معرفی
امید به زندگی در فیبریلاسیون دهلیزی به نوع آریتمی و گزینه های درمان بستگی دارد. در صورت وجود بیماری قلبی علاوه بر فیبریلاسیون دهلیزی، امید به زندگی در مقایسه با افراد سالم کاهش می یابد. با این حال ، با توجه به گزینه های درمانی موجود ، امید به زندگی به طور قابل توجهی بالاتر از 50 سال پیش است.
آیا فیبریلاسیون دهلیزی امید به زندگی من را کاهش می دهد؟
انواع مختلفی از وجود دارد فیبریلاسیون دهلیزی، که بر اساس علل مختلف است. امید به زندگی بسیار وابسته به همراهی است قلب مرض. انسداد شریان قلب قلب بیماری (CHD) علت اصلی فیبریلاسیون دهلیزی است و می تواند تحت تأثیر سبک زندگی سالم قرار گیرد. با ضعیف شده قلب و فیبریلاسیون دهلیزی ، مرگ و میر افزایش می یابد. اگر شما کمتر از 65 سال سن دارید و از فیبریلاسیون دهلیزی رنج می برید و در غیر اینصورت از نظر قلبی سالم هستید ، امید به زندگی مشابه افراد بدون فیبریلاسیون دهلیزی با وجود فیبریلاسیون دارید.
کدام نوع از فیبریلاسیون دهلیزی به طور خاص بر روی امید به زندگی من تأثیر منفی دارد؟
فیبریلاسیون دهلیزی را می توان با توجه به زمان و مدت وقوع آن در
- فیبریلاسیون دهلیزی پاروکسیسم (در حملات رخ می دهد و خود به خود از بین می رود)
- فیبریلاسیون مداوم دهلیزی (بیش از 7 روز طول می کشد ، قابل درمان است)
- فیبریلاسیون دهلیزی دائمی (به طور دائمی ادامه دارد و در برابر درمان مقاوم است)
فیبریلاسیون دهلیزی پاروکسیسم (پاروکسیسم = تشنج مانند) به طور ناگهانی اتفاق می افتد و معمولاً ظرف 48 ساعت و حداکثر طی 7 روز خود به خود از بین می رود. فیبریلاسیون دهلیزی پاروکسیسم بسیار غالباً شناسایی نشده باقی می ماند. فرض بر این است که افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی پاروکسیزمال خطر مشابهی دارند ضربه به عنوان بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی دائمی.
La علائم فیبریلاسیون دهلیزی می تواند غیر اختصاصی باشد: ضربان قلب و نبض نامنظم ، سرگیجه ، تعریق ، تنگی نفس ، بی قراری یا خستگی. در نتیجه ، این فرم که به سرعت خود به خود از بین می رود ، اغلب نادیده گرفته می شود. فیبریلاسیون دهلیزی پاروکسیسم می تواند با گذشت زمان مزمن شود.
فیبریلاسیون مداوم دهلیزی (مداوم = مداوم / دائمی) بیش از 7 روز طول می کشد و می تواند با استفاده از روش پزشکی متوقف شود. فیبریلاسیون مداوم دهلیزی بدون درمان می تواند بیش از یک سال طول بکشد. این شکل از بیماری معمولاً با استفاده از دارو یا کاردیورژن الکتریکی درمان می شود.
فیبریلاسیون مداوم دهلیزی (دائمی = دائمی) زمانی تشخیص داده می شود که فیبریلاسیون دهلیزی مداوم توسط بیمار پذیرفته شود و هیچ درمانی برای عادی سازی ریتم داده نشود. اگر فیبریلاسیون دهلیزی بیش از 48 ساعت ادامه داشته باشد ، خطر ابتلا به a خون لخته بسیار افزایش می یابد. خون لخته ها از بین می روند و از بین می روند عروق، که می تواند باعث عروق شود انسداد (آمبولی).
اگر یک آمبولی یا حتی یک ضربه رخ می دهد ، این برای امید به زندگی مضر است. بنابراین ، مهم است که فیبریلاسیون دهلیزی به موقع تشخیص داده شود و به طور خاص با آن درمان شود خون در صورت لزوم نازک شدن و ترمیم ریتم. مدت زمان فیبریلاسیون دهلیزی به طور خاص برای امید به زندگی مهم است ، زیرا تأثیر زیادی در خطر ابتلا به آن دارد آمبولی و ضربه.
فیبریلاسیون دهلیزی طولانی مدت بدون درمان اثر منفی بر امید به زندگی دارد. فیبریلاسیون دهلیزی را می توان به "فیبریلاسیون دهلیزی دریچه ای کلاسیک" و "فیبریلاسیون دهلیزی غیر دریچه ای" (دریچه ای = مربوط به دریچه قلب) تقسیم کرد. این زیرمجموعه تاریخی ارتباطی بین فیبریلاسیون دهلیزی و تغییرات پاتولوژیک در ایجاد می کند دریچه های قلب. در "فیبریلاسیون دهلیزی دریچه ای کلاسیک" ، فیبریلاسیون دهلیزی زمانی اتفاق می افتد که دریچه میترال باریک می شود (تنگی میترال) یا بعد از جایگزینی مکانیکی دریچه قلب. اینها بیماری های دریچه قلب، که تحت این تعریف قرار می گیرند ، در مقایسه با "فیبریلاسیون دهلیزی غیر دریچه ای" خطر وقایع ترومبوآمبولیک افزایش می یابد.
