معرفی
پرونئوس تاندون ها دو تاندون عضله فیبولای کوتاه و بلند هستند (نام قدیمی: Musculus peroneus longus et brevis ؛ نام جدیدتر: Musculus fibulais longus et brevis) ، که نشان دهنده پیوست و در نتیجه همچنین اتصال بین پا است استخوان ها و عضله قسمت پایین ساق پا است پا. عضله فیبولای بلند از انتهای فوقانی فیبولا منشأ می گیرد و در امتداد قسمت خارجی عقب فیبولا در جهت پا قرار می گیرد و سپس در پشت قسمت خارجی حرکت می کند مچ پا و در زیر پا و به طرف داخلی اولین متصل می شود متاتارسال. عضله کوتاه فیبولا روند مشابهی را دنبال می کند ، اما از نظر نام کوتاه تر است و از این رو کمی پایین تر از استخوان فیبولا منشأ می گیرد تا بعداً به لبه خارجی پنجم متصل شود متاتارسال.
عملکرد هر دو عضله این است که پا را به سمت پایین گسترش دهند (خم شدن کف پا) ، گسترش پا یا حرکت دادن پا از مرکز بدن و بلند کردن لبه خارجی پا یا خم شدن محور پا به سمت داخل (تلفظ) همچنین هر دو عضله در هنگام راه رفتن پا را تثبیت می کنند. هر دو تاندون ها عضلات فیبولا در یک شیار استخوانی احاطه شده توسط a اجرا می شوند بافت همبند غلاف (شبکیه چشم). این شیار باعث می شود تاندون به طور ایمن بنشیند یا بلغزد و انتقال مطلوب نیرو به پا را تضمین می کند. اگر عضلات استخوان فیبولا به طور مزمن سو استفاده شده یا بیش از حد تحت فشار قرار بگیرند ، این می تواند منجر به التهاب واکنشی یکی یا هر دو شود تاندون های پرونئال یا به اصطلاح سندرم تاندون پرونئال ، که گاهی اوقات با شدید مشخص می شود درد و ناراحتی در حین حرکات خاص پا.
علت
التهاب تاندون ها (تاندوواژینیت؛ تاندینوز) معمولاً در اثر اضافه بار دائمی ایجاد می شود ، جایی که التهاب خود تاندون ها و / یا غلاف های تاندون اطراف تاندون ها در پاسخ به اصطکاک مزمن تاندون در پایه استخوانی آن رخ می دهد. اضافه بار عضله یا پیوندهای عضله - تاندون از یک طرف از حرکات ناگهانی و بسیار استرس زا بدون وجود کافی ، قبل از گرم شدن عضله ، و از سوی دیگر از آموزش نادرست یا غیر عادی با افزایش بیش از حد سریع بار در طول زمان ، نتیجه می شود. . علاوه بر این ، بارگذاری نادرست دائمی به دلیل سوposاستفاده های آناتومیکی نیز می تواند باعث التهاب تاندون شود.
به خصوص در ناحیه پا ، کفش های نادرست و سوposاستفاده از پا ، مانند خم شدن O شکل پا به سمت بیرون (موقعیت واروس پا مچ پا) میتواند منجر به .. شود التهاب تاندون پرونئال. همچنین ممکن است که انواع مختلف آناتومیک استخوان منجر به تحریک دائمی استخوان شود تاندون های پرونئال، همانطور که ممکن است در مورد سل پروونئال (برآمدگی استخوانی در ناحیه خارجی وجود داشته باشد) باشد مچ پا) یا خار استخوانی روی استخوان فیبولا. در برخی موارد ، التهاب تاندون های پرونئال همچنین می تواند در اثر عفونت یا به عنوان بخشی از التهاب ایجاد شود روماتیسم.
