کنترل تشکیل ادرار
کنترل تشکیل ادرار عمدتا توسط دو حالت مختلف انجام می شود هورمون: آدیوریتین و آلدوسترون. آدیوریتین که به آن هورمون ضد ادرار نیز گفته می شود ، در این سلول تولید می شود هیپوتالاموس و از طریق لوب خلفی مایع وارد جریان خون می شود غده هیپوفیز. آدیوریتین به گیرنده های V2 در توبول دیستال و در لوله جمع شده متصل می شود و اختلاط آکواپورین 2 (AQP2) را در غشا افزایش می دهد.
اینها کانالهای آبی هستند ، بنابراین می توان آب بیشتری از ادرار استخراج و وارد جریان خون کرد. این منجر به افزایش در می شود خون حجم و غلظت ادرار. آدیوریتین از طریق گیرنده های V1 روی سلول های عضلانی عروقی صاف باعث ایجاد تنش در آنها می شود.
به دلیل انقباض سلولهای عضلانی عروقی و افزایش یافته است خون حجم ، آدیوریتین دارای یک فشار خونافزایش اثر آلدوسترون به سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) تعلق دارد و در قشر آدرنال تولید می شود. آلدوسترون با تحریک گیرنده ای در داخل سلول های توبول دیستال عمل می کند.
آلدوسترون باعث افزایش بیان انواع مختلف می شود پروتئین ها: مجرا سدیم و پتاسیم کانالها (در جهت "رگ ادراری") و سدیم/ پمپ های پتاسیم به سمت خون کشتی. اینها پروتئین ها منجر به افزایش می شود سدیم از ادرار خارج می شود این یک شیب ایجاد می کند که منجر به بازیابی منفعل آب می شود.
پتاسیماز طرف دیگر ، در مقادیر بیشتری دفع می شود. ترشح پایه آلدوسترون در طول روز در نوسان است. علاوه بر این می تواند توسط چندین عامل تنظیم شود.
در موارد کمبود خون (هیپوولمی) ، کمبود سدیم (هیپوناترمی) ، بیش از حد پتاسیم (هایپرکلمی) یا وقتی جریان خون کلیوی کاهش می یابد ، آلدوسترون بیشتر در جریان خون دفع می شود. بنابراین آلدوسترون و آدیوریتین آب کمتری در ادرار ایجاد می کنند. در نتیجه ، حجم ادرار کاهش می یابد در حالی که غلظت افزایش می یابد. از طرف دیگر ، حجم خون و در نتیجه ثانویه فشار خون افزایش. علاوه بر این ، آلدوسترون و آدیدورین با ایجاد احساس تشنگی ، که به نوبه خود منجر به افزایش مصرف مایعات می شود ، بر رفتار نوشیدن تأثیر می گذارد.
وظیفه در تعادل الکترولیت و مواد معدنی
La کلیه در خدمت نگهداری تعادل نمکهای معدنی و الکترولیت ها. الکترولیت ها در بسیاری از فرآیندهای سلولی نقش اصلی را بازی می کند ، بنابراین غلظت آنها باید به شدت تنظیم شود. کلیه مکانیسم های مختلفی برای اطمینان از بهینه دارد تعادل.
La کلیه تمایل به جذب مجدد دارد الکترولیت ها در ادرار اولیه از طریق سیستم ها و کانال های مختلف حمل و نقل ، الکترولیت ها از فیلتر جذب می شوند و می توانند به سیستم خون برگردانده شوند. به این ترتیب کلیه از ارگانیسم در برابر از دست دادن غیرضروری الکترولیت محافظت می کند.
به عنوان مثال ، اگر غلظت یک الکترولیت زیاد باشد ، کلیه می تواند با کاهش انتخابی جذب این یون ، دفع این الکترولیت را افزایش دهد. اگر عملکرد کلیه مختل شود ، غلظت الکترولیت در پلاسمای خون می تواند خارج از مقدار طبیعی باشد ، یعنی افزایش یا کاهش یابد. برخی از داروها مانند دیورتیک ها، می تواند سیستم های حمل و نقل کلیه را مسدود کند و بنابراین منجر به آن می شود اختلالات الکترولیت.
