اهداف درمانی
- القای بهبودی (دستیابی به آرامش بیماری در عود حاد) و حفظ آن.
- بهبود مخاط باید برای این منظور باشد.
توصیه های درمانی
توصیه درمانی بسته به مرحله و شدت آن:
- القای بهبودی:
- عود حاد
- M.Crohn با درگیری ناحیه ایلئوسکال (دریچه ایلهوسکال: بسته شدن عملکردی بین روده بزرگ و کوچک) و / یا روده بزرگ سمت راست (روده بزرگ و
- فعالیت التهابی خفیف: در ابتدا ممکن است بودزونید (گلوکوکورتیکوئیدها ؛ استروئیدهای موضعی / برنامه موضعی) در هر سیستم و یا کلایسما بودسونید تجویز شود. اگر موارد منع مصرف (منع مصرف) برای استروئیدها یا تمایل بیمار ، ممکن است درمان با مزالازین / 5-ASA (ضد التهاب / آدرنالین) نیز انجام شود
- فعالیت التهابی متوسط: در ابتدا با بودزونید یا بصورت سیستمی عمل می کنند گلوكوكورتيكوئيدها در کودکان: بودزونید به جای گلوکوکورتیکوئیدهای فعال سیستماتیک.
- فعالیت التهابی زیاد: اولیه با عملکرد سیستمیک گلوكوكورتيكوئيدها.
- M. کرون:
- با فعالیت خفیف تا متوسط: درمان با سولفاسالازین (مثالازین متابولیت فعال سولفاسالازین است) یا گلوکوکورتیکوئیدهای فعال سیستماتیک در کودکان مبتلا به کرون فعال:
- مسالازین برای القای بهبودی نیست (در عود حاد به آرامش بیماری دست یابید). جراحی انتخابی را در اوایل کاهش رشد ، بیماری محدود یا فعالیت مداوم بیماری در نظر بگیرید
- در كودكان و نوجوانان ، برای القاission بهبودی بیماری کرون ، به جای درمان گلوكوكورتیكوئیدی ، باید از روش درمانی تغذیه ای استفاده شود.
- فعالیت بالای بیماری: سیستمیک اولیه گلوكوكورتيكوئيدها در کودکان متوسط یا شدید بیماری کرون: سرکوب کننده سیستم ایمنی اولیه درمان.
- در درگیری دیستال: شیاف های همزمان ، کولیزم یا فوم (5-ASA ، استروئیدها).
- با فعالیت خفیف تا متوسط: درمان با سولفاسالازین (مثالازین متابولیت فعال سولفاسالازین است) یا گلوکوکورتیکوئیدهای فعال سیستماتیک در کودکان مبتلا به کرون فعال:
- هجوم گسترده روده کوچک
- آلودگی مری و معده.
- گلوکوکورتیکوئیدهای سیستمیک اولیه.
- برای درگیری معده - اثنی عشر: گلوکوکورتیکوئیدهای اولیه به طور سیستمیک در ترکیب با مهارکننده های پمپ پروتون (مسدود کننده های اسید)
- M.Crohn با درگیری ناحیه ایلئوسکال (دریچه ایلهوسکال: بسته شدن عملکردی بین روده بزرگ و کوچک) و / یا روده بزرگ سمت راست (روده بزرگ و
- تشدید درمان
- قبل از شروع درمان سرکوب سیستم ایمنی یا تشدید بیشتر درمان ، مداخله جراحی باید به عنوان یک گزینه جایگزین در نظر گرفته شود
- استروئید نسوز بیماری کرون (عدم پاسخ به استروئیدها / گلوکوکورتیکوئیدها) با فعالیت بیماری متوسط تا زیاد: ضد TNF-α آنتی بادی با یا بدون آزاتیوپرین یا 6-مرکاپتوپورین.
- شکست از درمان با سرکوب کننده سیستم ایمنی.
- عدم درمان با آزاتیوپرین یا 6-مرکاپتوپورین, متوترکسات، یا ضد TNF-α آنتی بادی: ارزیابی مجدد فعالیت بیماری ، حذف سایر علل وخامت بالینی (CMV ، کلستریدیال یا سایر عفونت های باکتریایی ، قطعیت تشخیصی) ، پایبندی درمان (انطباق با درمان) ، و باید در مورد گزینه های درمان جراحی بحث شود. (IV ، ↑ ، اجماع قوی) اگر فعال باشد بیماری کرون تایید شده است ، درمان مداوم باید بهینه شود (مقدار، فاصله دوز) قبل از تعویض درمان.
- عود حاد
- پیشگیری از بهبود یا بهبودی عود (در اصل ، همان اصول درمانی در مورد بزرگسالان در مورد کودکان و نوجوانان اعمال می شود):
- از گلوکوکورتیکواستروئیدهای سیستمیک و بودزونید نباید برای پیشگیری از عود در طولانی مدت استفاده شود!
- قبل از شروع درمان سرکوب سیستم ایمنی یا تشدید بیشتر درمان ، مداخله جراحی باید به عنوان یک گزینه جایگزین در نظر گرفته شود.
- آزاتیوپرین یا 6-مرکاپتوپورین, متوترکسات، و ضد TNF-α آنتی بادی (در صورت فلکی با خطر خاص) برای درمان با بهبودی بهبودی مناسب هستند. در کودکان و نوجوانان می توان از درمان تغذیه ای برای حفظ بهبودی استفاده کرد.
- در مورد دوره وابسته به استروئید ، درمان با آزاتیوپرین یا 6-مرکاپتوپورین ، متوترکسات یا یک آنتی بادی ضد TNF-α ، در صورت لزوم همچنین به صورت ترکیبی (I) ، باید با در نظر گرفتن مشخصات خطر انجام شود.
- در صورت لزوم وستکینوماب (آنتی بادی مونوکلونال با هدف قرار دادن اینترلوکین های IL-12 و -23) در بیماری کرون فعال متوسط تا شدید ؛ در بیمارانی که پاسخ ناکافی به درمان های متداول یا ضد TNF-α داشته اند ، تحمل ندارند یا منع مصرف دارند
- درمان با حفظ بهبود باید به صورت طولانی مدت انجام شود. (II ، ↑ ، اجماع قوی). یک توصیه کلی در مورد مدت زمان لازم برای درمان با بهبودی ترکیبی با آنتی بادی های آزاتیوپرین یا 6-mer-captopurine ، متوترکسات یا ضد TNF-α نمی تواند داده شود. (IV ، ↔ ، اجماع قوی).
- در صورت لزوم ، پروبیوتیک ها (مکمل با فرهنگ پروبیوتیک).
- نگهداری بهبودی بعد از عمل
- با در نظر گرفتن دوره بیماری فردی و مشخصات آن ، می توان درمان نگهدارنده بهبودی بعد از عمل را شروع کرد. (من ، ... ، اجماع قوی).
- انتظار بدون درمان پس از جراحی با حفظ آگاهی با ارزیابی آندوسکوپی پس از 6 ماه ممکن است یک گزینه باشد. (II ، ↑ ، اجماع قوی).
- مسالازین ممکن است در نگهداری بهبودی بعد از عمل استفاده شود. (من ، ... ، اجماع).
- بیمارانی که دوره پیچیده ای دارند باید تحت درمان با آزاتیوپرین یا 6-مرکاپتوپورین بعد از عمل قرار بگیرند. (II ، ↑ ، اجماع قوی).
یادداشتهای بعدی
- یک بررسی سیستماتیک با متاآنالیز شبکه نشان داد که بودزونید (9 میلی گرم در روز یا بالاتر) اولین روش درمانی برای القا of بهبودی در بیماری کرون خفیف یا متوسط فعال و برای حفظ بهبود یا پیشگیری از عود (6 میلی گرم در روز) است.
- در متاآنالیز پنج آزمایش کنترل شده تصادفی (147 کودک مبتلا به بیماری کرون) ، درمان تغذیه ای معادل درمان گلوکوکورتیکوئید نشان داده شد. این اثر مستقل از یک عنصر ، نیمه عنصر یا پلیمری بود رژیم غذایی استفاده شده است. یک آزمایش دیگر از درمان تغذیه ای بهبودی را در موارد زیر نشان داد:
- بیماری کرون کاملاً ایلیایی: 93٪.
- ایلئوکولیت: 82.1٪
- در شعله ور شدن بیماری ، حکومت گلوکوکورتیکوئیدها نیز ممکن است در طول بارداری. خطر برای متخصصان کودک طبقه بندی پردنیزون کم
- از استروئید درمانی طولانی مدت باید خودداری شود. (من ، ... ، اجماع قوی).
- پس از قطع درمان مسدود کننده TNTα (انتخابی یا به دلیل UAW یا به دلیل استراتژی از بالا به پایین) ، میزان بروز عود (عود بیماری) 19٪ در سال بیمار بود. زمان متوسط عود پس از قطع درمان یازده ماه بود. پس از عود ، بهبودی بالینی در 69-79 by با درمان مجدد با همان مسدود کننده TNF-α حاصل شد (infliximab: 79٪ adalimumab: 69٪)
یادداشت هایی درباره تظاهرات خارج روده ای (بیماری های خارج روده).
- از استروئید درمانی طولانی مدت باید خودداری شود. (من ، ... ، اجماع قوی).
- تاخیرهای رشد بلوغ را نباید با تقویت رشد درمان کرد هورمون در بیماران مبتلا به بیماری کرون نوجوان.
- کم خونی / کمبود خون (کمبود آهن و B12 ؛ کم خونی فقر آهن: زنان باردار 11 گرم در دسی لیتر ، زنان غیر باردار 12 گرم در دسی لیتر ، آقایان 13 گرم در دسی لیتر) ، شایعترین تظاهرات در بیماری کرون) کم خونی فقر آهن (هموگلوبین ≥ 10 گرم در دسی لیتر):
- در آرتریت های محیطی (التهاب مفصل) ، سولفاسالازین باید در درجه اول استفاده شود. (II ، ↑ ، اجماع قوی).
- پلی آرتریت های نسوز شدید (التهاب پنج یا بیشتر) مفاصل) و اسپوندیلوآرتروپاتی مقاوم به درمان شدید (انسداد اسپوندیلیت) باید با آنتی بادی های ضد TNF-α درمان شود. (II ، ↑ ، اتفاق نظر).
- از مهارکننده های انتخابی COX-2 می توان برای ستون فقرات التهابی استفاده کرد درد و / یا محیط نسوز نسوز درد مفاصل. (من ، ... ، اجماع).
- بالا-مقدار استروئید درمانی سیستمیک باید برای اریتم ندوزوم انجام شود (به "علائم - شکایات" در زیر مراجعه کنید) و پیودرما گانگرنوزوم (بیماری دردناک از پوست که در آن زخم یا زخم (زخم یا زخم) و گانگرن (مرگ بافتی به دلیل کاهش خون جریان یا آسیب دیگر) در یک منطقه بزرگ اتفاق می افتد ، معمولاً در یک مکان). (IV ، ↑ ، اجماع قوی).
- همچنین به بخش «ادامه درمان» مراجعه کنید.
مکمل ها (مکمل های غذایی ؛ مواد حیاتی)
مکمل های غذایی مناسب باید حاوی مواد حیاتی زیر باشند:
- ویتامین ها (A ، D ، E ، K ، کمپلکس ویتامین B).
- مواد معدنی (منیزیم)
- عناصر کمیاب (آهن ، سلنیوم ، روی)
- اسید چرب امگا 3 (ماهی دریایی) - اثر ضد التهابی (ضد التهابی).
- ترکیبات ثانویه گیاهی (به عنوان مثال بتاکاروتن).
- غذاهای پروبیوتیک (در صورت لزوم ، رژیمی مکمل با فرهنگ پروبیوتیک).
توجه: مواد حیاتی ذکر شده جایگزینی برای درمان دارویی نیست. مکمل های غذایی در نظر گرفته شده اند به مکمل به طور کلی رژیم غذایی در شرایط خاص زندگی