فلوکستین دارویی است که عمدتا برای درمان اختلالات افسردگی استفاده می شود. از گروه انتخابی است سروتونین بازدارنده های جذب مجدد (SSRI ها). در مقایسه با داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (آمیتریپتیلین ، کلومیپرامین ، نورتریپتیلین) که سالها در افسردگی درمان ، فلوکستین با تحمل قابل توجهی بهتر و طیف کوچکتر از عوارض جانبی مشخص می شود. همچنین می تواند در کودکان و نوجوانان 8 سال به بالا برای درمان دوره های متوسط تا شدید بیماری استفاده شود افسردگی. این ماده فعال فقط در آلمان با نسخه پزشک در داروخانه ها موجود است.
موارد مصرف
فلوکستین به طور معمول در بزرگسالان به عنوان بخشی از درمان اختلالات افسردگی استفاده می شود. گزینشی سروتونین مهارکننده های جذب مجدد (SSRI) درمان انتخابی هستند ، خصوصاً در دوره های افسردگی بسیار شدید (عمده افسردگی) بیمارانی که از افسردگی بسیار شدید رنج می برند ، بی حال ، افسرده و افسرده هستند.
اغلب ، تغییرات وزن با تغییر در اشتها و اختلالات خواب همراه است. در عین حال ، تفکر بسیار کند می شود و بیماران در تمرکز مشکل دارند. فلوکستین همچنین ممکن است برای درمان وسواس تجویز شود bulimia.
اختلالات وسواسی اختلالات تفکر مربوط به محتوا است که در آن بیمار یک احساس اجبار درونی برای فکر کردن یا انجام برخی کارها دارد. بولیمیا (بولیمیا نیز نامیده می شود) یک ذهنیت معمول است اختلال در غذا خوردن. بیماران از حملات مکرر اشتهای خشن رنج می برند و ترس زیادی از افزایش وزن دارند.
بنابراین ، این بیماران معمولاً مستقیماً دوباره غذای مصرفی قبلی را استفراغ می کنند. فلوکستین را می توان به عنوان یک مکمل برای تجویز کرد روان درمانی به منظور کاهش مداوم حملات خوردن و استفراغ. از فلوکستین ممکن است برای درمان دوره های متوسط تا شدید بیماری استفاده شود افسردگی در کودکان و نوجوانان 8 سال به بالا. این درمان دارویی باید توسط درمان روان درمانی همزمان پشتیبانی شود. با این حال ، باید در نظر داشت که افراد کم سن و سال به طور قابل توجهی خطر ابتلا به عوارض جانبی را افزایش می دهند (از جمله افکار اقدام به خودکشی و افزایش خصومت).
ترس
بسیاری از بیماران مبتلا به افسردگی یا وسواس فکری عملی نیز از حملات اضطرابی شدید و مکرر رنج می برند. برای درمان آنها ، انتخابی است سروتونین مهارکننده های جذب مجدد (SSRI) جایگزین مناسبی برای موارد تجویز شده معمول است بنزودیازپین ها. SSRI ها (از جمله فلوکستین) اثر تسکین دهنده اضطراب و تنش دارند و بنابراین در برابر افسردگی و حملات اضطرابی همراه م effectiveثر هستند.
این اثر به دلیل افزایش سطح سروتونین در مرکز است سیستم عصبی. تنها پس از چند هفته ، با کاهش حملات اضطرابی ، روحیه روشن می شود. در مقایسه با تجویز کلاسیک بنزودیازپین ها، فلوکستین خطر ایجاد وابستگی را ندارد. در حالی که بنزودیازپین ها بنابراین نباید بیش از 4 تا 6 هفته به طور مداوم مصرف شود ، می توان داروی طولانی مدت با فلوکستین را برای چندین ماه ادامه داد.
