ریواس به دلیل میوه ترش بودن محبوب است طعم و برای تصفیه انواع ظروف مناسب است. به خصوص کمپوت یا کیک را تصفیه می کند ریواس به روشی خاص علاوه بر این ، نسبتاً کمی دارد کالری، اما از طرف دیگر حاوی اسید اگزالیک، که سمی در نظر گرفته می شود. چه تاثیری ریواس بر این است سلامت و آنچه در تهیه آن باید در نظر گرفته شود ، می توانید در اینجا بیاموزید.
ریواس: مواد مهم
ریواس بی شمار است ویتامین ها و مواد معدنی که برای ارگانیسم انسان قابل توجه است. این شامل:
- ویتامین C
- ویتامین K
- منیزیم
- پتاسیم
- اهن
- فسفر
- ید
- اسید مالیک و سیتریک
- پکتین
- تانن ها
- گلیکوزیدها
- روغن های ضروری
ریواس به تعداد - ارزش های غذایی
مقدار 100 گرم ریواس معمولاً حاوی حدود 14 تا 21 کیلو کالری و فقط 0.2 گرم چربی و 0.9 گرم پروتئین گیاهی (پروتئین) است. مقدار کربوهیدرات ها حدود 4.5 گرم است ، در حالی که محتوای فیبر 1.8 گرم است. ریواس هیچ ندارد کلسترول و همچنین به دلیل مقدار کمی نسبتاً سالم است کالری. با این حال ، از آنجا که - به دلیل محتوای اسید بالا - قند در بسیاری از موارد اضافه می شود ، این اثر مثبت اغلب لغو می شود. یک جایگزین عملی برای تولید صنعتی قند آب میوه است (به عنوان مثال ، آب سیب یا پرتقال) ، که هنگام تهیه به کمپوت ریواس اضافه می شود.
اهمیت سلامت ریواس
ویتامین C که در ریواس به وفور یافت می شود ، قارچ را تقویت می کند سیستم ایمنی بدن و دفاع. بنابراین ، خوردن ریواس در زمستان می تواند از بروز a جلوگیری کند سرد، مثلا. محتوای بالا از پتاسیم اثر کم آبی ریواس را فراهم می کند و باعث انتقال مواد مغذی به سلول های بدن می شود. موجود است سدیم از هضم غذا پشتیبانی کرده و حرکت روده را تحریک می کند. علاوه بر این ، ریواس با یک مشخص می شود خون اثر تصفیه و می تواند به عنوان وسیله ای برای تصفیه استفاده شود. ریواس به ویژه به صورت کمپوت ، می تواند روده ها را به آرامی تمیز کند ، کیسه صفرا و کبد. میوه اسیدها حاوی اشتها نیز است. مواد موجود در ریشه ریواس به خصوص قوی هستند ، بنابراین اغلب آنها به عنوان یک ماده تشکیل دهنده در خدمت می کنند ملین.
آلرژی و عدم تحمل
معمولاً نباید از آلرژی ناشی از مصرف ریواس ترسید. با این حال ، باید توجه ویژه ای به آن شود اسید اگزالیک، که به مقدار بیشتری در ریواس وجود دارد. اسید اگزالیک سمی است و به ویژه در برگ ریواس وجود دارد ، به همین دلیل قبل از تهیه باید این مواد را از بین برد و تحت هیچ شرایطی نباید مصرف شود ، در غیر این صورت استفراغ و اختلالات گردش خون می تواند در مقادیر زیاد رخ دهد. با این حال ، اسید اگزالیک نیز در ساقه های ریواس تا حدودی وجود دارد. اسید متصل می شود کلسیم، به همین دلیل است که می تواند بر شرط از دندانها و استخوان ها اگر بیش از حد خورده شود زیرا به دندان حمله می کند مینای دندان، باید زودتر از نیم ساعت پس از خوردن ریواس مسواک بزنید. علاوه بر این ، خطر وجود دارد مثانه or کلیه سنگهایی که از رسوبات اسید اگزالیک در ترکیب با بدن ایجاد می شوند کلسیم.
چه زمانی اسید اگزالیک خطرناک است؟
ریواس هر چه پیرتر شود ، محتوای اسید اگزالیک بیشتر می شود. به همین دلیل نباید ریواس را پس از پایان خرداد برداشت کرد. بهترین زمان برداشت در ماه های تابستان قبل از ژوئن است. در صورت ترکیب ریواس با مضر می توان اثر مضر اسید اگزالیک را کاهش داد شیر یا محصولات لبنی. به این ترتیب اسید اگزالیک توسط خنثی می شود کلسیم. با این حال بهتر است در صورت رنج از خوردن ریواس خودداری کنید روماتیسم, آرتروز, کلیه سنگ یا نقرس. علاوه بر این ، زنان باردار و کودکان خردسال به طور کلی نباید ریواس مصرف کنند.
نکاتی در مورد خرید ، نگهداری و ماندگاری
هنگام خرید ریواس به کیفیت آن توجه ویژه ای داشته باشید که به خصوص در طراوت آن کاملاً مشهود است: ساقه ها باید محکم و دارای براقیت کمی باشند. علاوه بر این ، انتهای آن باید آبدار به نظر برسد. ساقه های ریواس مواج هنوز رسیده نیستند - خرید آنها توصیه نمی شود. پس از خرید ، بهتر است بلافاصله ریواس را در یک پارچه نخی مرطوب بپیچید. بهتر است در محفظه سبزیجات یخچال نگهداری شود ، جایی که برای چند روز ترد و تازه باقی بماند. ریواس همچنین برای انجماد، که برای این منظور به صورت خام یا از قبل پردازش شده در فریزر قرار می گیرد. این به طور قابل توجهی ماندگاری را افزایش می دهد.
این باید هنگام آماده سازی مشاهده شود
قبل از تهیه ریواس ، ساقه ها را شسته و پایه برگ و انتهای ساقه آن را برمی داریم. ساقه های ریواس قطعه قطعه می شوند. به خصوص ساقه های ضخیم و الیافی باید پوست کنده شوند ، زیرا محتوای اسید اگزالیک بالایی دارند. تکه های سبز نیز غنی از اسید هستند و باید قطع شوند. بعد از آن پخت و پز از ریواس ، برای پردازش بیشتر آماده است و اکنون می توان آن را شیرین کرد. پخت و پز همچنین با آزاد کردن اسید به سطح پخت ، محتوای اسید اگزالیک را کاهش می دهد آب - بنابراین باید بعد از آن ریخته شود پخت و پز. ریواس را باید حداکثر به مقدار کم خام مصرف کرد. تحت هیچ شرایطی ریواس را نباید پخت آلومینیوم گلدان یا پیچ خورده در فویل آلومینیوم. همچنین نباید با فلزات دیگر مانند روی. هر ترکیب شیمیایی که ایجاد شود به دلیل وجود اسید اگزالیک سمی است.
استفاده از ریواس
ریواس به عنوان یک ماده سالم در انواع دستور العمل ها و به ویژه به عنوان تصفیه کننده انواع دسرها مناسب است. کلاسیک پای ریواس است که با تردهای ترد تزئین شده است. مافین نوع دیگری برای یک دسر آبدار با ریواس است. ریواس همچنین به ویژه در فرآیند تبدیل به مربا محبوب است توت فرنگیمربای ریواس نسبت توت فرنگی اسید ریواس را متعادل می کند و رایحه ای هماهنگ و میوه ای ایجاد می شود. ریواس همچنین می تواند به عنوان یک ماده افزودنی در یک گرم باشد شیر و همچنین برای تهیه لیکور مناسب است که در خارج از فصل نیز بسیار محبوب است.
ریواس: میوه یا سبزیجات؟
درست است که مشخصه ریواس میوه ای ترش است طعم و اغلب مانند میوه تهیه می شود. با این وجود ، ریواس یک سبزی است. این خانواده به اصطلاح خانواده گره خورده است که باعث می شود آن مربوط به خاکشیر باشد. ریواس از یک ساقه برگ تشکیل شده و در مزارع ، اما همچنین اغلب در باغچه خود پرورش می یابد.
حقایق جالب در مورد ریواس
ریواس از ریشه گرفته است چین و از اوایل 2,700 سال قبل از میلاد مسیح به عنوان یک گیاه دارویی در یک کتاب گیاهان چینی ذکر شده بود. با این وجود ، قدرت درمانی ریواس در ساقه های آن دیده نمی شد بلکه در ریشه های آن دیده می شد. آ پودر از این ساخته شده است ، که به عنوان مثال ، علیه استفاده شد یبوست و یبوست و حتی قرار بود به عنوان داروی ضد طاعون. تا قرن هجدهم بود که ریواس به غذایی محبوب تبدیل شد. در انگلستان ، انواع مختلف ریواس برای اولین بار در آغاز قرن نوزدهم کشت شد. در این بین ، ریواس که عموما مناطق معتدل را ترجیح می دهد ، نسبتاً گسترده شده است. همچنین این گیاه حدود 18 سال در آلمان کشت می شده است. ساقه های ریواس با گوشت قرمز روشن تا حدودی ملایم تر مشخص می شوند طعم در مقایسه با ساقه های قرمز تیره. در آلمان ، ریواس معمولاً بین آوریل و 24 ژوئن ، روز سنت جان برای خرید موجود است. پس از آن ، ریواس نباید برداشت شود.
