نمایش تصویری ساده شده
برای درک بهتر تصویر زیر: گروهی از کوهنوردان (= پتانسیل های عمل) می خواهند از رودخانه عبور کنند (=شکاف سیناپسی) با قایق (= وزیکول سیناپسی) ، اما فقط یک نقطه اتصال و لنگر انداختن در هر طرف وجود دارد (= غشا pre قبل و بعد از سیناپسی) اگر آنها با موفقیت از جریان عبور کرده باشند ، می توانند به مهاجرت خود در آن طرف جریان ادامه دهند (= تغییر مسیر به سلول هدف). البته ممکن است مرحله فرود در آن طرف رودخانه قبلاً اشغال شده باشد یا جریان آن خیلی زیاد باشد ، در این صورت کوهنوردان واژگون می شوند یا اصلاً نمی رسند. این می تواند ، به اصطلاح ، اثر داروها یا داروها باشد ، زیرا آنها در روند انتقال سیگنال در سیستم دخالت می کنند شکاف سیناپسی با مسدود کردن غشای قبل یا بعد از سیناپسی.
تعدیل توسط داروها و داروها
La شکاف سیناپسی امکانات زیادی را برای دستکاری توسط داروها یا داروها ارائه می دهد. گروه معروف افسردگی ، اصطلاحاً Selective سروتونین بازدارنده های بازجذب (SSRI) ، به عنوان مثال ، از جذب مجدد ماده پیام رسان سروتونین در غشای پیش سیناپسی جلوگیری می کند. در نتیجه، سروتونین برای همیشه در شکاف سیناپسی باقی می ماند و غشا post پس سیناپسی را به طور مداوم تحریک می کند - یعنی به طور مداوم سیگنال هایی را به سلول زیر ارسال می کند.
تنها در صورت از بین رفتن اثر دارو می تواند سروتونین دوباره از شکاف سیناپسی ناپدید می شوند. بنابراین تأثیر مشابهی با كوكائين - با این تفاوت که کوکائین محدود به ماده پیام رسان سروتونین نیست ، بلکه مانع جذب مجدد آن می شود دوپامین و نورآدرنالین. بنابراین انتخابی نیست و مهمتر از همه کنترل آن نیز بسیار دشوار است.
بالاخره دو تا از این سه تا کاتلولامین ها در بدن تحت تأثیر قرار می گیرند. (علاوه بر این، كوكائين تحت کنترل دارویی نیست و می تواند شدت عمل بسیار متفاوتی داشته باشد ...) این سه مورد کاتلولامین ها آدرنالین ، نورآدرنالین و دوپامین مواد پیام رسان هستند که در هنگام فرار و استرس آزاد می شوند. این نیز توضیح می دهد که اثر كوكائين: تعریق ، هیجان ، عصبی بودن ، بلکه سرخوشی و افزایش عملکرد.
مصرف بیش از حد با پرخاشگری ، پارانویا ، توهم و آریتمی قلبی تا توقف قلب. بعد از مصرف معمولاً یک مرحله تصادف به اصطلاح وجود دارد که در آن افسردگیحالتهایی مانند رخ می دهد. شکاف سیناپسی یک نقطه شروع محبوب برای داروسازی است ، به ویژه در عصب شناسی ، بیهوشی و روانپزشکی.
مدت زمان اثر به گروه دارو و خصوصیات شیمیایی دارو بستگی دارد. طولانی مدت بنزودیازپین ها حداکثر 3 روز کار کنید ، دیگران فقط چند ساعت. نیکوتین، که داروی تنباکو است ، همچنین یک انتقال دهنده است که می تواند گیرنده های بدن انسان را اشغال کند و بنابراین سلول های عصبی را تحریک کند ، به عنوان مثال نیکوتین استیل کولین گیرنده ، که همانطور که از نامش پیداست ، می تواند توسط آن فعال شود نیکوتین و استیل کولین.
در مرکز سیستم عصبی, نیکوتین منجر به فعال شدن سیستم پاداش می شود - مصرف کننده احساس خوشبختی و راحتی می کند. این یکی از اجزای اعتیاد آور این دارو است. در سیستم عصبی از دستگاه گوارش نیز می تواند یک اثر فعال داشته باشد.
