چه مدت باید قرص مصرف شود؟
مدت زمان مصرف و رژیم دوز از یک ماده فعال به یک ماده فعال دیگر متفاوت است و بنابراین نمی توان به عنوان یک قانون کلی آن را تعیین کرد. در بیشتر موارد ، یک دوره مصرف چند هفته ای ضروری است - گاهی اوقات با وقفه - تا زمانی که ناخن آسیب دیده با رشد طبیعی با یک ناخن جدید جایگزین شود. ماده فعال ایتراکونازول در دوز 100 میلی گرم را می توان هم طبق یک فاصله و هم بر اساس یک برنامه مداوم مصرف کرد.
در دوره درمانی ، 200 میلی گرم ایتراکونازول دو بار در روز و به مدت یک هفته مصرف می شود. به دنبال آن 3 هفته وقفه انجام می شود. معمولاً 3 دوره ، یعنی 3 ماه ، برای یک درمان موفقیت آمیز کافی است.
رژیم مداوم همچنین با مصرف مداوم 3 میلی گرم ایتراکونازول در روز 200 ماه طول می کشد. همچنین یک درمان با تربینافین معمولاً بین 6 هفته تا 3 ماه طول می کشد. در موارد نادر ، ممکن است یک دوره مصرف تا 6 ماه لازم باشد. درمان با قرص های فلوکونازول باید ادامه یابد تا جایی که ناخن آسیب دیده با رشد طبیعی و ناخن سالم جایگزین شود. بنابراین ، مدت زمان درمان ممکن است از فردی به فرد دیگر با دوزهای مختلف و سرعت رشد متفاوت باشد ، اما انتظار می رود چندین هفته تا چند ماه باشد.
آیا می توان قارچ ناخن قوی را با قرص نیز درمان کرد؟
به خصوص قوی قارچ ناخن باید با قرص درمان شود. چنین درمانی سیستمیک نیز نامیده می شود. برای میکوز سبک ناخن ، اقدامات محلی مانند استفاده از لاک ناخن و کرم اغلب کافی است.
با این حال ، یک عفونت قارچی قوی تر باید به طور سیستمیک درمان شود ، زیرا در غیر این صورت عفونت تحتانی است پا (گل سرخ) می تواند به عنوان یک عارضه رخ دهد. با این حال ، درمان با قرص باید همیشه با اقدامات بهداشتی مانند ضد عفونی کفش همراه باشد تا موفقیت درمان را تضمین کند. عواملی که میکوز ناخن را تقویت می کنند ، مانند دیابت همچنین باید تحت درمان قرار گیرد.
اثرات جانبی
مصرف قرص علیه قارچ ناخن بدون خطر نیست خوراکی گرفته شده ضدمیکوت تعدادی از واکنشهای جانبی دارویی داشته باشید. عوارض جانبی رایج قرص ها علیه میکوز ناخن ، اختلالات در دستگاه گوارش است.
بسیاری از بیماران از وقوع گاه به گاه شکایت دارند درد شکم or تهوع در حین استفاده علاوه بر این ، قرص هایی که برای درمان استفاده می شوند قارچ ناخن می تواند باعث سردرد و سرگیجه بروز بثورات پوستی خفیف تا متوسط نیز غیر معمول نیست.
در موارد نادر ، کبد همچنین می تواند تحت تأثیر قرار گیرد. اگر افزایش محسوسی در وجود داشته باشد کبد مقادیر (جگر آنزیم ها) ، درمان باید سریعاً متوقف شود و داروی جایگزین مصرف شود. هر دو بیمار با کبد بیماری و کودکان نباید اصلاً با برخی درمان شوند ضدمیکوت (به عنوان مثال آزول ها).
سایر مواد فعال موجود در این گروه از داروها (آمفوتریسین ب) می تواند به کلیه ها آسیب برساند و بنابراین نباید تجویز شود نارسایی کلیه. علاوه بر این ، خطر تخریب انواع مختلف وجود دارد خون سلولها هنگام مصرف قرص ضد قارچ ناخن. هنگام استفاده از این داروها ، خون بنابراین باید در فواصل منظم بررسی شود.
علاوه بر این ، قرص های ضد میکوز ناخن می توانند در اثربخشی سایر داروها تأثیر بگذارند. به همین دلیل ، در صورت استفاده از چند دارو ، باید قبل از مصرف داروی ضد میکروب با پزشک مشورت شود. به طور کلی می توان گفت که درمان قارچ ناخن با استفاده از داروهای خانگی ، لاک الکل یا کرم بسیار ملایم تر از استفاده از قرص است.
در بخش زیر مهمترین عوارض جانبی متفاوت است قرص ضد قارچ ناخن به وضوح ارائه شده است. ماده فعال فلوکونازول معمولاً به خوبی تحمل می شود. با این حال ، ممکن است عوارض جانبی رخ دهد. فلوکونازول می تواند باعث سردرد شود ، تهوع, اسهال, درد شکم و معده ناراحت.
گاهی اوقات (از هر 1000 بیمار تحت درمان) یک نفر ممکن است رنگ قرمز کاهش یابد خون تعداد سلول ، آسیب کبدی ، کهیر ، از دست دادن اشتها و اختلالات خواب. در موارد نادر ، ممکن است بثورات شدید پوستی به عنوان بیان یک واکنش های آلرژیک. درمان با ماده فعال ایتراکونازول نیز ممکن است با عوارض جانبی همراه باشد.
ایتراکونازول اغلب می تواند ایجاد کند مشکلات دستگاه گوارش مانند درد شکم و تهوع. گاه و بیگاه استفراغ, اسهال و نفخ ممکن است رخ دهد ارزش های کبدی (کبد آنزیم ها) و بیلی روبین همچنین گاهی اوقات بالا می روند.
بثورات پوستی شایع است و گاهی اوقات کهیر می شود ، ریزش مو و ممکن است خارش ایجاد شود. یک عارضه شدید یک بیماری شدید است واکنش های آلرژیک یا آسیب شدید کبدی. با این حال ، این موارد به ندرت اتفاق می افتد.
از جمله شایعترین عوارض جانبی درمان با Terbinafine می باشد سردرد و کاهش اشتها. بعلاوه ، مشابه درمان با فلوکونازول یا ایتراکونازول ، شکایات دستگاه گوارش ، از جمله اختلالات گوارشی ، حالت تهوع ، خفیف شکم درد, اسهال و نفخ معمول هستند. گذرا بثورات پوستی و کهیر نیز رایج است. در موارد نادر ، اختلال عملکرد کبد ، عضله و درد مفاصل و واکنش های آلرژیک ممکن است رخ دهد.
