استفاده از واکسن های ژنی به چه معناست؟
واکسن هایی که تا به امروز در اتحادیه اروپا تایید شده اند، واکسن های mRNA یا وکتور هستند. برخی از مردم نگران هستند زیرا این واکسنهای مبتنی بر ژن جدید هستند.
با این حال، نگرانی ها مبنی بر اینکه آنها می توانند مواد ژنتیکی را تغییر دهند و به عنوان مثال باعث سرطان شوند، بی اساس است. اگرچه mRNAی که به سلولهای بدن قاچاق میشود بخشی از ژنوم ویروسی است، اما نمیتوان آن را در ژنوم DNA انسان با طراحی متفاوت گنجاند.
از سوی دیگر، با واکسن های ناقل، یک قطعه DNA در واقع وارد هسته سلول واکسینه شده می شود، جایی که ابتدا به RNA تبدیل می شود. با این حال، بسیار بعید است که این بخش ژن در DNA انسان گنجانده شود. آنها فاقد ابزارهای خاصی هستند که با کمک آنها می توان موفق شد. علاوه بر این، سلول هایی که با واکسن در تماس هستند به سرعت از بین می روند. بنابراین، هسته آنها نیز توسط بدن تخریب می شود.
اطلاعات بیشتر در مورد واکسن های ناقل را اینجا بخوانید.
در واقع، واکسنهای mRNA حتی ممکن است به خوبی قابل تحمل باشند: آنها فقط حاوی عناصر ضروری مورد نیاز برای واکنش واکسیناسیون هستند: یک تکه mRNA که توسط یک پوشش چربی احاطه شده است. به عنوان مثال، تقویت کننده های واکسن، به اصطلاح کمکی، همانطور که در بسیاری از واکسن ها وجود دارد، ضروری نیستند. اینها را برخی افراد به خوبی تحمل نمی کنند.
چه عوارض جانبی شناخته شده است؟
در اینجا درباره واکنش ها و عوارض واکسن بیشتر بخوانید.
عوارض جانبی خفیف شایع تر از حد معمول است
برای واکسنهای mRNA از BioNTech/Pfizer و Moderna، مشخص شده است که بدنی که قبلاً پس از اولین واکسیناسیون در برابر آنتیژنها مسلح شده است، واکنش شدیدتری نشان میدهد - یعنی با تب، سردرد، خستگی. این نشانه آن است که واکسیناسیون واکنش ایمنی مربوطه را در بدن ایجاد کرده است.
چرا توسعه می تواند اینقدر سریع پیش برود؟
در حالی که اکثر مردم به دلیل اینکه به لطف واکسنها، پایان همهگیری نزدیکتر میشود، آسوده میشوند، دیگران نگران هستند که توسعه سریع ممکن است به ضرر ایمنی باشد. اما اینطور نیست.
در واقع، تعدادی از عوامل وجود دارد که سرعت ساخت واکسن را به میزان قابل توجهی - بدون ریسک کردن - ممکن کرده است.
تولید واکسن نباید از صفر شروع شود. این میتواند مبتنی بر دانشی باشد که قبلاً در طول تحقیقات واکسن برای سایر ویروسهای کرونا که از نزدیک با Sars-CoV-2 مرتبط هستند، به دست آمده است: ویروس سارس در سال 2002 و ویروس کرونا MERS.
فرآیندهای بوروکراتیک چگونه تسریع شد؟
با توجه به فوریت، فرآیندهای بوروکراتیکی که باید برای توسعه و تأیید یک واکسن طی شود، بسیار اولویتبندی شدند، مؤثرتر شدند و بنابراین به طور قابل توجهی تسریع شدند. حتی درخواست های مطالعاتی نیز با اولویت بالا بررسی و اعطا شد.
در سایر زمینهها نیز در زمان صرفهجویی شد: تامین مالی واکسنها با توجه به همهگیری بدون مشکل بود. در غیر این صورت، زمان زیادی برای تأمین بودجه لازم بود. استخدام داوطلبان برای آزمایشها نیز بسیار سریع بود - تعداد کافی از افراد به سرعت داوطلب شدند.
تولید سریعتر از واکسن های معمولی
ایمنی بالا پس از میلیون ها واکسینه
با وجود تمام اقدامات احتیاطی، هیچ ایمنی 100 درصدی وجود ندارد - با این واکسیناسیون و همچنین با واکسیناسیون هایی که توسعه آنها بیشتر طول کشیده است.
بروز عوارض جانبی در اواخر دوره واکسیناسیون نیز بعید است. عوارض واکسن معمولا نزدیک به زمان واکسیناسیون و حداکثر پس از چند ماه رخ می دهد. از آنجایی که زمان زیادی از شروع جهانی واکسیناسیون می گذرد، چنین عوارض جانبی نیز باید مدت ها قبل رخ می داد.
گزارش عوارض جانبی - و واکنش به آنها
اعتماد به ایمنی واکسن سنگ بنای کمپین موفق واکسیناسیون کرونا است. برای اطمینان از شفافیت و آموزش، شما این فرصت را دارید که عوارض جانبی مشکوک پس از واکسیناسیون کرونا را به مراجع رسمی گزارش کنید.
یکی از گزینه ها این است که چنین سوء ظن عوارض جانبی را از طریق فرم آنلاین مؤسسه Paul Ehrlich گزارش کنید.