بیماری کرون: درمان دارویی

اهداف درمانی

  • القای بهبودی (دستیابی به آرامش بیماری در عود حاد) و حفظ آن.
  • بهبود مخاط باید برای این منظور باشد.

توصیه های درمانی

توصیه درمانی بسته به مرحله و شدت آن:

  • القای بهبودی:
    • عود حاد
      • M.Crohn با درگیری ناحیه ایلئوسکال (دریچه ایلهوسکال: بسته شدن عملکردی بین روده بزرگ و کوچک) و / یا روده بزرگ سمت راست (روده بزرگ و
        • فعالیت التهابی خفیف: در ابتدا ممکن است بودزونید (گلوکوکورتیکوئیدها ؛ استروئیدهای موضعی / برنامه موضعی) در هر سیستم و یا کلایسما بودسونید تجویز شود. اگر موارد منع مصرف (منع مصرف) برای استروئیدها یا تمایل بیمار ، ممکن است درمان با مزالازین / 5-ASA (ضد التهاب / آدرنالین) نیز انجام شود
        • فعالیت التهابی متوسط: در ابتدا با بودزونید یا بصورت سیستمی عمل می کنند گلوكوكورتيكوئيدها در کودکان: بودزونید به جای گلوکوکورتیکوئیدهای فعال سیستماتیک.
        • فعالیت التهابی زیاد: اولیه با عملکرد سیستمیک گلوكوكورتيكوئيدها.
      • M. کرون:
        • با فعالیت خفیف تا متوسط: درمان با سولفاسالازین (مثالازین متابولیت فعال سولفاسالازین است) یا گلوکوکورتیکوئیدهای فعال سیستماتیک در کودکان مبتلا به کرون فعال:
          • مسالازین برای القای بهبودی نیست (در عود حاد به آرامش بیماری دست یابید). جراحی انتخابی را در اوایل کاهش رشد ، بیماری محدود یا فعالیت مداوم بیماری در نظر بگیرید
          • در كودكان و نوجوانان ، برای القاission بهبودی بیماری کرون ، به جای درمان گلوكوكورتیكوئیدی ، باید از روش درمانی تغذیه ای استفاده شود.
        • فعالیت بالای بیماری: سیستمیک اولیه گلوكوكورتيكوئيدها در کودکان متوسط ​​یا شدید بیماری کرون: سرکوب کننده سیستم ایمنی اولیه درمان.
        • در درگیری دیستال: شیاف های همزمان ، کولیزم یا فوم (5-ASA ، استروئیدها).
      • هجوم گسترده روده کوچک
        • گلوکوکورتیکوئیدهای سیستمیک اولیه
        • و قریب الوقوع سوء تغذیه: تغذیه اضافی روده درمان (زود در نظر بگیرید).
      • آلودگی مری و معده.
        • گلوکوکورتیکوئیدهای سیستمیک اولیه.
        • برای درگیری معده - اثنی عشر: گلوکوکورتیکوئیدهای اولیه به طور سیستمیک در ترکیب با مهارکننده های پمپ پروتون (مسدود کننده های اسید)
    • تشدید درمان
      • قبل از شروع درمان سرکوب سیستم ایمنی یا تشدید بیشتر درمان ، مداخله جراحی باید به عنوان یک گزینه جایگزین در نظر گرفته شود
      • استروئید نسوز بیماری کرون (عدم پاسخ به استروئیدها / گلوکوکورتیکوئیدها) با فعالیت بیماری متوسط ​​تا زیاد: ضد TNF-α آنتی بادی با یا بدون آزاتیوپرین یا 6-مرکاپتوپورین.
    • شکست از درمان با سرکوب کننده سیستم ایمنی.
      • عدم درمان با آزاتیوپرین یا 6-مرکاپتوپورین, متوترکسات، یا ضد TNF-α آنتی بادی: ارزیابی مجدد فعالیت بیماری ، حذف سایر علل وخامت بالینی (CMV ، کلستریدیال یا سایر عفونت های باکتریایی ، قطعیت تشخیصی) ، پایبندی درمان (انطباق با درمان) ، و باید در مورد گزینه های درمان جراحی بحث شود. (IV ، ↑ ، اجماع قوی) اگر فعال باشد بیماری کرون تایید شده است ، درمان مداوم باید بهینه شود (مقدار، فاصله دوز) قبل از تعویض درمان.
  • پیشگیری از بهبود یا بهبودی عود (در اصل ، همان اصول درمانی در مورد بزرگسالان در مورد کودکان و نوجوانان اعمال می شود):
    • از گلوکوکورتیکواستروئیدهای سیستمیک و بودزونید نباید برای پیشگیری از عود در طولانی مدت استفاده شود!
    • قبل از شروع درمان سرکوب سیستم ایمنی یا تشدید بیشتر درمان ، مداخله جراحی باید به عنوان یک گزینه جایگزین در نظر گرفته شود.
    • آزاتیوپرین یا 6-مرکاپتوپورین, متوترکسات، و ضد TNF-α آنتی بادی (در صورت فلکی با خطر خاص) برای درمان با بهبودی بهبودی مناسب هستند. در کودکان و نوجوانان می توان از درمان تغذیه ای برای حفظ بهبودی استفاده کرد.
    • در مورد دوره وابسته به استروئید ، درمان با آزاتیوپرین یا 6-مرکاپتوپورین ، متوترکسات یا یک آنتی بادی ضد TNF-α ، در صورت لزوم همچنین به صورت ترکیبی (I) ، باید با در نظر گرفتن مشخصات خطر انجام شود.
    • در صورت لزوم وستکینوماب (آنتی بادی مونوکلونال با هدف قرار دادن اینترلوکین های IL-12 و -23) در بیماری کرون فعال متوسط ​​تا شدید ؛ در بیمارانی که پاسخ ناکافی به درمان های متداول یا ضد TNF-α داشته اند ، تحمل ندارند یا منع مصرف دارند
    • درمان با حفظ بهبود باید به صورت طولانی مدت انجام شود. (II ، ↑ ، اجماع قوی). یک توصیه کلی در مورد مدت زمان لازم برای درمان با بهبودی ترکیبی با آنتی بادی های آزاتیوپرین یا 6-mer-captopurine ، متوترکسات یا ضد TNF-α نمی تواند داده شود. (IV ، ↔ ، اجماع قوی).
    • در صورت لزوم ، پروبیوتیک ها (مکمل با فرهنگ پروبیوتیک).
  • نگهداری بهبودی بعد از عمل
    • با در نظر گرفتن دوره بیماری فردی و مشخصات آن ، می توان درمان نگهدارنده بهبودی بعد از عمل را شروع کرد. (من ، ... ، اجماع قوی).
    • انتظار بدون درمان پس از جراحی با حفظ آگاهی با ارزیابی آندوسکوپی پس از 6 ماه ممکن است یک گزینه باشد. (II ، ↑ ، اجماع قوی).
    • مسالازین ممکن است در نگهداری بهبودی بعد از عمل استفاده شود. (من ، ... ، اجماع).
    • بیمارانی که دوره پیچیده ای دارند باید تحت درمان با آزاتیوپرین یا 6-مرکاپتوپورین بعد از عمل قرار بگیرند. (II ، ↑ ، اجماع قوی).

یادداشتهای بعدی

  • یک بررسی سیستماتیک با متاآنالیز شبکه نشان داد که بودزونید (9 میلی گرم در روز یا بالاتر) اولین روش درمانی برای القا of بهبودی در بیماری کرون خفیف یا متوسط ​​فعال و برای حفظ بهبود یا پیشگیری از عود (6 میلی گرم در روز) است.
  • در متاآنالیز پنج آزمایش کنترل شده تصادفی (147 کودک مبتلا به بیماری کرون) ، درمان تغذیه ای معادل درمان گلوکوکورتیکوئید نشان داده شد. این اثر مستقل از یک عنصر ، نیمه عنصر یا پلیمری بود رژیم غذایی استفاده شده است. یک آزمایش دیگر از درمان تغذیه ای بهبودی را در موارد زیر نشان داد:
    • بیماری کرون کاملاً ایلیایی: 93٪.
    • ایلئوکولیت: 82.1٪
  • در شعله ور شدن بیماری ، حکومت گلوکوکورتیکوئیدها نیز ممکن است در طول بارداری. خطر برای متخصصان کودک طبقه بندی پردنیزون کم
  • از استروئید درمانی طولانی مدت باید خودداری شود. (من ، ... ، اجماع قوی).
  • پس از قطع درمان مسدود کننده TNTα (انتخابی یا به دلیل UAW یا به دلیل استراتژی از بالا به پایین) ، میزان بروز عود (عود بیماری) 19٪ در سال بیمار بود. زمان متوسط ​​عود پس از قطع درمان یازده ماه بود. پس از عود ، بهبودی بالینی در 69-79 by با درمان مجدد با همان مسدود کننده TNF-α حاصل شد (infliximab: 79٪ adalimumab: 69٪)

یادداشت هایی درباره تظاهرات خارج روده ای (بیماری های خارج روده).

  • از استروئید درمانی طولانی مدت باید خودداری شود. (من ، ... ، اجماع قوی).
  • تاخیرهای رشد بلوغ را نباید با تقویت رشد درمان کرد هورمون در بیماران مبتلا به بیماری کرون نوجوان.
  • کم خونی / کمبود خون (کمبود آهن و B12 ؛ کم خونی فقر آهن: زنان باردار 11 گرم در دسی لیتر ، زنان غیر باردار 12 گرم در دسی لیتر ، آقایان 13 گرم در دسی لیتر) ، شایعترین تظاهرات در بیماری کرون) کم خونی فقر آهن (هموگلوبین ≥ 10 گرم در دسی لیتر):
    • شفاهی اهن تعویض در صورت عدم تحمل یا عدم پاسخ به جایگزینی دهان یا شدید کم خونی (هموگلوبین <10 / dl / 6.3mmol / l) وریدی حکومت of اهن.
    • در موارد کمبود ویتامین B 12 ، جایگزینی ویتامین B 12 باید تزریقی باشد کم خونی.
  • در آرتریت های محیطی (التهاب مفصل) ، سولفاسالازین باید در درجه اول استفاده شود. (II ، ↑ ، اجماع قوی).
  • پلی آرتریت های نسوز شدید (التهاب پنج یا بیشتر) مفاصل) و اسپوندیلوآرتروپاتی مقاوم به درمان شدید (انسداد اسپوندیلیت) باید با آنتی بادی های ضد TNF-α درمان شود. (II ، ↑ ، اتفاق نظر).
  • از مهارکننده های انتخابی COX-2 می توان برای ستون فقرات التهابی استفاده کرد درد و / یا محیط نسوز نسوز درد مفاصل. (من ، ... ، اجماع).
  • بالا-مقدار استروئید درمانی سیستمیک باید برای اریتم ندوزوم انجام شود (به "علائم - شکایات" در زیر مراجعه کنید) و پیودرما گانگرنوزوم (بیماری دردناک از پوست که در آن زخم یا زخم (زخم یا زخم) و گانگرن (مرگ بافتی به دلیل کاهش خون جریان یا آسیب دیگر) در یک منطقه بزرگ اتفاق می افتد ، معمولاً در یک مکان). (IV ، ↑ ، اجماع قوی).
  • همچنین به بخش «ادامه درمان» مراجعه کنید.

مکمل ها (مکمل های غذایی ؛ مواد حیاتی)

مکمل های غذایی مناسب باید حاوی مواد حیاتی زیر باشند:

توجه: مواد حیاتی ذکر شده جایگزینی برای درمان دارویی نیست. مکمل های غذایی در نظر گرفته شده اند به مکمل به طور کلی رژیم غذایی در شرایط خاص زندگی