La از دست دادن اشتها, بی اشتهایی، یا عدم کاربرد ، که از لاتین به معنای "خواسته" است ، اصطلاحات فنی برای اشتهای غیر طبیعی است. شکل شدید کاهش اشتها است بی اشتهایی عصبی ، که می تواند در نظر گرفته شود بیماری روانی به خودی خود
از دست دادن اشتها چیست؟
از دست دادن اشتها می تواند دلایل زیادی داشته باشد. شایع ترین دلایل ناراحتی است معده, فشار، و استرس روان تنی. از دست دادن اشتها معمولاً با بیماری جدی در ارتباط نیست ، اما اگر مدت طولانی طول بکشد یا روانی باشد ، می تواند به سرعت به بیماری جدی موسوم شود بی اشتهایی عصبی یا بی اشتهایی. این کاهش اشتها آسیب شناختی است اختلال در غذا خوردن مشخصه آن عدم پذیرش بیمار (به ندرت بیمار) در حفظ وزن بدن به دلیل مختل شدن تصویر از خود و ترس وسواسی از افزایش وزن است. این بر اساس یک باور غلط شناختی از بدن فرد ، به طور کلی تغذیه و به ویژه غذا خوردن است. این شکل از دست دادن اشتها معمولاً دارای یکسری اختلالات همراه است ، مانند افسردگی یا اختلالات شخصیتی ، و یکی از اختلالات روانپزشکی با بالاترین میزان مرگ و میر است. در حالی که این کلیشه ادامه دارد که از دست دادن اشتهای بی اشتهایی منحصراً زنان جوان در فرهنگ های غربی را تحت تأثیر قرار می دهد ، اما از نظر علمی ثابت شده است که این اختلال می تواند زنان و مردان را از هر سن ، نژاد و گروه های اقتصادی اجتماعی یا فرهنگی تحت تأثیر قرار دهد. از دست دادن اشتها ژنتیکی نیست.
علائم و نشانه ها
کسی که از دست دادن اشتها رنج می برد علائم مختلفی از خود نشان می دهد. اینها می توانند از نظر ماهیت و شدت متفاوت باشند و به طور جداگانه و در درجات مختلف مبتلا را تحت تأثیر قرار دهند. بی اشتهایی عصبی و سو mal تغذیه مرتبط با آن می تواند عوارض جدی در سیستم ارگانهای انسانی ایجاد کند و در درجه اول به شرح زیر منعکس می شود:
- کاهش سریع سریع و واضح.
- مشغله وسواسی با کالری و محتوای چربی غذاها.
- ایجاد زخم بر روی دست به دلیل تماس مکرر با دندان در حالی که ایجاد تهوع دائمی است
- گونه های متورم به دلیل مکرر استفراغ.
- زخم در اندام های انتهایی به دلیل حساسیت به سرما و شرایط مرطوب (chilblains)
- آسیب پوستی (آکنه)
- ورزش یا فعالیت بدنی بیش از حد
- افسرده ، روحیه غمگین
- آیین هایی مانند خرد کردن بی نهایت غذا.
- پرهیز از خانواده ، دوستان و آشنایان (کناره گیری اجتماعی) به دلیل از دست دادن اشتها در وعده های غذایی مشترک
علل
در از دست دادن اشتها ، اشتهای طبیعی انسان برای غذا یا اشتیاق گرسنه به غذا بسیار کاهش می یابد. اگر مصرف غذا برای مدت طولانی به شدت محدود شود ، آسیب جسمی ایجاد می شود که می تواند رهبری تا مرگ از گرسنگی. معمولاً از دست دادن اشتها با علائم دیگری مانند تهوع, استفراغو اسهال، و همچنین با بسیاری دیگر بیماری های عفونی. با این حال ، تأثیرات عاطفی مانند مرگ یکی از اعضای خانواده نیز باعث می شود اشتها به شدت کاهش یابد. در عوض کمتر ، اشتها در تومورها اتفاق می افتد. دلایل از دست دادن پاتولوژیک اشتها نیز می تواند ماهیت جسمی داشته باشد ، اما در محیط اجتماعی نیز یافت می شود. به عنوان مثال ، عوارض قبل و حین تولد ممکن است دلیل این امر باشد ، یک استعداد ژنتیکی یا اختلال در تنظیم نورولوژیک وجود داشته باشد ، یا اختلالات گردش خون در مغز, بیماری های خود ایمنی یا کمبودهای غذایی مانند کمبود روی ممکن است عوامل ایجاد کننده برای بی اشتهایی عصبی (بی اشتهایی). با این حال ، مطالعات فرهنگی-اجتماعی نیز نشان داده است که عوامل دیگری می توانند محرک چنین مواردی باشند بی اشتهایی عصبی، مانند ایده آل زیبایی لاغری که توسط رسانه ها پخش می شود ، تصاویر حرفه ای (قبل) مانند مدل ها و رقصنده ها ، یا حتی اختلالات رشدی یا رفتاری با ویژگی های اوتیسم.
بیماری هایی با این علامت
- آنفولانزا
- آنفلوانزای دستگاه گوارش
- هپاتیت
- سرطان کولورکتال
- زخم اثنی عشر
- زخم معده
- سرطان معده
- مخاط معده -
التهاب (ورم معده)
- معده تحریک پذیر
- بیماری کرون
- بیماری التهابی روده (انتریت)
- پریتونیت
- سرطان تخمدان
- سارکوئیدوز (بیماری بوک)
- بیماری دست و پا و دهان
عوارض
ارتباط نزدیك با علائم كاهش اشتها در درجه اول عارضه كاهش وزن است. اگر احساس گرسنگی وجود نداشته باشد ، فرد هیچ انگیزه طبیعی برای غذا خوردن ندارد. با این وجود اگر او غذا بخورد ، این از "آیین ها" و آداب و رسوم اجتماعی حاصل می شود. با این حال ، در برخی از بیماری ها که با از دست دادن اشتها همراه است ، چنین "آداب و رسوم" دیگر اعمال نمی شود. این امر خصوصاً در مورد بیماریهای روانی رخ می دهد رهبری از دست دادن اشتها به خصوص در این صورت ، از دست دادن اشتها می تواند رهبری به کاهش سریع وزن این کاهش وزن در اینجا ناشی از حذف غذا خوردن است. عارضه کاهش وزن بسیار جدی است ، زیرا می تواند اثرات بسیار مضر بر آن داشته باشد سلامت. کاهش وزن زمانی اتفاق می افتد که مصرف انرژی کمتر از نیاز به انرژی باشد. منطقا نتیجه می گیرد که بدن ضعیف شده است. انرژی لازم باید از ذخایر بدن گرفته شود. برای این منظور ، عضله و چربی توده کاهش می یابد اگر این اتفاق تا حد بیشتری رخ دهد ، این شرایط بدن را به شدت ضعیف می کند. بنابراین مهم است که به رغم کمبود اشتها در مقادیر کافی غذا بخورید تا بتوانید انرژی مورد نیاز بدن را برآورده کنید و بنابراین از کاهش وزن جلوگیری کنید. در صورت کمبود غذا ، متابولیسم به اصطلاح گرسنگی بعد از مدتی رخ می دهد. به طور کلی ، در هر صورت از بین رفتن طولانی مدت اشتها ، باید با پزشک مشورت شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟
اگر شکایت ها در مدت زمان طولانی تری ادامه داشته و همراه باشد ، از دست دادن اشتها نیاز به توضیح پزشکی دارد کاهش وزن ناخواسته یا شکایات دیگری مانند تهوع, استفراغ or خستگی و ضعف اگر کمبود اشتها برای چندین روز یا هفته ادامه پیدا کند ، ممکن است یک دلیل جدی جسمی یا روانی وجود داشته باشد ، مانند تومور یا بیماری دستگاه گوارش ، اختلال اضطراب or افسردگی - اگر شکایات ظرف مدت یک هفته فروکش نکنند و درعوض روند ادامه داشته و منجر به مشکلات بعدی شوند ، مراجعه به پزشک توصیه می شود. در کودکان و افراد مسن ، از دست دادن اشتها یک پدیده طبیعی است که اگر همراه با کاهش ضربان قلب باشد ، نیاز به توضیح توسط پزشک دارد ، کم آبی بدن یا احساس ضعف عمومی و تا چند روز بدون بهبود علائم ادامه دارد. به طور کلی ، به دلیل دلایل زیادی که از دست دادن اشتها می تواند داشته باشد و تأثیر مستقیم آن بر رفاه و عملکرد است سوء تغذیه تقریباً همیشه مراجعه به موقع به پزشک توصیه می شود. مبتلایان به سابقه بی اشتهایی یا تمایل عمومی به غذا خوردن باید با متخصص گوارش مشورت کنند. افراد با شرایط قبلی از قلب or سیستم ایمنی بدن همچنین به شما توصیه می شود علائم خود را به سرعت روشن کنید.
درمان و درمان
کاهش آسیب اشتها توسط یک متخصص باتجربه تشخیص داده می شود که ابتدا باید بیماری های جدی دیگر مانند عفونت ها را رد کند اختلالات هورمونی، بیماری های نورودژنراتیو ، تومورها یا طیف وسیعی از اختلالات روانپزشکی دیگر که می توانند علائم مشابه یا مشابه را ایجاد کنند. یک زرادخانه کامل از معیارهای تشخیصی برای این منظور در دسترس است. افتراق از سایر اشکال اختلالات خوردن (مانند bulimia) نیز باید اطمینان حاصل شود. درمان برای بی اشتهایی عصبی براساس فرد است شرط و شدت این اختلال در سه زمینه اصلی بازیابی می شود: بازیابی حداقل وزن سالم ، درمان اختلال روانپزشکی زمینه ای یا همراه آن ، و از بین بردن افکار وسواسی که در اصل منجر به اختلال در خوردن غذا شده یا به طور مکرر باعث حفظ ضرر می شود. اشتها تغذیه پزشکی درمان با تغذیه ای مکمل of روی، امگا 3 اسیدهای چرب و سایر ریز مغذی ها ، و همچنین آموزش در استفاده مسئولانه از بدن خود ، این اساس را تشکیل می دهد. از نظر دارو ، ماده فعال olanzapine، یک داروی اعصاب غیر معمولی نشان داده شده است که افزایش می یابد شاخص توده بدن و افکار وسواسی را کاهش دهد. گزینشی سروتونین بازدارنده جذب مجدد (SSRI) فلووکسامین همچنین برای درمان استفاده می شود اختلال وسواس فکری. ستون دیگری از درمان شناختی است رفتار درمانی، که مبتنی بر شواهد است و نوید نتایج خوبی برای از دست دادن اشتها می دهد. پیش آگهی بی اشتهایی عصبی (بی اشتهایی) خوب است و در صورت درمان مزمن نیست. میانگین مدت زمان یک دوره دقیقاً کمتر از دو سال است. بهبودی کامل در حداکثر 90 درصد مبتلایان به دست می آید و میزان عود از دست دادن اشتها از نظر روانشناختی 30 درصد است.
چشم انداز و پیش آگهی
کاهش اشتها لزوماً نباید توسط پزشک معالجه شود و در بسیاری از موارد موقتی است. بنابراین ماندگاری زیادی ندارد و اغلب خود به خود از بین می رود. از دست دادن اشتها معمولاً به رویداد دیگری از جمله مرتبط است فشار یا پریشانی روانی دیگر. در نتیجه از دست دادن اشتها ، بدن همیشه دچار کاهش وزن می شود. این مورد اغلب به شدت توسط فرد مبتلا قابل مشاهده نیست ، اما توسط افراد خارجی مشاهده می شود. برخی از روش های درمانی برای از دست دادن اشتها وجود دارد که می تواند توسط پزشک تجویز شود. با این حال ، این موارد فقط در صورتی باید مصرف شود که راهی دیگر برای خوردن غذای کافی وجود نداشته باشد. به ندرت ، کمبود اشتها منجر به بی اشتهایی و در نتیجه جسمی و روانی بسیار ضعیف می شود شرط. در چنین مواردی باید با پزشک مشورت شود. در اینجا ، نه تنها درمان با دارو ضروری است ، بلکه همچنین درمان با a روانپزشک. با این حال ، اغلب از دست دادن اشتها به موقعیت های استرس زای موقتی مربوط می شود و حتی پس از ناپدید شدن ماشه نیز ناپدید می شود. در بیشتر افراد ، از دست دادن اشتها روند مثبتی را طی می کند و خود به خود از بین می رود.
پیشگیری
از نظر پیشگیری ، فرد مطمئناً می تواند در مقابل کاهش اشتهای قریب الوقوع کاری انجام دهد: مهم است که وعده های غذایی ثابت را رعایت کنید و مدام چیزی را به صورت "گذرا" نخورید ، بلکه منتظر زمان غذا باشید. فست فود باید اجتناب شود مهم این است که برای هر وعده غذایی ارزش قائل شوید ، برای تهیه غذای متنوع و تازه و آهسته غذا خوردن زمان صرف کنید. همچنین می تواند اشتیاق به خرید با دوستان ، سپس پخت و پز با هم و جشن وعده های غذایی گسترده باشد. به همین ترتیب ، پیاده روی طولانی و ورزش زیاد در طبیعت و هوای تازه به شما کمک می کند.
این همان کاری است که می توانید خودتان انجام دهید
کمبود اشتها اغلب می تواند کمک کند داروهای خانگی و ساده معیارهای. اول از همه ، توصیه می شود کالری مورد نیاز را از طریق ورزش یا کار بدنی افزایش دهید. بین وعده های غذایی ، میان وعده های سالم و همچنین خردل، به تحریک اشتها و هضم غذا کمک می کند. سبزیجات خام یا خیار ترش ، و همچنین نجیب زاده همچنین دستگاه گوارش را تحریک می کند و احساس سیری طولانی مدت ناشی از آن را تضمین می کند ویتامین ها آنها حاوی. ادویه هایی مانند زنجبیل or دارچین همچنین برای تحریک اشتها در نظر گرفته می شوند و باید همراه با وعده های غذایی مصرف شوند ، شبیه به هویج or گشنیز چای. کسانی که به دلیل عصبی احساس اشتها نمی کنند معده می تواند آب گوارشی را که با یک چای تهیه شده جریان دارد ، دریافت کند یارو or بابونه. علاوه بر این ، عمومی معیارهای کمک: تغییر در عادات غذایی ، وعده های غذایی منظم و کمتر و پرهیز از مصرف فشار و بیش از حد جسمی علاوه بر این، الکل، سیگار و سایر موارد که اغلب باعث کاهش اشتها می شوند محرک باید تا زمان بازیابی مجدد اشتهای طبیعی اجتناب شود. دیگر معیارهای، مانند تغییر یا قطع دارو ، باید از قبل با پزشک خانواده یا یک متخصص تغذیه در میان گذاشته شود. اگر با وجود اقدامات ذکر شده از بین رفتن اشتها ادامه یابد مراجعه به پزشک توصیه می شود.
داروهای خانگی و گیاهان دارویی برای از دست دادن اشتها.
- ریشه آنجلیکا چای به کاهش اشتها و آب مروارید یا بالا کمک می کند دستگاه تنفسی.
