معرفی
تالاموس بزرگترین ساختار دیانسفالون است و یکبار در هر نیمکره قرار دارد. این یک سازه لوبیایی شکل است که توسط نوعی پل به یکدیگر متصل می شود. علاوه بر تالاموس ، ساختارهای تشریحی دیگری نیز متعلق به دیانسفالون مانند هیپوتالاموس با غده هیپوفیز، اپی تالاموس همراه با اپی فیز و ساب تالاموس. تالاموس از نزدیک با مغز از طریق مسیرهای خاص اطلاعاتی که بدن از طریق گوش ، چشم ، پوست یا حتی موقعیت بدن شخص در فضا دریافت می کند ، ابتدا به تالاموس می رسد.
آناتومی و عملکرد
محرکهای مختلفی که قرار است به هوشیاری نفوذ کنند در هسته تالاموس روشن شده و سپس منتقل می شوند. بین هسته های تالاموس خاص و غیر اختصاصی تمایز قائل می شوند و هر دو اطلاعات خاصی را می گیرند و آن را به مناطق مختلف مغز. هسته های خاص تالاموس بیشتر به دو گروه قدامی ، میانی و خلفی تقسیم می شوند.
گروه هسته جانبی قدامی (nucleus ventralis anterolateralis) عمدتا اطلاعات حرکتی را پردازش می کند ، یعنی سیگنال هایی برای حرکت بدن. به دنبال آن هسته قدامی خلفی (هسته vertralis خلفی) ایجاد می شود. اینها سیگنالهای حساسیت به عمق و حس لامسه را به خود اختصاص می دهند.
حساسیت به عمق ، اطلاعات عضلات را توصیف می کند ، تاندون ها و مفاصل. این برای ضبط و تنظیم مداوم موقعیت استفاده می شود مفاصل در فضای. فرایندی که برای ما لازم است مغز برای برنامه ریزی و اجرای حرکات.
به عنوان نوعی اولین ایستگاه فیلتر ، این اطلاعات از قبل پردازش و مرتب می شوند. اطلاعات مهم ، یعنی اینکه باید آگاهانه توسط انسان درک شود ، از تالاموس به مناطق مربوطه در مغز. به دلیل این پردازش اطلاعات ، از تالاموس اغلب در پزشکی به عنوان "دروازه آگاهی" یاد می شود.
از طریق این نوع تغییر مرحله ، اطلاعات بی اهمیت فیلتر می شوند ، بنابراین فرد در یک موقعیت فقط آنچه مهم و ضروری است را درک می کند. در همان زمان ، مغز همچنین از سیل محرک ها محافظت می شود. هسته های تالاموس قدامی (Nuclei anteriores thalami) سیگنالهای مهمی را برای عملکردهایی مانند دریافت می کنند یادگیری, حافظه، احساسات ، مصرف غذا و هضم غذا.
این خدمات به صورت خلاصه سیستم لیمبیک، که شامل ساختارهای مختلف توزیع شده در سراسر مخچه است. هسته های تالامیک میانی (Nuclei mediales thalami) اطلاعاتی را منتقل می کنند که بر توانایی های شناختی مانند تفکر تأثیر می گذارد و به ویژه با نواحی مغزی پیشانی ارتباط دارد. علاوه بر این ، دو ناحیه خاص به نام برجستگی های جانبی و میانی زانو (Corpus geniculatum laterale و mediale) به هسته های خاص تعلق دارند.
قسمت جانبی متعلق به مسیر بصری. این محرک ها را از میدان بینایی ، دقیق تر از شبکیه چشم دریافت می کند. آنها پردازش می شوند و به قشر بینایی مخچه منتقل می شوند ، که در قسمت پشتی مغز قرار دارد سر، و تبدیل به یک تصویر می شود.
برجستگی های داخلی زانو بخشی از مسیر شنوایی است و بنابراین محرک هایی را که با گوش خود درک می کنیم به نواحی مربوط به مخچه منتقل می کند. سرانجام ، بالشتک بالش شکل یا "بالشتک" متعلق به هسته های خاص است. این مسئول پردازش بیشتر درک است ، حافظه و زبان
به هسته های خاص تالاموس نام خاصی داده نمی شود. آنها شامل یک گروه میانی (Nuclei intralaminares) هستند که گفته می شود برای کنترل هوشیاری مهم است. هسته های میانی نیز به سیستم لیمبیک مانند برخی از هسته های خاص آنها همچنین حاوی بخشی از دستگاه بویایی هستند ، اگرچه دستگاه بویایی تنها استثنا است و از طریق هسته های تالاموس به مخچه نمی رسد.
