کمبود روی

تعریف

روی متعلق به عناصر کمیاب است. این مواد معدنی است که برای انسان ضروری است. آنها توسط خود بدن تولید نمی شوند و بنابراین باید از طریق غذا تأمین شوند.

عناصر کمیاب مانند روی فقط در غلظت های کوچک (در "ردیابی") مورد نیاز است ، اما آنها وظایف مهم موجود ارگانیسم را انجام می دهند. کمبود روی یا اختلال در جذب روی می تواند منجر به انواع علائم کمبود شود. متعادل رژیم غذایی بنابراین باید شامل منابع حاوی روی باشد تا از عواقب کمبود روی جلوگیری کند.

روی در بدن انسان برای چه چیزی لازم است؟

روی به عنوان یک عنصر کمیاب نامیده می شود زیرا انسان فقط نیاز به جذب غلظت کمی از آن دارد ، در بزرگسالان سالم حدود 7 تا 15 میلی گرم در روز. روی بسیاری از وظایف مهم را در متابولیسم انسان انجام می دهد. این ماده در بسیاری از فرآیندهای متابولیکی دخیل است و بنابراین برای انسان ضروری است سلامت.

از آنجا که روی توسط خود بدن تولید نمی شود و از طریق دستگاه گوارش دفع می شود ، باید همراه غذا مصرف شود. روی به اصطلاح آنزیم مشترک است و می تواند به عنوان "کمکی" برای آن در نظر گرفته شود آنزیم ها در بدن. روی وظایف مهمی را در متابولیسم مواد مغذی شامل متابولیسم پروتئین ، چربی و کربوهیدرات انجام می دهد دفع مسمومیت و تجزیه الکل.

همچنین نقش مهمی در انسولین متابولیسم روی همچنین در سنتز جنس و تیروئید نقش دارد هورمون. برای آن مهم است سلامت از سیستم ایمنی بدن و سیستم ایمنی بدن انسان و همچنین باعث پیشرفت می شود التیام زخم. روی همچنین از سلولهای بدن در برابر آسیب های ناشی از الکل ، دود سیگار یا تابش UV. عنصر کمیاب نیز برای سلامت of استخوان ها, مو، پوست ، ناخن ها و بینایی انسان ، و همچنین سایر اندام های حسی.

دلایل کمبود روی

کمبود روی دلایل مختلفی دارد: از یک طرف ، اگر روی از طریق غذا به مقدار کم وارد شود ، کمبود روی رخ می دهد. این منجر به کمبود مزمن روی می شود. این امر به دلیل عدم تعادل دائمی ایجاد می شود رژیم غذایی.

کمبود روی مزمن نیز می تواند در صورت عدم استفاده از روی از مواد غذایی مصرف شده ، به عنوان مثال در کبد سیروز در موارد نادر ، کمبود روی نیز می تواند مادرزادی باشد. نقص در اطلاعات ژنتیکی به این معنی است که روی نمی تواند در ارگانیسم جذب شود.

این بیماری آکروودرماتیت انتروپاتیکا نام دارد و معمولاً در ماه های اولیه زندگی تشخیص داده می شود. کمبود روی می تواند به طور حاد در زمینه عفونت ، التهاب و استرس ایجاد شود. در بیشتر موارد ، برخلاف کمبود مزمن روی ، علائم بالینی کمتر مشخص و موقتی هستند.