نشانه ها
در یک سندرم تاندون پرونئال، التهاب ایجاد می کند درد در ناحیه پایین خارجی پا، که می تواند به پا تابش کند. این درد معمولاً در هنگام بار یا بعد از آن اتفاق می افتد ، اما همچنین می تواند مستقل از بار باشد. علاوه بر درد، اغلب تورم نیز وجود دارد که عمدتا در ناحیه خارجی واقع شده است مچ پا، از آنجا که این محل عبور تاندون از ساختارهای استخوانی محل است مفصل مچ پا و بنابراین بیشتر تحریک کننده است.
هنگامی که بیمار پا را به سمت خارج متمایل می کند ، درد و تورم می تواند افزایش یابد تاندون ها کشیده می شوند و بنابراین اصطکاک بیشتری را نیز تجربه می کنند. از آنجا که تاندون ها هنگامی که بیمار در حالت استراحت است ، دوباره شل کنید ، به اصطلاح "درد لکه دار" می تواند صبح هنگام بارگیری تاندون ها رخ دهد ، زیرا تاندون ها دوباره بارگیری می شوند. در موارد نادر ، الف سندرم تاندون پرونئال همچنین باعث می شود که بیمار به دلیل اضافه بار دائمی و درد ، اندکی با طرف آسیب دیده لنگ بزند و قادر به وارد آوردن وزن واقعی روی پا نباشد.
این امر به ویژه در مراحل بعدی اتفاق می افتد ، زمانی که بیمار با وجود درد به کشیدگی تاندون ادامه می دهد و تاندون نه تنها ملتهب است بلکه شروع به پاره شدن می کند. به دلیل تورم ناشی از التهاب ، ممکن است عصب سورال تحریک یا منقبض شود که در نتیجه منجر به الف می شود سوزش یا احساس سوزن سوزن شدن و به ندرت به اختلالات حسی در ناحیه پا. از آنجا که عصب عمدتا قسمت خارجی پا را تأمین می کند ، این اختلالات حسی (اختلالات حساسیت) عمدتا در آنجا رخ می دهد. اگر مچ پا همچنین تحت تأثیر تورم ، احتباس آب (ادم) یا کوفتگی های کوچک (هماتوم) نیز ممکن است در موارد نادر رخ دهد.
مدت زمان
التهاب تاندون پروونئال یک بیماری بسیار طولانی مدت است. حتی اگر درمان تجویز شده ، که شامل منع ورزش و بی حرکتی است ، کاملاً رعایت شود ، افراد مبتلا باید صبور باشند. گاهی اوقات ممکن است هفته ها طول بکشد تا علائم فروکش کند. دقیقاً مدت زمان التهاب از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. آنچه مسلم است این است که قرار گرفتن در معرض مجدد تنها پس از بهبودی کامل ممکن است رخ دهد. در غیر این صورت ، روند بهبودی ممکن است مختل شود و مدت زمان بیماری به طور قابل توجهی طولانی شود.
