سیستیت بینابینی: دارو درمانی

اهداف درمانی

  • علامت دار درمان - در درجه اول بی دردی (درد تسکین).
  • ترمیم لایه آسیب دیده GAG /مثانه لایه محافظ (GAG = گلیکوزآمینو گلیکان) از مخاط دیواره مثانه.
  • تمدد اعصاب سلولهای detrusor (Musculus detrusor vesicae / سلولهای عضلانی صاف در مثانه دیوار)
  • تأثیر بر فعالیت سلولهای ماست سل
  • تعدیل سیستم ایمنی (تحت تأثیر سیستم ایمنی بدن).
  • پیشگیری از عفونت ها

توصیه های درمانی

  • بی دردی (تسکین درد) طبق طرح مرحله بندی WHO (برای تغییر درد محیطی / درک درد):
    • مسکن غیر افیونی (استامینوفن ، عامل خط اول).
    • مسکن افیونی با قدرت کم (به عنوان مثال ، ترامادول) + ضد درد غیر افیونی.
    • مسکن افیونی با قدرت بالا (به عنوان مثال ، مورفین) + ضد درد غیر افیونی.
  • ترمیم لایه آسیب دیده GAG.
    • خوراکی درمانی
      • سدیم پلی سولفات پنتوزان * (PPS) (المیرون): 3 100 XNUMX میلی گرم در روز [تنها داروی مورد تایید در اروپا برای درمان سیستیت بینابینی].
        • بهبود در 300-900 میلی گرم در روز
        • حداقل مدت زمان درمان 3-6 ماه توصیه می شود (شروع اثر معمولاً پس از 3 تا 6 ماه).
    • موضعی (محلی) درمان - عوارض جانبی کمتری
      • تزریق (مثانه آبیاری) - به دنبال درمان اولیه باید 2-4 برنامه در هر ماه باشد (درمان نگهدارنده 1 بار در ماه).
    • در صورت لزوم ، درمان داخل مثانه ای نیز با اسید هیالورونیک / هیالورونان - همچنین باید لایه GAG مثانه را ترمیم کند مخاط.
    • اگر پتاسیم کلرید آزمایش مثبت است ، می توان با استفاده از کندرویتین بازسازی لایه GAG را در نظر گرفت.
  • تمدد اعصاب سلولهای دترسور - سم بوتولینوم تزریق or آنتی کولینرژیک (آنها فشار چربی را کاهش می دهند و بنابراین علائم را ترغیب می کنند).
  • داروهای ضد افسردگی - این در مورد اثر ضد افسردگی نیست ، بلکه تسکین درد و علائم اضطراب است که با داروهای ضد افسردگی قابل دستیابی است. علاوه بر این ، داروهای ضد افسردگی دارای اثرات ضد اضطرابی (تسکین دهنده اضطراب) ، آرام بخش (آرام بخش) هستند و منجر به سرکوب سلولهای ماست سل می شوند. حدود 50٪ به درمان پاسخ می دهند
    • آمیتریپتیلین: 10-90 میلی گرم در روز (حداکثر 150 میلی گرم در روز).
    • نورتریپتیلین: 10-90 میلی گرم در روز (حداکثر 150 میلی گرم در روز).
    • اوپيپرامول: 50 میلی گرم در روز (حداکثر 300 میلی گرم در روز).
    • توجه: دوز روشن و خاموش (با 10 میلی گرم در روز شروع کنید).
  • آنتاگونیست های گیرنده آلفا 2 (به عنوان مثال ، میرتازاپین) جایگزینی برای موارد فوق هستند داروهای ضد افسردگی بدون عوارض جانبی آنتی کولینرژیک.
  • مسدود کننده های آلفا (به عنوان مثال ، تامسولوسین) علت تمدد اعصاب از مجرای ادرار ، مثانه گردنو پروستات عضله صاف.
  • آرامبخش عضلانی (به عنوان مثال ، تیزیانیدین): تیزیانیدین یک داروی میوتونولیتیک (شل کننده عضله) است که به طور مرکزی عمل می کند و منجر به اصلاح درد با واسطه می شود.
  • در صورت لزوم ، درمان میکروبیولوژیکی: این می تواند عملکرد غشای مخاطی و غده را تنظیم کند سیستم ایمنی بدن.
  • در صورت لزوم ، همچنین ریز مغذی درمانی برای جبران کمبود ریز مغذی ها.
  • سرکوب سیستم ایمنی
    • سیکلوسپورین A ("بدون استفاده از برچسب").
      • ضد التهاب (ضد التهاب).
      • میزان پاسخ برای نوع Hunner سیستیت بینابینی تا 68٪ و برای نوع غیر هونر 30٪.
      • نظارت دقیق به دلیل عوارض جانبی
      • ترکیب با سدیم پلی سولفات پنتوزان (PPS) برتر از PPS به تنهایی.
  • جلوگیری از عفونت - در بیماران مبتلا به سیستیت بینابینی، لایه GAG آسیب دیده است ، و این کار را آسان تر می کند باکتری برای اتصال و ایجاد عفونت مثانه. برای پیشگیری از عفونت ، توصیه می کنیم:
    • آنگوسین - نسترن و ترب کوهی ریشه
    • پودر D- مانوز
    • عصاره Goldenrod
    • آب ذغال اخته
    • ویتامین C - دوز بالا
  • شواهد محدودی برای داروهای زیر وجود دارد:

* تا به امروز ، به طور قاطع مشخص نشده است كه آیا خطر ماكلوپاتی رنگی ((بیماری ماكولا ؛ آسیب به ماكولا / محل شدیدترین دید در وسط شبكیه ؛ عارضه جانبی بالقوه غیرقابل برگشت)) باید در نظر گرفته شود.