کاربامازپین

تعریف

کاربامازپین دارویی است که عمدتا برای درمان استفاده می شود بیماری صرع. همچنین مشخص شده است که کاربامازپین در اشکال خاصی از آن موثر است درد - به ویژه به اصطلاح درد نوروپاتیک ، که ناشی از آسیب به سلول های عصبی است - و در اختلالات روانی مانند شیدایی, اسکیزوفرنیا، اختلال دو قطبی یا مرزی اختلال شخصیت. با این حال ، این مقاله عمدتا بر استفاده از کاربامازپین در تمرکز دارد بیماری صرع.

در صرع استفاده کنید

بیماری صرع بیماری است که با حملات صرعی مکرر مشخص می شود. چنین تشنج صرع می تواند خود را به طرق مختلف نشان دهد: طیف از کشیدگی های ساده در بعضی از مناطق عضلانی ، از طریق فقدان ذهنی کامل چند ثانیه ای (به اصطلاح "غیبت") یا بویایی توهم با غش و تشنج بعدی ، تا سقوط ناگهانی با از دست دادن کامل تنش در همه عضلات. علیرغم اشکال مختلف ، منشا always همیشه یکسان است: جریان های الکتریکی به طور معمول در مغز با تخلیه های الکتریکی کنترل نشده و افزایش یافته جایگزین می شوند.

در نتیجه ، اختلالات هوشیاری ، عضلات ، حرکات ، تفکر ، حافظه یا برداشت های مختلفی اتفاق می افتد. اینکه کدام اغتشاشات شروع می شود به محل دقیق این تخلیه ها بستگی دارد - یا می تواند به یک منطقه خاص از محدود شود مغز یا به کل مغز گسترش یابد و بنابراین منجر به از دست دادن هوشیاری شود. حملات صرعی معمولاً فقط چند ثانیه تا چند دقیقه طول می کشد.

یک استثنا "صرع وضعیت" است که در آن یک سری از این حملات بیش از 30 دقیقه طول می کشد. اینها معمولاً تشنج هایی هستند که شامل تشنج هستند و به دلیل فلج تنفسی یا مشکلات گردش خون تهدید کننده زندگی هستند. به طور کلی ، داروهایی که برای درمان صرع استفاده می شوند "داروهای ضد تشنج" یا "داروهای ضد صرع" نامیده می شوند.

هدف از درمان صرع - از جمله درمان با کاربامازپین - پیشگیری یا حداقل کاهش تعداد حملات صرع است. توجه به این نکته مهم است که اشکال خاصی از حملات صرعی باعث تغییر در این بیماری می شود مغز که می تواند باعث تشنج بیشتر شود. بنابراین مهم است که در دوره طولانی مدت بیماری ، درمان به موقع آغاز شود.

هرچه دیرتر درمان شروع شود ، احتمال دوام تشنج کمتر است. با این حال ، این لزوما به این معنی نیست که درمان باید بلافاصله پس از اولین درمان آغاز شود تشنج صرع - زیرا بسیاری از افراد یک بار در زندگی خود بدون صرع دچار چنین تشنجی می شوند. به طور معمول ، هنگامی که تشخیص "صرع" تأیید می شود ، درمان فقط از تشنج دوم به بعد انجام می شود.

پس از چندین سال آزادی در برابر تشنج ، می توان سعی کرد دوز داروی ضد تشنج یا ترکیبی از داروها را به آرامی کاهش داده و سرانجام قطع کند. سپس تشنج مجدد در حدود 40٪ از بزرگسالان و 20٪ از كودكان اتفاق می افتد ، كه میزان عود بین انواع مختلف صرع بسیار متفاوت است و به مدت بیماری قبل از درمان بستگی دارد. کاربامازپین همچنین در افراد غیر صرعی هنگامی که از الکل یا از آن عبور می کنند استفاده می شود ترک دارو. این از تشنج احتمالی که ممکن است در اثر ترک ایجاد شود جلوگیری می کند.