فلوکستین و الکل
هنگام مصرف الکل نباید مصرف شود فلوکستین. پس از مصرف از فلوکستین در آن متابولیزه می شود کبد. هر دو فعال سازی و تخریب توسط انجام می شود کبد آنزیم ها.
این بار سنگینی را بر دوش می گذارد کبد در عملکرد آن از آنجا که الکل نیز از طریق کبد متابولیزه می شود ، تداخلات قابل توجهی می تواند رخ دهد. هم تأثیر الکل و هم تاثیر آن فلوکستین می تواند به طور گسترده تحت تأثیر قرار گیرد
عوارض جانبی فلوکستین نیز بیشتر دیده می شود و قدرت را افزایش می دهد. بسته به دوز فلوکستین و الکل ، عوارض جانبی تهدید کننده زندگی ممکن است رخ دهد. عوارض جانبی معمولی مصرف الکل (سرگیجه ، تهوع، ناتوانی در حرکت) احتمالاً می تواند به حدی افزایش یابد که بیهوشی یا حتی اغماء ممکن است.
دوای زیاد خوردن
مصرف بیش از حد فلوکستین عوارض جانبی فوق را افزایش می دهد. در مقایسه با سایر داروهای ضد افسردگی (از جمله داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای) ، از عوارض جانبی تهدید کننده زندگی فقط در دوزهای بسیار بالا (50 تا 100 برابر دوزهای بالاتر) باید ترسید. با این حال ، حتی مصرف بیش از حد جزئی در صورت ترکیب فلوکستین با سایر داروهای دارای اثر مرکزی می تواند منجر به اثرات تهدید کننده زندگی شود.
علاوه بر مداوم تهوع و استفراغ و اسهال شدید ، تشنج مداوم امکان پذیر است. قلب شکایات (مانند ضربان قلب نامنظم و اختلالات ریتم قلب) و اختلال در ریه عملکرد (احتمالاً با تنفس مشکلات) نیز ممکن است رخ دهد. علاوه بر این ، تغییرات روان شناختی (به عنوان مثال هیجان شدید ، تار شدن هوشیاری ، اغماء) می تواند رخ دهد. در صورت مصرف بیش از حد فلوکستین ، باید در اسرع وقت با پزشک یا اورژانس نزدیکترین بیمارستان مشورت کرد.
سپرده
درمان با فلوکستین برخلاف بسیاری از مواد دیگر که به طور مرکزی عمل می کنند منجر به ایجاد وابستگی روانی و جسمی نمی شود. با این وجود ، قطع ناگهانی درمان با فلوکستین منجر به علائم معمولی (واکنش ترک) در بسیاری از بیماران می شود. سرگیجه ، احساس و اختلالات خواب اغلب در چند روز اول پس از قطع مصرف دارو رخ می دهد.
تهوع, استفراغ, سردرد و اضطراب نیز ممکن است. با این حال ، این علائم معمولاً فقط خفیف تا متوسط هستند و خود به خود در عرض چند هفته از بین می روند. با این حال ، در موارد نادر ، علائم ممکن است چند ماه طول بکشد. برای جلوگیری از این واکنش ترک ، باید به برداشت تدریجی در طی چند هفته یا چند ماه توجه شود. دوز روزانه باید به طور مداوم کاهش یابد و دوره بیماری باید توسط پزشک معالجه شود.
