش داد. اگر آسیت بدون علائم دیگری اتفاق بیفتد ، باید بررسی شود که آیا دیگری وجود دارد ، هنوز مشخص نشده است سرطان مسبب است. پس از آن ، تحقیقات بیشتر برای روشن شدن لازم است. در چند بیمار ، آب در طی پیگیری ، احتباس مجدداً شناسایی می شود. در این حالت باید یک کاتتر ساکن یا یک زهکشی دائمی قرار داده شود. اگر در طی درمان تخلیه دائمی انجام شد ، باید بررسی شود و در صورت لزوم برداشته شود. علاوه بر این ، هرگونه علائم همراه باید پس از درمان واقعی روشن و بهبود یابد.
کاری که می توانید خودتان انجام دهید
درمان پزشکی برای آسیت براساس میزان علائم و بیماری ایجاد می شود. یک آسیت که ملایم تلفظ می شود لزوماً به درمان گسترده ای نیاز ندارد. در بیشتر موارد ، مصرف خفیف کافی است دیورتیک ها که ، در ترکیب با استراحت و استراحت در رختخواب ، نویدبخش سریع است. همراه با این ، برای اطمینان از دفع مایعات آلوده ، باید میزان مصرف مایعات کاهش یابد. بعد از مرحله حاد ، بدن است آب تعادل باید با مصرف مایعات اضافی مناسب تعادل برقرار شود. با همراهی این ، رژیم غذایی باید تغییر کند از طریق سالم و متعادل رژیم غذایی، که بهتر است با همکاری یک متخصص تغذیه تهیه شود ، علائم باید به سرعت کاهش یابد. اگر با این وجود عوارضی پیش آمد ، باید پزشک مسئول به او اطلاع داده شود. ممکن است عود ایجاد شده باشد یا مشکل دیگری وجود داشته باشد که باید روشن شود و در صورت لزوم درمان شود. در صورت انجام یک عمل جراحی ، بیمار باید این کار را آسان انجام دهد. بعد از عمل باید از انجام فعالیت های بدنی جلوگیری شود. این امر به ویژه در صورت وجود بیماری زمینه ای جدی مانند وضعیت تومور بیشتر صدق می کند. در مورد آسیت خونی ، معاینات پزشکی بیشتر پس از عمل ضروری است.
