هیپرپرولاکتینمی
پاتوژنز (توسعه بیماری)
پرولاکتین (PRL ، مترادف: هورمون لاکتوتروپیک (LTH) ؛ لاکتوتروپین) هورمونی از هیپوفیز قدامی (HVL) است که بر روی غده پستانی عمل می کند و کنترل می کند شیر تولید در زنان پس از بارداری.پرولاکتین خود توسط فاکتور مهارکننده پرولاکتین (PIF) ، که در کشور تولید می شود ، مهار می شود هیپوتالاموس (بخشی از دیسانفالون در نزدیکی عصب باصره اتصال). این یکسان است با دوپامین. بنابراین هایپرپرولاکتینمی به شرح زیر ایجاد می شود:
- هیپوفیز خودمختار پرولاکتین ترشح (به پرولاکتینوما در زیر مراجعه کنید).
- اختلال در هیپوتالاموس دوپامین ترشح یا اختلال در حمل و نقل به هیپوفیز قدامی - حذف فاکتور مهار کننده پرولاکتین (PIF).
- افزایش تحریک هیپوتالاموس سلول های پرولاکتین که بیش از مهار فیزیولوژیکی ترشح پرولاکتین است. یک مثال خوب این است کم کاری تیروئید (کم کاری تیروئید) همراه با هایپرپلازی (تشکیل سلول بیش از حد) سلولهای تیروتروپیک هیپوفیز قدامی (عدم بازخورد منفی توسط بیش از حد ترشح T3 → TRH).
دلایل فیزیولوژیکی هایپر پرولاکتینمی عبارتند از:
- تحریک لمسی زن نوک پستان (ماساژ نوک پستان ماده).
- بارداری
- استرس (جسمی و / یا روانی)
علل (علل)
علل بیوگرافی
- بار ژنتیکی - جهش در گیرنده پرولاکتین ژن (PRLR)
علل رفتاری
- تغذیه
- وعده های غذایی سنگین و پر پروتئین
- محرک
- مصرف الکل قویتر
- وضعیت روانی - اجتماعی
- فشار
علل مرتبط با بیماری
بیماری های غدد درون ریز ، تغذیه ای و متابولیکی (E00-E90).
- آکرومگالی - اختلال غدد درون ریز ناشی از تولید بیش از حد هورمون رشد (هورمون سوماتوتروپیک (STH)) ، somatotropin) ، با بزرگ شدن برجسته فالانژها یا آكرا ، مانند دست ها ، پاها ، فک پایین، چانه ، بینی، و برجستگی های ابرو.
- اولیه کم کاری تیروئید (کم کاری تیروئید اولیه) - به کم کاری تیروئید اولیه به طور کلی گفته می شود غده تیروئید خود عامل برای است کم کاری تیروئید → عدم بازخورد منفی توسط T3 hyp بیش ترشح TRH.
- کم کاری تیروئید تحت بالینی (نهفته) (کم کاری تیروئید) → عدم بازخورد منفی توسط T3 → بیش از حد ترشح TRH.
- سندرم سل خالی - این شامل گسترش فضای زیر عنکبوتیه به داخل تورم سیلا است. این ممکن است منجر به اختلال عملکرد غدد درون ریز شود
عوامل موثر سلامت وضعیت و منجر به مراقبت های بهداشتی استفاده (Z00-Z99).
- فشار
کبد، کیسه صفرا و صفرا مجاری - پانکراس (پانکراس) (K70-K77 ؛ K80-K87).
- کبد سیروز - بافت همبند بازسازی کبد با نتیجه نقص عملکردی.
نئوپلاسم ها - بیماری های تومور (C00-D48)
- تومورهای منطقه parasellar / suprasellar - منطقه ای از پایه جمجمه "زین ترک" نامیده می شود.
روان - سیستم عصبی (F00-F99 ؛ G00-G99).
- تشنجات صرعی ، مشخص نشده است.
- هیپوفیز لنفاوی - التهاب غده هیپوفیز.
بارداری، زایمان و نفاس (O00-O99)
- بارداری
- تغذیه با شیر مادر
سیستم ادراری ادراری (کلیه ها ، دستگاه ادراری - اندام های جنسی) (N00-N99)
- نارسایی مزمن کلیه (کلیه ضعف).
آسیب ها ، مسمومیت ها و سایر عواقب دلایل خارجی (S00-T98).
- آسیب های مغزی ، مشخص نشده است
- ضایعات ساقه هیپوفیز و هیپوتالاموس (تومور ، ضربه ، پرتو درمانی/ رادیوتراپی).
علل دیگر
- دستکاری / تحریک نوک سینه ها (نوک سینه ها) ، بیشتر مشخص نشده است.
- عملیات در غده هیپوفیز (غده هیپوفیز).
- خواب
- وضعیت پس از تابش (پرتو درمانی).
دارو
- داروهای ضد آریتمی (وراپامیل)
- داروهای ضد افسردگی
- مهار کننده های مونوآمین اکسیداز (بازدارنده های MAO) - مکلوبمید, راساژیلین, سفالین، ترانیل سیپرومین.
- انتخابی سروتونین بازدارنده های جذب مجدد (SSRI) - سیتالوپرام, اسکلیتوپرام, فلوکستین, فلووکسامین, پاروکستین, سرترالین.
- چهار ضلعی داروهای ضد افسردگی (ماپروتیلین).
- سه حلقه ای داروهای ضد افسردگی (TCA) - آمیتریپتیلین ، آمیتریپتیلین اکسید ، کلومیفامین, دسیپرامین, دوکسپین, ایمی پرامین, نورتریپتیلین, اوپیرامول, تریمیپرامین).
- ضد استفراغ (دومپریدون, متوکلوپرامید).
- آنتی هیستامین ها (مترادف: هیستامین مسدود کننده های گیرنده یا آنتاگونیست های گیرنده هیستامین).
- داروهای ضد فشار خون (کلونیدین, متیلدوپا).
- ضد روان پریشی (نورولپتیک).
- داروهای ضد روان پریشی معمولی (کلاسیک) (نورولپتیک).
- بوتیروفنون - بنپریدون ، فلوسپیریلن ، هالوپریدول، ملپرون ، پیپامپرون.
- داروهای اعصاب سه حلقه ای
- فنوتیازین - کلرپرمازین, فلوفنازین, لومروپرومازین، پرازین ، پروفنازین, پرومتازین, ترییدیدین.
- تیوکسانتن - کلروپروتیکسن, فلوپنتیکسول, زکلوپنتیکسول.
- داروهای ضد روان پریشی غیر معمول (نورولپتیک) - aripiprazole, سولپیرید, ziprasidone.
- بنزامیدها
- بنزیسوکسازول پیپریدین - ریسپریدون
- دیبنزودیاازپین ها - اولانزاپین ، کوتیاپین
- داروهای ضد روان پریشی معمولی (کلاسیک) (نورولپتیک).
- ضد سم پاتونیک (رزرپین).
- مواد افیونی درون زا (اندورفین)
- اندورفین
- هورمون ها
- آدرنالین (اپی نفرین)
- آنژیوتانسین دوم
- آنتی آندروژن (استات سیپروتون)
- GnRH
- ملاتونین
- اکسی توسین
- استروژن ها
- HRT
- TSHهورمون آزاد کننده (مترادف: هورمون تحریک کننده تیروئید ، تیروتروپین).
- وازوپرسین
- مسدود کننده های گیرنده H2 (سایمتیدین, رانیتیدین).
- آنتاگونیست های دوپامین غیرمستقیم
- نالترکسون
- تترابنزن
- مواد افیونی (هیدرومورفون ، مورفین)
- پروکینتیک
- دومپریدون
- متوکلوپرامید
- آلیزاپرید
- داروهای روانگردان (فنوتیازین ها ، تیوكسانتن ها).
- سروتونین
پرولاکتینوما
می توان میکروآدنوم (میکروپرولاکتینوما: <1 سانتی متر) را از ماکروآدنوم (ماکروپرولاکتینوما:> 1 سانتی متر) تشخیص داد. تومورها از سلولهای لاکتوتروپیک منشأ می گیرند غده هیپوفیز. فقط حدود پنج درصد از میکروپرولاکتینوما به ماکروپرولاکتینوم تبدیل می شود. آدنوم در بیشتر موارد فقط پرولاکتین (پرولاکتینوما) و GH (هورمون رشد) و پرولاکتین در موارد نادر ترشح می کند (آکرومگالی).