سندرم MERRF: علل ، علائم و درمان

سندرم MERRF میتوکندریوپاتی موروثی از طریق مادر است. این اختلال عمدتا به صورت انسفالوپاتی با ضعف عضلانی و بیماری صرع. یک علی درمان هنوز در دسترس نیست

سندرم MERRF چیست؟

میتوکندری اندامکهای سلول هستند که به عنوان نیروگاه سلول شناخته می شوند. آنها مسئول تأمین انرژی به شکل ATP هستند. در میتوکندریوپاتی ها ، صدمه ای به این نیروگاه ها وارد می شود یا عملکرد آنها نادرست است. تمام میتوکندریوپاتی ها به عنوان یک علامت اصلی ، ضعف مشترک دارند. پزشکی بین میتوکندریوپاتی ثانویه ارثی و ثانویه تمایز قائل می شود. MERRF (میوکلونیک) بیماری صرع سندرم با الیاف قرمز پاره شده) میتوکندریوپاتی اولیه یا ارثی با حاملان جهش غیرمعمول ، الیگو و بدون علامت است. این بیماری از نظر بالینی به عنوان انسفالوپاتی میتوکندریایی بروز می کند. این یک بیماری پیشرونده است که معمولاً از اوایل بزرگسالی شروع می شود. این بیماری اغلب با سایر بیماری های گروه میتوکندریوپاتی همپوشانی دارد. در بیشتر موارد ، همپوشانی با سندرم MELAS وجود دارد. به مجموعه سندرم MELAS و MERRF سندرم همپوشانی MERRF / MELAS گفته می شود. شیوع میتوکندریوپاتی برای کودکان 1: 5000 یا 17 در 100000 جمعیت است. نسبت دقیق سندرم MERRF تاکنون نامشخص است.

علل

سندرم MERRF در اثر جهش ایجاد می شود. معمولاً ، بیماران از جهش نقطه ای رنج می برند که باعث بیان نادرست tRNA می شود. در بخش بزرگی از موارد ، جهش های نقطه ای در tRNA Lys رخ می دهد ژن در موقعیت 8344 و بنابراین بر DNA میتوکندری تأثیر می گذارد. جهش جهشی است که از نظر مادر منتقل می شود. جهش نقطه ای A8344G باعث اختلال در تشخیص کدون-آنتی کدون می شود. شناسایی کدون-کدکدون آشفته برای اصلاح پس از رونویسی بسیار مهم است. به دلیل جهش ، اصلاح tRNA-Lys در پایه تکان دهنده U34 برای بیماران مبتلا به سندرم MERRF مختل می شود. در نتیجه ، سنتز میتوکندری پروتئین ها دچار اختلال شده است از زمان میتوکندری پروتئین ها مسئول فسفوریلاسیون اکسیداتیو هستند ، بیماران از فرایندهای آشفته فسفوریلاسیون رنج می برند. مرگ سلولی نتیجه آن است. علاوه بر این ، معمولاً فعالیت مجتمع های زنجیره تنفسی کاهش می یابد. هتروپلاسمی نیز مشخص است. علاوه بر DNA جهش یافته ، مقدار مشخصی DNA طبیعی نیز وجود دارد. نسبت بین این اجزا در روند پیشرونده بیماری تغییر می کند.

علائم ، شکایات و علائم

شکایات عصبی عضلانی علامت اصلی سندرم MERRF است. این شکایات شامل میوکلونیا و ضعف عضلانی است. میوکلونیا بصورت غیر ارادی بروز می کند انقباض از عضلات یا عضلات منفرد نقص های مختلف عصبی مرکزی نیز ممکن است رخ دهد. تشنجات صرعی که به تدریج ایجاد می شوند نیز مشخصه است. فراوانی و شدت تشنج در طول بیماری به همین ترتیب افزایش می یابد. از دست دادن شنوایی ممکن است به عنوان یک علامت همراه باشد. آتاکسی مخچه و سایر اختلالات حرکتی نیز قابل تصور است. مهارتهای حرکتی خوب و همچنین مهارتهای حرکتی ناخالص و تعادل آشفته هستند بعلاوه پلی نوروپاتی ها, کوتاه قد, نارسایی قلبی، و کاهش رانندگی تنفسی ممکن است وجود داشته باشد. علائم همراه ممکن است شامل اختلالات غدد درون ریز یا لیپوماتیک باشد. علاوه بر این ، افراد مبتلا اغلب از نظر روانی رنج می برند عقب افتادگی یا دموکراتیک مغز تغییر می کند عضلات بیماران تحت تأثیر تغییرات مشخص در شکل "الیاف قرمز پاره" قرار می گیرد. رشته های قرمز ناهموار در گروه های عضلانی جداگانه ظاهر می شوند. به عنوان انسفالوپاتی ، سندرم MERRF بر روی تأثیر می گذارد مغز به طور کامل این امر خصوصاً در مورد مرگ سلولهای میتوکندری تحلیل برنده صدق می کند. اگر همپوشانی با سندرم MELAS وجود داشته باشد ، ممکن است علائم دیگری نیز اضافه شود.

تشخیص و پیشرفت بیماری

تشخیص سندرم MERRF یک فرآیند پیچیده است. علاوه بر سابقه خانوادگی ، وضعیت عصبی بیمار نیز بدست می آید. یافته های آزمایشگاهی افزایش یافته را نشان می دهد لاکتات سطح با افزایش در آزمون ورزش. تصویر MRI ممکن است ضایعات یا آتروفی در آن را نشان دهد مخچه, مغز استخوان، یا ganglia basal. ماهیچه بیوپسی می تواند فیبرهای عضلانی منتشر شده و قرمز را تشخیص دهد. اطمینان قطعی توسط تشخیص ژنتیکی با استفاده از آزمایش ژنتیکی مولکولی ارائه می شود. تقویت PCR و ژل تجزیه و تحلیل توالی الکتروفورتیک برای تشخیص ژنتیکی مولکولی استفاده می شود. آزمایش ژنتیکی مولکولی تشخیص به موقع را امکان پذیر می کند. تشخیص های قبل از تولد قابل تصور است. برای تشخیص پس از تولد ، پزشک همپوشانی با سایر میتوکندریوپاتی ها را تخمین می زند و یک نمای کلی از موارد قبلاً مبتلا به دست می آورد. مغز مناطق برای تشخیص قبل از تولد ، پیش آگهی اغلب دشوار است. با این حال ، سندرم MERRF به طور کلی با ناتوانی شدید یا حتی نتیجه کشنده همراه است. پیش آگهی دقیقاً بستگی به روند بیماری هر بیمار دارد.

عوارض

در درجه اول ، سندرم MERRF منجر به ضعف شدید عضلانی می شود. در نتیجه ، افراد مبتلا دیگر نمی توانند به راحتی برخی فعالیتهای روزمره یا ورزشهای مختلف را انجام دهند و همچنین برای برخی فعالیتها به کمک افراد دیگر نیز وابسته هستند. کیفیت زندگی به طور قابل توجهی توسط سندرم MERRF کاهش می یابد. به همین ترتیب ، توانایی کنار آمدن با فشار کاهش می دهد. بیشتر بیماران نیز از این بیماری رنج می برند بیماری صرع به دلیل سندرم در بدترین حالت ، این می تواند رهبری تا مرگ بیمار. علاوه بر این ، محدودیت در حرکت و تعادل اختلالات رخ می دهد. مبتلایان نیز از این بیماری رنج می برند قلب نقص و کوتاه قد. به ندرت ، سندرم MERRF همچنین باعث اختلالات روانی می شود ، به طوری که افراد مبتلا نیز معمولاً از نظر روانی شدید رنج می برند عقب افتادگی. همچنین برای بستگان و والدین سندرم می تواند رهبری به ناراحتی روانی یا به حالت های افسردگی. درمان علی سندرم MERRF امکان پذیر نیست. علائم به خودی خود با کمک دارو محدود می شود و درمان. در بیشتر موارد ، سندرم MERRF اینگونه نیست رهبری به کاهش امید به زندگی با این حال ، همه علائم نیز قابل درمان نیستند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر فرد مبتلا از مشکل عضلات رنج ببرد ، این امر غیر معمول تلقی می شود. در صورت تداوم یا افزایش شدت شکایت ، به پزشک نیاز است. اگر در فیبرهای عضلانی دچار انقباض شود ، عضله مختل می شود استحکام، یا درد، ویزیت پزشک مورد نیاز است. در صورت مشاهده ضعف عضلانی یا کاهش غیر قابل ردیابی در عضله استحکام، اقدام لازم است برای تعیین علت این اختلالات باید با پزشک مشورت شود. در صورت محدودیت در تحرک ، حرکات و یا اختلالات حرکتی ناخالص در تعادل، باید با پزشک مشورت شود. اگر فرد مبتلا به آن رنج می برد از دست دادن شنوایی، تغییر در حافظه یا کاهش ظرفیت ذهنی ، باید با پزشک مشورت شود. از دست دادن حافظه یک سیگنال هشدار دهنده از ارگانیسم برای یک بیماری فعلی است ، که باید روشن شود. کوتاه قد، مشکلات با قلب ریتم و اختلالات فعالیت تنفسی نشانه دیگری از بی نظمی است. برای تعیین علت باید معاینات پزشکی آغاز شود. اگر تنفس متوقف می شود ، اختلالات خواب یا اضطراب به دلیل موجود ایجاد می شود سلامت اختلالات ، یک دکتر مورد نیاز است. در صورت بروز حملات صرعی ، باید بلافاصله یک آمبولانس هشدار داده شود. تا رسیدن آنها ، کمک های اولیه معیارهای برای اطمینان از زنده ماندن فرد مبتلا گرفته می شود. از دست دادن هوشیاری و اختلال در حرکات ارادی ، نشانه هایی از اختلال تشنج است که در اسرع وقت به مراقبت های پزشکی نیاز دارد.

درمان و درمان

تا به امروز ، سندرم MERRF غیر قابل درمان است. بدون علت است درمان وجود دارد درمان های حمایتی و علامتی در دسترس هستند. هدف این روشهای درمانی عمدتا بهبود کیفیت زندگی است. هدف اصلی کاهش حملات صرعی بیماران است. حکومت of داروهای ضد صرع و آرامبخش عضلانی اجباری است. علائم عضلانی را می توان به ویژه توسط بهبود بخشید حکومت از بالا-مقدار کوآنزیم Q10. برای میتوکندریواتی ، درمانهای عمومی مختلف توصیه می شود. مثلا، داروهای مانند کاربامازپین, لتیراستامو اکسکاربازازین در این زمینه توصیه می شود. مواد مخدر مانند والپروات ممکن است علائم میتوکندریوپاتی را افزایش دهد و بنابراین بحث برانگیز است. به بیماران مبتلا به سندرم MERRF نیز اغلب توصیه می شود درمان فیزیوتراپی و مداخله زودهنگام. ورزش درمانی مداخلات به طور ایده آل محدودیت های حرکتی را کاهش می دهد. مداخله زودهنگام برای مقابله با اختلالات شناختی در نظر گرفته شده است. خانواده های مبتلا نیز می توانند به دنبال آن باشند روان درمانی برای کمک به آنها در کنار آمدن با بیماری روش های درمانی مختلفی برای سندرم MERRF در حال حاضر موضوع تحقیقات پزشکی است. از طریق ژن درمان ، دارو احتمالاً می تواند در آینده بر جهش علت تأثیر مثبت بگذارد.

چشم انداز و پیش آگهی

در سندرم MERRF ، بیماران با توجه به استانداردهای پزشکی و همچنین قانونی نمی توانند انتظار درمان بیماری را داشته باشند. علت این اختلال را می توان در جهش a جستجو کرد ژن. اختلال مادرزادی به طور علامتی توسط پزشکان درمان می شود. از آنجا که انسان است ژنتیک ممکن است به دلایل قانونی تغییر نکند ، پزشکان و پزشکان تاکنون گزینه دیگری برای بهبود وضعیت ندارند. علی رغم تمام تلاش ها ، فرد مبتلا دچار اختلال شدیدی در کیفیت زندگی خود می شود. علاوه بر ناهنجاری های جسمی ، بسته به شدت بی نظمی های موجود ، ممکن است از دست دادن شناختی نیز داشته باشد. با وجود مداخله زودهنگام برنامه ها ، در بیشتر موارد یک درمان کامل حاصل نمی شود یا به سطح ذهنی یک فرد متوسط ​​رسیده است. برنامه درمانی ایجاد شده شامل: حکومت از داروها و همچنین پشتیبانی از سیستم عضلانی. بیمار باید تحت درمان طولانی مدت این بیماری قرار گیرد. سیر بیماری در صورت خودیاری به میزان قابل توجهی بهبود می یابد معیارهای به طور مستقل در زندگی روزمره اعمال می شود. تمرینات فیزیوتراپی برای دستیابی به دامنه حرکتی بهینه در نظر گرفته شده اند. اگر جلسات آموزشی در خارج از جلسه در حال انجام نیز انجام شود ، نتایج قابل توجه است. به دلیل تعدد اختلالات احتمالی ، می تواند منجر به فشار شدید عاطفی شود. بنابراین ، در سندرم MERRF ، خطر ابتلا به a بیماری روانی افزایش یافته است.

پیشگیری

تاکنون فقط در زمینه تنظیم خانواده می توان از سندرم MRRF جلوگیری کرد. بنابراین ، در صورت لزوم ، یک زن و شوهر که در معرض خطر بیشتری هستند می توانند در مورد فرزندآوری خود تصمیم بگیرند. پس از تشخیص قبل از تولد ، گزینه سقط جنین برای بررسی در دسترس است

پیگیری

به طور معمول ، سندرم MERRF می تواند عوارض و ناراحتی های مختلفی ایجاد کند که می تواند زندگی فرد مبتلا را به طور قابل توجهی پیچیده و در نتیجه کیفیت زندگی بیمار را کاهش دهد. از آنجا که بیماری مادرزادی است شرط، مراقبت های بعدی در مدیریت خوب علائم متمرکز است. بیشتر افراد مبتلا دیگر نمی توانند زندگی روزمره خود را به تنهایی اداره کنند و بنابراین به کمک مداوم وابسته اند. با توجه به ذهنی عقب افتادگی، رشد کودک نیز به شدت به تأخیر می افتد. به دلیل بار سنگین روحی ، والدین و بستگان بیمار اغلب از شکایت های روانی یا افسردگی. کمک روانشناختی حرفه ای می تواند درد و رنج را کاهش دهد و راهکارهایی برای درک بهتر و پذیرفتن شرایط ارائه دهد. از آنجا که سندرم MERRF به طور کامل قابل درمان نیست ، مبتلایان به درمان کاملاً علامتی وابسته هستند.

کاری که می توانید خودتان انجام دهید

در سندرم MERRF ، مهمترین اقدام برای کمک به خود این است که بلافاصله توسط یک متخصص همه علائم و شکایات روشن شود. شکایت های فردی می تواند بسیار حاد باشد ، به همین دلیل پزشکی نزدیک است نظارت بر نشان داده شده است. این باید همراه باشد معیارهای برای بهبود کیفیت زندگی ، مانند ورزش و رژیم های غذایی ، بلکه همچنین تجویز داروها. اقدامات فیزیوتراپی از درمان دارویی پشتیبانی می کند. در صورت امکان ، پشتیبانی باید از ابتدا آغاز شود کودکی، زیرا این می تواند به طور موثری با اختلالات شناختی مقابله کند. والدین و بستگان اغلب به حمایت درمانی نیاز دارند. پزشک مسئول می تواند والدین را به روانشناس مناسب ارجاع دهد و در صورت لزوم با سایر افراد آسیب دیده نیز ارتباط برقرار کند. در صورت بروز تشنج یا حمله صرعی ، باید سریعاً با پزشک اورژانس تماس گرفته شود. تا رسیدن کمک پزشکی ، باید به فرد آسیب دیده اطمینان داده شود و در صورت امکان در وضعیت دراز کشیده قرار گیرد. برای اطمینان از درمان صاف ، پزشک اورژانس باید فوراً از موارد زیر مطلع شود شرط. پس از بستری شدن در بیمارستان ، استراحت و بهبودی لازم است. یک پزشک باید علل علائم را تعیین کند تا خطر تشنج بیشتر را کاهش دهد.