علائم مرتبط
پس از لرزش می تواند به تنهایی یک بیماری باشد (مانند موارد خانوادگی لرزش ضروری) اما همچنین می تواند علامت بیماری دیگری باشد ، علائم همراه نیز متفاوت است. اگر لرزش در زمینه بیماری پارکینسون رخ می دهد ، کمبود حرکت ، سفتی و ناپایداری وضعیت از علائم شایع همراه است. در بیشتر موارد ، ضروری است لرزش با علائم همراهی همراه نیست ، اما در موارد شدید ، بیماران همچنین ممکن است از عدم اطمینان در راه رفتن ، دیسمتری ("اندازه گیری" حرکات نادرست) و لرزش عمدی رنج ببرند (لرزش هرچه بیمار به جسمی که می خواهد بگیرد نزدیکتر می شود) افزایش می یابد.
علائم همراه آسیب مخچه هستند نیشنگموس (لرزش چشم) ، حرکت آشفته هماهنگی با توالی حرکتی نامشخص (آتاکسی) و اختلال گفتاری. علائم همراه در لرزش ارتواستاتیک عدم امنیت و سقوط ایستاده است ، در حالی که در لرزش روانشناختی اغلب سطح بالایی از تنش اساسی و اضافه بار روانی وجود دارد. بیماری ویلسون لرزش همراه است کبد آسیب و سایر علائم عصبی دیگر. لرزش در متن پرکاری تیروئید با علائم کلاسیک تکمیل می شود: تعریق ، کاهش وزن ناخواسته با وجود اشتها ، تپش قلب ، اختلالات خواب و بی قراری تنها نمونه هایی از آن است.
رفتار
درمان لرزش با علت اصلی سازگار است. لرزش پارکینسون با درمان بیماری پارکینسون با L-dopa یا با بهبود می یابد دوپامین آگونیست ها لرزه ای که با داروهای پارکینسون قابل کنترل نیست ، می تواند توسط عمیق درمان شود مغز تحریک ، یک روش جراحی مغز و اعصاب.
در این روش ، الکترودها مستقیماً وارد داخل می شوند مغز به منظور سرکوب فعالیت لرزش در هسته intermedius ventralis ، یک منطقه اصلی از تالاموس، با استفاده از شوک های الکتریکی کنترل شده. لرزش ناشی از پرکاری تیروئید می تواند با درمان صحیح از بین برود غده تیروئید. سایر اشکال لرز ناشی از خستگی ، اضطراب ، ترک الکل یا اختلالات متابولیکی را می توان با بلاکرها مانند پروپانولول درمان کرد.
انواع لرزش ناشی از دارو (به عنوان مثال تئوفیلین، سیکلوسپورین ، کورتیزون, آمیودارون, نیفدیپین, والپروئیک اسیدو نورولپتیک) ممکن است با قطع مصرف دارو ناپدید شود. اگر به دلیل شرایط دیگر قطع دارو امکان پذیر نباشد ، این نوع لرزش نیز ممکن است توسط یک بتابلوکر بهبود یابد. بسیار رایج لرزش ضروری، علت آن ناشناخته است ، اما بیشتر در خانواده ها رخ می دهد ، عمدتا با بتا بلاکر یا پریمیدون ، داروی ضد اسپاسم درمان می شود.
اگر پیشرفت ناکافی وجود داشته باشد ، بنزودیازپین ها یا کلوزاپین استفاده می شود. لرزش ناشی از هیپوگلیسمی به محض اصلاح هیپوگلیسمی توسط مواد غذایی شیرین یا نوشیدنی یا تزریق گلوکز ناپدید می شود. بعلاوه ، داروهای ضد تشنج (از گروه داروهای ضد بیماری صرع) ، مانند Primidon ، استفاده می شود. اگر این داروها به اندازه کافی موثر نباشند ، سایر داروها مانند گاباپنتین و توپیرامات می تواند داده شود.
در مورد مقاومت دارویی (به عنوان مثال وقتی که درمان لرزش ضروری با داروها م notثر نیست) ، اصطلاحاً عمیق است مغز تحریک را می توان در نظر گرفت ، که در آن قسمت های خاصی از مغز مستقیماً از طریق یک روش جراحی مغز و اعصاب تحریک می شوند. لرزش ارتواستاتیک کاملاً علامت دار درمان می شود ، به این معنی که گزینه های درمانی موجود نمی توانند بیماری را درمان کنند ، بلکه فقط علائم را تسکین می دهند. در اینجا تمرکز بر روی داروهایی مانند است گاباپنتین.
در بعضی از انواع لرزش ، بتا بلاکرها ممکن است یک گزینه درمانی باشد. مکانیسم دقیقی که بتا بلاکرها علائم لرزش را بهبود می بخشند هنوز کاملاً شناخته نشده است. آنچه مسلم است این است که بتا-بلاکرها به طور غیر مستقیم تنش عضلانی را کاهش داده و باعث پیشرفت می شوند خون به ماهیچه ها سرازیر می شود
به عنوان مثال لرزش اساسی در بسیاری از بیماران به وسیله مسدودکننده های بتا به خوبی قابل درمان است ، یا به صورت مونوتراپی (یعنی به عنوان یک دارو منفرد) یا به عنوان یک درمان ترکیبی با پریمیدون. در بدن ، ویتامین B12 ، همراه با سایر مواد ، وظیفه حفظ عملکرد آن را انجام می دهد اعصاب. توجه به این نکته مهم است که ویتامین B12 یکی از موارد ضروری است ویتامین ها، به این معنی که باید آن را به طور عمده با غذا مصرف کرد.
اگر به مقدار کافی مصرف شود ، علائم لرزش و حرکات سریع عضله در لرزش می تواند بهبود یابد زیرا اعصاب در عملکرد خود پشتیبانی می شوند. با این حال ، باید اطمینان حاصل شود که ویتامین B12 بیش از حد وجود ندارد. متعادل رژیم غذایی بنابراین بسیار معقول است.
