عملکردهای کیسه های کلیه | عملکردهای کلیه

عملکردهای کلیه

درجه حرارت کلیه در داخل کلیه ها قرار دارند و برای تخلیه ادرار عمل می کنند. برای هر کلیه حدود 10 کالسی کوچک (Calices renalis minores) وجود دارد. چندین کالریس رنالیس مینورس دو کلسیک بزرگ کلیوی بزرگ را تشکیل می دهد.

کالس های بزرگ تشکیل می دهند لگن کلیه. همچنین به دو شکل کالیس کلیوی وجود دارد: کپسول آمپولار و دندریتیک. آهکهای کلیه دندریتیک منشعب و طولانی هستند ، از لحاظ ظاهری بیشتر به ریشه های درخت شباهت دارند ، در حالی که آلیاژهای کلیوی آمپولاری کوتاه تر و نسبتاً گسترده ترند.

آنها همچنین مستقیماً به داخل باز می شوند لگن کلیه. کیسه های کلیوی ادرار را از لوله های جمع آوری کرده و به داخل مجاری منتقل می کنند لگن کلیه. اصلاحات فیلتر ، مانند تغییرات pH ، جذب و ترشح آن الکترولیت ها، آلاینده ها و داروها در سیستم های توبول قبلی تکمیل شده اند که منجر به ادرار ثانویه می شود.

در انتهای لوله های جمع آوری ، پاپیلاهای کلیه قرار دارند که ادرار ثانویه به آرامی و به طور مداوم از طریق منافذ به داخل لگن کلیه می ریزد. عملکرد کالیس های کلیوی را می توان مختل کرد کلیه سنگ (نفرولیتیاز) ، از آنجا که در این بیماری تخلیه ادرار به طور مکانیکی مختل می شود. اگر ادرار نتواند تخلیه شود ، ابتدا در لگن کلیه جمع می شود ، سپس در کلسیم های کلیوی قرار می گیرد و می تواند منجر به اتساع کیسه های کلیوی شود.

وظایف لگن کلیه

لگن کلیه یک فضای توخالی در داخل کلیه ها است که ادرار ثانویه چکه شده از کاسه کلیه را جمع می کند. هیچ تغییری در ترکیب ادرار در این بخش انجام نمی شود. از لگن کلیه به طور انحصاری برای دفع ادرار به داخل لگن استفاده می شود میزنای، که آن را به مثانه.

لگن کلیه نیز حاوی است راهنما سلولهایی که تنظیم کننده ادرار هستند ، یعنی حرکت ادرار از طریق ادرار مجرای ادرار. در دیواره لگن کلیه سلولهای عضلانی صاف وجود دارد که می توانند منقبض شده و جریان ادرار را تقویت کنند. در صورت بروز اختلال در تخلیه ادرار (سنگ حالب ، نیشگون گرفتن وضعیت حالب) ، ادرار می تواند تا لگن کلیه جمع شده و منجر به بزرگ شدن (دردناک) لگن کلیه شود.

در نتیجه سنگ ادرار یا در نتیجه آن احتباس ادرار، التهاب لگن کلیه (پیلونفریت) می تواند ایجاد شود. وظیفه اصلی کلیه تولید ادرار است. خون از طریق کلیه وارد کلیه ها می شود شریان و از طریق عروق متصل به گلومرول عبور می کند.

آنجا الکترولیت ها، اسیدهای آمینه ، داروها ، سموم ، پروتئین ها، قند و بسیاری دیگر فیلتر می شوند. این اولترافیلترات ابتدا از طریق سیستم توبول جریان می یابد که در آن مواد مهم برای ارگانیسم بازیابی می شوند. اینها هستند الکترولیت ها (سدیم, پتاسیم, کلسیم، و غیره

) ، بلکه قندها ، پروتئین ها و اسیدهای آمینه. مواد مضر در ادرار اولیه باقی مانده و یا در بعضی موارد نیز به طور فعال در ادرار اولیه ترشح می شوند. این اطمینان می دهد که هیچ ماده مهمی از بین نمی رود و مواد مضر (سموم ، مواد زائد متابولیکی و غیره)

دفع می شوند پس از سازگاری ادرار اولیه با توجه به محتوای آن ، ادرار ثانویه نامیده می شود که از طریق لوله جمع آوری از طریق اهرام کلیه به منافذ ادرار جریان می یابد. سپس ادرار ثانویه به درون دستگاه های کلیوی «چکه می کند» و به سمت لگن کلیه می ریزد.

چندین کالیسر کلیوی در هر لگن کلیه باز می شود. ادرار در لگن کلیه جمع شده و از آنجا از طریق حالب به داخل مجرا منتقل می شود مثانه. در این زمینه ، راهنما سلول های لگن کلیه برای تنظیم حمل و نقل پیشرانه پیش راننده عمل می کنند.