بی اشتهایی عصبی

بی اشتهایی عصبی (AN) - به طور عامیانه بی اشتهایی عصبی نامیده می شود - (مترادف: سندرم آنورکسیک ؛ بی اشتهایی روانی ؛ بی اشتهایی ؛ بی اشتهایی ؛ بی اشتهایی درون زا ؛ گرسنگی داوطلبانه ؛ گرسنگی روانشناختی بی اشتهایی؛ آفاژی روان زا؛ بی اشتهایی روانشناختی ؛ بی اشتهایی بلوغ ICD-10-GM F50.0: بی اشتهایی عصبی ICD-10-GM F50.1: بی اشتهایی عصبی غیرمعمول) مربوط به اختلالات خوردن روان گردان است. افرادی که از بی اشتهایی عصبی رنج می برند بسیار لاغر هستند. معیارهای یک سالم ، کامل و متنوع است رژیم غذایی توسط این بیماران برآورده نمی شود. بی اشتهایی عصبی بر اساس مدل های مختلف طبقه بندی می شود:

  • اولاً ، طبق معیارهای انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) ، بی اشتهایی عصبی زمانی وجود دارد که وزن فرد مبتلا کمتر از 85٪ وزنی باشد که در افراد سالم انتظار می رود.
  • طبق طبقه بندی ICD-11 (طبقه بندی بین المللی بیماریها) قابل استفاده در اروپا ، بزرگسالان از BMI (شاخص توده بدن) کمتر از 18.5 کیلوگرم در متر مکعب (مربوط به سقوط به زیر صدک سن پنجم BMI در کودکان و نوجوانان است) از بی اشتهایی عصبی گفته می شود.

معیارهای دیگر بی اشتهایی عصبی عبارتند از:

  • خود کاهش وزن
  • اختلال طرحواره بدن
  • اختلالات غدد درون ریز (اختلالات هورمونی)

علاوه بر این ، چندین زیر گروه بی اشتهایی عصبی وجود دارد:

  • بی اشتهایی عصبی غیرمعمول (ICD-10-GM F50.1) - این به نوعی بی اشتهایی عصبی اشاره دارد که در آن تمام معیارهای بیماری وجود ندارد
  • بی اشتهایی محدودکننده عصبی - این شامل بیمارانی است که با محدود کردن مصرف مواد غذایی و فعالیت بدنی بیش از حد ، وزن کم می کنند
  • بی اشتهایی عصبی از زیر گروه "پرخوری / پاکسازی" - این شکل از بیماری با پرخوری و همچنین استفراغ خودآزارده و سو abuse مصرف ملین (ملین) مشخص می شود.
  • دوران کودکی بی اشتهایی عصبی - در این شکل ، کودکان قبل از بلوغ تحت تأثیر قرار می گیرند. در این مورد تاخیر در توسعه و رشد وجود دارد.

نسبت جنسیت: مردان به زنان 1: 8-10 (در بزرگسالان) ؛ در کودکان ، اختلاف جنسیت کمتر است.

اوج فرکانس: این بیماری بیشتر در دختران بلوغ (اوج سنی 14 سال) و زنان جوانی که بسیار به ظاهر و بدن خود توجه دارند ، مبتلا می شود. شیوع (بروز بیماری ؛ در اینجا شیوع مادام العمر) در زنان 1٪ (اوج تظاهرات در سن 18 سالگی) و در مردان کمتر از 0.5٪ است. در سالهای اخیر شیوع بی اشتهایی عصبی افزایش یافته است. علاوه بر این ، دختران جوان و جوان و به طور فزاینده ای پسر و پسر تحت تأثیر قرار می گیرند. دوره و پیش آگهی: بیماری طی چندین سال پیشرفت می کند. اثرات بی اشتهایی عصبی شدید است و هم جسمی و هم روحی را تحت تأثیر قرار می دهد سلامت. عملکرد مدرسه یا کار نیز تحت تأثیر قرار می گیرد. در طی دو سال اول بیماری ، بهبودی نادر است. خطر مزمن بودن بیماری زیاد است. در حدود 60٪ نرمال سازی وزن پس از 5-6 سال. فقط 50-70٪ بیماران توسط این بیماری بهبود می یابند درمان. با اولین بیماری در بلوغ تا 17 سال ، مطلوب ترین پیش آگهی وجود دارد. با شروع خیلی زود و دیرهنگام ، پیش آگهی منفی است. طبق یک مطالعه طولانی مدت ، اکثر بیماران از دوران نقاهت خود بهبود می یابند اختلال در غذا خوردن در بزرگسالی: 22 سال از شروع مطالعه ، تعداد زنان عاری از علائم بی اشتهایی عصبی به طور قابل توجهی افزایش یافته است: 62.8 of از بیماران بهبود یافته است اختلال در غذا خوردن، یعنی حداقل برای یک سال بدون علامت بوده است. در یک مطالعه طولانی مدت سوئدی ، از هر 30 نفر یک نفر 12 سال پس از شروع به اختلالات خوردن ادامه داد. کشندگی 10 ساله (مرگ و میر مربوط به تعداد کل افراد مبتلا) تقریباً 5٪ است. مرگ و میر (تعداد مرگ و میرها در یک دوره معین ، نسبت به تعداد جمعیت مورد نظر) 6-5.1 per در هر دهه است. 1,000 در هر هزار در سال بیماری های همزمان (اختلالات همزمان): بی اشتهایی عصبی به طور فزاینده ای با سایر اختلالات روانی مانند اختلالات شخصیت و اختلالات اعتیاد همراه است (الکل وابستگی یا سو abuse استفاده) شیوع مادام العمر برای توسعه افسردگی در بیماران بی اشتهایی عصبی حدود 40٪ است ، برای اختلالات وسواس فکری عملی بین 15 تا 69٪. تقریبا 60٪ بیماران بی اشتهایی عصبی همراه با اختلالات اضطرابی.