تشنج صرعی

مترادف

تصرف

تعریف

تشنج صرع نوعی سوunction عملکرد موقت سلولهای عصبی کل است مغز یا قسمتهایی از آن به طور معمول تشنج ، شروع ناگهانی اختلال است که می تواند خود را به عنوان مثال با کشیدگی عضلات ، اما همچنین با علائم حساس مانند گزگز نشان دهد. تشنج صرعی از نظر بالینی به شکل تشنج تقسیم می شود و می تواند یک بار یا به ندرت اتفاق بیفتد و سپس تشنج گاه به گاه نامیده می شود.

به عنوان مثال ، کودکانی که به دلیل عفونت دچار تشنج می شوند ، گاهی دچار تشنج می شوند. همچنین توجه به این نکته مهم است که تشنج صرع با تشخیص آن مترادف نیست بیماری صرع، زیرا تشنج صرفاً یک علامت است. می توانید در این مورد اطلاعات بیشتری کسب کنید بیماری صرع اینجا: صرع.

فرکانس

تشنج صرع نادر نیست ، در واقع یک واقعه نسبتاً شایع است. مخصوصاً کودکانی که به سرعت در حال افزایش هستند تب می تواند به راحتی تشنج کند. تا سن 80 سالگی ، حدود 10٪ از مردم حدود یک یا چند بار دچار حملات صرع شده اند ، اما حداکثر 0.5/0.6-XNUMX٪ از جمعیت از تصویر بالینی رنج می برند بیماری صرع.

اساساً ، از هر سو ، هر شخص می تواند یک یا چند حمله داشته باشد مغز توانایی ایجاد تشنج صرعی را دارد. خصوصاً اگر الف مغز به شدت آسیب دیده است یا اگر عوامل خطر خاصی وجود داشته باشد ، تشنج راحت تر اتفاق می افتد. از جمله این عوامل:

• مسمومیت
• بیماری های جدی عفونی
• کمبود اکسیژن
• افت قند خون
• صدمات مغزی ناشی از تصادفات
• محرومیت از خواب
• مصرف الکل و ترک الکل
• مواد مخدر
• مننژیت.

نشانه ها

همانطور که قبلاً ذکر شد ، تشنجات صرعی می توانند مناطق کوچکی از مغز یا همه سلولهای عصبی (= نورونها) مغز را تحت تأثیر قرار دهند. علائم به همان اندازه متنوع است: به طور معمول ، تشنج صرعی بیش از دو دقیقه طول نمی کشد. بعضی از آنها در هنگام تشنج پاسخگو یا کمی کدر هستند ، به نظر می رسد برخی دیگر کاملاً از هوش رفته اند.

در بیشتر موارد ، افراد مبتلا پس از تشنج هنوز کمی گیج شده اند و برای بهبودی به کمی زمان نیاز دارند. اگر کسی تشنج مکرر داشته باشد ، اغلب می توان نوع تشنج را تعیین کرد ، به این معنی که تشنج وی معمولاً همیشه به همان روال است. تشنج های صرعی کلاسیک ، عمومی و عمومی نیز می توانند خود را به روش های بسیار متفاوتی نشان دهند ، اما همیشه با اختلال در هوشیاری همراه هستند.

این بدان معناست که فرد مبتلا هوشیار نیست و معمولاً نمی تواند در برابر واکنش ، به عنوان مثال ، واکنش کافی نشان دهد. در بیشتر موارد پس از آن هیچ خاطره ای از تشنج وجود ندارد. علاوه بر این ، یک شل شدن ناگهانی کل عضله (فاز آتونیک) وجود دارد ، که منجر به سقوطی می شود که فرد مبتلا قادر به گرفتن خود نیست و بنابراین می تواند به شدت آسیب ببیند.

در ابتدای حمله صرعی غالباً یک مرحله مقوی وجود دارد ، به این معنی که کل عضله فرد آسیب دیده در حداکثر کشش است. دست ها و پاها معمولاً بیش از حد کشیده می شوند. سایر اجزای تشنج ، کشیدگی عضلانی تند و غیر سیستماتیک (اصطلاحاً میوکلونی) است ، خصوصاً در بازوها و پاها.

این موارد می توانند به حالت کشیدگی عضلانی ریتمیک (فاز کلونیک) تبدیل شوند. پس از تشنج واقعی ، فرد در مورد مرحله پس از حكم صحبت می كند كه در آن فرد مبتلا می خوابد یا گیج می شود. در یک حمله صرعی واقعی ، تنفس معمولاً متوقف می شود ، که باعث می شود لب ها و صورت فرد آسیب دیده در هنگام تشنج آبی شود.

در هنگام تشنج چشم معمولاً باز است. اصطلاح مهمی که باید با الگوهای تشنج همراه باشد اصطلاح هاله است. دلیل این امر این است که برخی از تشنج ها با هاله ای معمولی آغاز می شوند. شخصی که در معرض تشنج است ، احساسات عجیبی را مشاهده می کند مانند: با استفاده از اشکال خاص هاله ای ، می توان علت یا ناحیه ای از مغز را که در آن تشنج صرعی ایجاد شده است ، یافت.

• اختلالات حرکتی می تواند رخ دهد مانند انقباض عضله از یک عضله واحد مانند عضله دو سر - عضله بالای بازو.
• به همین ترتیب ، علائم حسی (تأثیرگذار بر حواس) نیز ممکن است در هنگام تشنج وجود داشته باشد ، مانند یک ادراک بویایی عجیب و غیر قابل توضیح.
• به نظر می رسد سایر افراد آسیب دیده برای لحظه ای کوتاه گم شده و یا روی لباس خود لانه می کنند.
• اختلالات بینایی
• طنین انداز
• هذیان ها
• یک احساس عجیب در معده
• احساس شناور بودن
• اختلالات تمرکز
• عجيب و غريب بو و یا حتی طعم برداشت ها