ویروس و زونا واریسلا زوستر - ارتباط چیست؟
عامل ایجاد کننده دودکش ویروس واریسلا زوستر (VZV) است. متعلق به تب خال خانواده ویروس. از طریق هوا قابل انتقال است (عفونت قطره) ، بلکه از طریق تماس با محتویات وزیکول های حاوی ویروس یا پوسته (عفونت اسمیر).
این بیماری ابتدا با ویروس واریسلا زوستر آلوده می شود ابله مرغان. آبله مرغان اغلب در رخ می دهد کودکی. باعث ایجاد لکه های کوچک ، معمولاً برجسته ، بیضی شکل گرد ، قرمز و تاول در تنه ، صورت ، بازوها و پاها می شود که همراه با سردرد ، اندام دردناک و تب.
پس از بهبودی ، ویروس ممکن است سالها بعد مجدداً ظاهر شود (دوباره فعال شود) و باعث ایجاد آن شود دودکش. این فعال سازی مجدد توسط یک طرف ضعیف مورد علاقه قرار می گیرد سیستم ایمنی بدن (به عنوان مثال در موارد استرس ، عفونت ، بیماری های تومور، درمان سرکوب سیستم ایمنی). ویروس ها در امتداد رشته های عصبی به داخل پوست گسترش یابد. در آنجا ، یک نوار شکل است بثورات پوستی با تشکیل تاول های حاوی ترشحات رخ می دهد. در همان زمان ، بیمار گزارش شدید درد در منطقه آسیب دیده
تشخیص
علاوه بر ظاهر بالینی با پیشگامانه تغییرات پوستی، یک کمر پنچر شدن با معاینه مایع عصب نیز برای تأیید تشخیص انجام می شود ، اگرچه این اغلب لازم نیست. یکی 20 تا 70 سلول (لنفوسیت ها = سفید) پیدا می کند خون سلولها) و مقدار پروتئین طبیعی. هر دو سطح در هنگام التهاب گسترده افزایش می یابد منینژ (زوستر مننژیت) با بالا رشد می کند تب، هوشیاری و گردن سفتی، سختی.
تست PCR ماده ژنتیکی VZV را تشخیص می دهد. PCR می تواند ماده DNA ویروس واریسلا زوستر را در مایع مغزی نخاعی (CSF -> تشخیص CSF) تشخیص دهد ، که شواهدی از عفونت است. ایمونوگلوبولین های G (IgG) بخشی از دفاع ایمنی خاص هستند و توسط سلول های پلاسما (لنفوسیت های B) آزاد می شوند.
آنها برای جنگیدن عادت دارند ویروس ها و باکتری. در یک عفونت اولیه ، IgG آنتی بادی با تأخیر تشکیل و آزاد می شوند. بنابراین ، آنها اغلب نشان می دهند که عفونت فروکش کرده است. در صورت عفونت مجدد ، آنها بعد از 24 تا 48 ساعت آزاد می شوند.
به همین دلیل ، IgG آنتی بادی نقش مهمی در تشخیص دودکش. ایمونوگلوبولین های M (IgM) نیز بخشی از دفاع ایمنی خاص هستند و توسط سلول های پلاسما (لنفوسیت های B) آزاد می شوند. آنها برای مبارزه خدمت می کنند ویروس ها و باکتری.
آنها بلافاصله پس از آلودگی اولیه تشکیل شده و آزاد می شوند و اولین واکنش دفاعی در برابر عوامل بیماریزای مهاجم را نشان می دهند. بعد از فروکش شدن مرحله حاد عفونت ، غلظت IgM آنتی بادی در خون به سرعت کاهش می یابد. به همین دلیل ، آنتی بادی IgM در درجه اول برای شناسایی عفونت های حاد استفاده می شود.
اگر ویروس واریسلا زوستر مجدداً فعال شود دوره زونا، افزایش سطح IgM می تواند کاملاً وجود نداشته باشد. در مورد عفونت با ویروس واریسلا زوستر ، تصویر بالینی ابله مرغان در طی عفونت اولیه ظاهر می شود. با این حال ، پس از بهبود ، ویروس ها در بدن انسان باقی می مانند و می توانند مجدداً فعال شوند سیستم ایمنی بدن ضعیف شده است
گسترش در امتداد اعصاب منجر به تصویر زونا می شود. تجزیه و تحلیل ایمونوگلوبولین ها (= آنتی بادی ها) ، به ویژه در تشخیص زونا ، نقش اصلی را بازی می کند. به طور خاص ایمونوگلوبولین های G ارزیابی می شوند.
افزایش آنتی بادی IgG نشان دهنده عفونت مجدد با ویروس واریسلا زوستر و در نتیجه وجود زونا است. پیگیری هشت تا دوهفته ای سطح IgG برای ارزیابی فعالیت بیماری توصیه می شود. آنتی بادی های IgM فقط نقش جزئی در تشخیص زونا دارند.
ایمونوگلوبولین های M را می توان برای تشخیص آبله مرغان اندازه گیری کرد. این موارد به ویژه در مرحله حاد عفونت افزایش می یابد. در دوره بعدی بیماری ، افزایش سطح IgG در خون همچنین ممکن است با کاهش علائم بروز کند. با این حال ، تجزیه و تحلیل ایمونوگلوبولین ها فقط یک نقش جزئی در آبله مرغان دارد. اطلاعات عمومی را می توان در زیر مشاهده کرد: آنتی بادی ها
