دوره و پیش آگهی سارکوئیدوز
پیش آگهی برای سارکوئیدوز به طور کلی نسبتاً خوب است ، اما بستگی زیادی به مرحله بیماری دارد که در آن بیمار تشخیص داده می شود. در مرحله 1 ، در موارد حاد ، 90٪ بیماران بهبود خود به خودی را تجربه می کنند ، و حتی در مرحله 2 هنوز نسبتاً زیاد است بهبودی خود به خودی. در مرحله 3 ، با این حال ، استفاده از گلوكوكورتيكوئيدها مانند کورتیزون برای درمان توصیه می شود ، که اغلب نیاز به بستری طولانی مدت در بیمارستان دارد. در هر صورت ، روند بیماری باید بسیار دقیق کنترل شود. پارامترهای کنترل مناسب شامل a ریه تست عملکرد و خون تست ها میزان مرگ و میر ناشی از سارکوئیدوز و پیامدهای آن حدود 5٪ تخمین زده شده است.
علل سارکوئیدوز
تلاش های زیادی برای روشن شدن علت ایجاد شده است سارکوئیدوز، تاکنون متاسفانه بیهوده است. به دلیل شیوع زیاد سارکوئیدوز در خانواده ها و در دوقلوهای یکسان ، مدتی تصور می شود که این یک نقص ژنتیکی است. در سال 2005 ، یک ژن خاص (ژن BTNL2) کشف شد که با جهش ، یعنی تغییر ، خطر ابتلا به سارکوئیدوز را حداقل 60٪ افزایش می دهد.
این ژن در کروموزوم 6 قرار دارد و در مرکز بیماری (سارکوئیدوز) یک پاسخ ایمنی غیر طبیعی و بیش از حد است (سیستم ایمنی بدن) بدن به یک ماده خاص ، یک آنتی ژن خاص ، که هنوز ناشناخته است. مقداری باکتری, ویروس ها و مواد آلی قبلاً به عنوان محرک ذکر شده اند. اگر چنین ماده ای وارد بدن شود ، ارگانیسم در برخی افراد واکنش بیش از حد نشان می دهد و سعی می کند از خود در برابر این ماده محافظت کند. این اتفاق با کمک گرانولوم شکل گیری ، یعنی تشکیل گره ای ، که در آن نوعی دیواره محافظ در اطراف ماده از سلولهای مختلف ایجاد شده است تا دیگر نتواند گسترش یابد. انواع سلولهای بسیار خاصی در تشکیل این گرانولومها ، به اصطلاح سلولهای اپیتلوئیدی و همچنین لنفوسیتها (سارکوئیدوز) نقش دارند.
تشخیص سارکوئیدوز
علاوه بر این به معاینهی جسمی، روشهای مختلف تصویربرداری و آزمایشهای آزمایشگاهی برای اینها در دسترس است تشخیص سارکوئیدوز، در اشعه ایکس از ریبج به عنوان استاندارد استفاده می شود. سایر روشهای تشخیصی با جزئیات بیشتر در زیر برای خواننده علاقه مند به شرح خاص شرح داده می شود: لاواژ ریوی (BAL ، لاواژ برونکوآلوئولار) برای بررسی سیتولوژی از ترشح به دست آمده انجام می شود.
در سارکوئیدوز ، آلوئولیت لنفوسیتی (التهاب غده) آلوئول ریوی با افزایش سطح لنفوسیت ها) با افزایش نسبت CD4 / CD8 مشاهده می شود: این بدان معنی است که اگرچه سلول های T (سلول های ایمنی) بیشتری وجود دارد ، عملکرد آنها مختل می شود. همچنین می توان یک بیوپسی of لنف گره های ریه یا نمونه برداری از بافت ریه در حین ریه آندوسکوپی. بررسی بافتی بافت ، گرانولومهای سلول اپیتلیویید غیر سوزاننده را نشان می دهد (بافت همبند گره) با سلولهای غول پیکر Langhans و دیواره مرزی لنفوسیت ها ، مونوسیت ها و سلول های بافت همبند.
خون آزمایش های سارکوئیدوز نشان می دهد که سطح التهاب بالا رفته و میزان رسوب خون افزایش می یابد (BSG). علاوه بر این ، مقادیر برای آنتی بادی و ایمونوگلوبولین G افزایش می یابد. در شرایطی که کلیه درگیری، کلسیم و کلسیتریول مرتفع هستند
آزمایشات بیشتر شامل کراتینین, اوره و آزمایش ادرار برای ارزیابی کلیه تابع. ریه عملکرد توسط اسپیرومتری بررسی می شود. ACE (تبدیل آنژیوتانسین) آنزیم ها) و S-IL-2R (گیرنده محلول IL-2) نشانگرهای فعالیت برای هستند بیماری های ریوی، با درمان موفقیت آمیز سارکوئیدوز کاهش می یابد. معاینات بیشتر در سارکوئیدوز شامل نوار قلب برای رد کردن آریتمی در آن است قلب، بازدید از چشم پزشک (درگیری چشم؟) و آزمایش توبرکولین (که به دلیل اختلال در عملکرد سلول T منفی است).
