عملکرد hallux rigidus
روشهای مختلفی برای فعالیت در دسترس است هالوکس ریگیدوس. هر روش باید متناسب با روش بیمار باشد شرط، مرحله بیماری و البته به نتیجه مطلوب. جراحی فقط در مراحل بعدی در نظر گرفته می شود ، در حالی که مراحل اولیه به صورت محافظه کارانه انجام می شود.
در مراحل میانی بیماری باید عمل جراحی انجام شود تا در هر صورت مفصل حفظ شود. یکی از روشهایی که در اینجا مورد توجه قرار می گیرد ، به اصطلاح عمل جراحی شیلکتومی است. این شامل باز کردن کپسول مفصلی.
پس از برداشتن بخشی از غشای مفصلی ، غضروف بازرسی می شود در ناحیه مفصل غضروف، قسمتهای بیرون زده (استفیت) برداشته شده و غضروف به طور کلی در ناحیه مفصل صاف می شود. پس از آبیاری گسترده ، زخم دوباره بسته می شود.
با استفاده از این روش ، قسمتهای مربوط به مفصل و دستگاه رباط و تاندون دست نخورده باقی می مانند. به دلیل تهاجم کم ، انجام عملیات بعدی با سایر روش ها هنوز امکان پذیر است. این روش قابل مقایسه با صافکاری است که اغلب در مفصل زانو در زانو آندوسکوپی.
پس از عمل ، باید در اسرع وقت تمرینات حرکتی و بارگیری با کمک یک جوراب ضخیم را شروع کرد. روش دیگر برای بازگرداندن تحرک مفصل انگشت شست ، استئوتومی فالانژ پایه است. یک گوه از آن جدا شده است متاتارسال استخوان از بالا.
لایه استخوانی به سمت کف پا در ابتدا دست نخورده باقی مانده و سپس کمی باز می شود تا برش گوه ای شکل بسته شود. در این روش جراحی ، نتیجه با گیره یا پیچ تثبیت می شود. پس از عمل ، باید یک کفش سفت و محکم به مدت 6 هفته استفاده شود تا پا ثابت شود تا استخوان محکم شود.
این تکنیک را می توان برای انواع مختلف استفاده کرد استخوان ها از پا ، اما همیشه این نتیجه را می دهد که با بریدن یک گوه یا دیسک ، موقعیت مفصل سر تغییر یافته است تا امکان تحرک بیشتر و به حداقل رساندن خطر بارگذاری نادرست باشد. Arthrodesis روش دیگری است که بخصوص در بیمارانی که به پایداری بار بالایی نیاز دارند ، مورد استفاده قرار می گیرد. در طول آرتروز ، مفصل آسیب دیده سفت می شود.
هدف از کل روش اتصال محکم است استخوان ها از انگشت شست و متاتارس با استفاده از یک کشش استخوانی. منطقه مشترک اصلی از جمله غضروف و سطح مشترک با این جایگزین می شود استخوان سازی. در حین عمل ، مفصل برداشته شده و سطوح استخوانی بهم متصل می شوند.
این ساختار ابتدا باید با میخ یا پیچ تثبیت شود تا زمانی که استخوان حاصل بتواند به تنهایی از پس این کار برآید. این روش بسته به علائم دقیق نیز تغییراتی در پی دارد. به عنوان مثال در arthrodesis لاپیدوس ، مفصل بین متاتارسال و تارس سفت شده است.
علاوه بر پیچ برای تثبیت ، از صفحات نیز استفاده می شود. بعد از عمل ، باید پا را برای چند روز بالا ببرید. پس از آن نباید انگشت شست پا برای مدت حدود 6 هفته بارگیری شود تا استخوان بتواند به درجه خاصی از ثبات برسد.
آرتروز ، حرکت غلتکی پا را در زیر بار تغییر می دهد. این به ویژه برای جلوگیری از آن بسیار مفید است درد. بر خلاف روش های مصنوعی ، خطر شل شدن بعدی وجود ندارد.
90٪ بیماران گزارش می کنند که از نتیجه بعد از عمل راضی هستند. جایگزینی مفصل متاتارسوفالانژیال انگشت شست پا که دارای پروتز است نیز در صورت امکان پذیر است هالوکس ریگیدوس. مزیت اصلی پروتزها این است که تحرک طبیعی مفصل تا آنجا که ممکن است حفظ یا بازیابی شود.
بنابراین ، محدودیت های پس از عمل باید کمتر باشد. با این حال ، حتی با این پروتزها دیگر مجاز به انجام فعالیت هایی نیست که بیشترین فشار روانی را داشته باشند. پروتز به روشی مشابه پروتز نصب شده است مفصل زانو، به عنوان مثال ، و مطابق با مشخصات تشریحی است. این روش اکنون در بسیاری از جاها به عنوان استاندارد در نظر گرفته شده است.
علاوه بر تحرک ، مزایای آن نیز شامل سریع بودن است درد تسکین. علاوه بر این ، در صورت بروز مشکلاتی در پروتز ، روش بسیار ملایم برازش به این معنی است که مداخله با روش دیگر نیز در تاریخ بعدی امکان پذیر است. در اینجا نیز باید کفشی با کف پایدار حدود 6 هفته پوشیده شود و از غلت دادن خودداری شود. با این حال ، پس از 6 هفته ، پروتز باید به خوبی به استخوان متصل شود تا بارگذاری آن امکان پذیر باشد.
تمام مقالات این مجموعه:
