افزایش ارزش کبد: علت چیست؟
مقادیر ALT، AST و GLDH در شمارش خون کبد هنگامی که سلول های کبد آسیب می بینند، به عنوان مثال در اثر مسمومیت با قارچ یا هپاتیت حاد ویروسی، افزایش می یابد. تخریب سلول‌های کبد باعث آزاد شدن آنزیم‌ها می‌شود و با غلظت‌های زیاد وارد خون می‌شوند. در عین حال، کاهش مواد تولید شده توسط سلول های کبدی (آلبومین، فاکتورهای انعقادی) وجود دارد.
- التهاب مجاری صفراوی (کلانژیت)، سنگ کیسه صفرا (کللیتیاسیس)
- تومور کبدی
- هپاتیت
- سیروز کبدی
- کبد احتقانی
- فیبروز کیستیک (فیبروز کیستیک)
- بیماری های مادرزادی مانند سندرم آلاژیل (بیماری ارثی نادر)
بیلی روبین همچنین نه تنها یک ارزش کبدی است، بلکه یک پارامتر مهم برای پوسیدگی گلبول های قرمز خون است. چنین همولیز، به عنوان مثال، در کم خونی های خاص (مانند کم خونی سلول داسی شکل) یا زمانی که تزریق خون نادرست انجام می شود، رخ می دهد. علل دیگر افزایش بیلی روبین عبارتند از:
- می سوزد
- مرگ سلول های عضلانی اسکلتی (رابدومیولیز)، به عنوان مثال در مورد تشنج صرع یا ضربه شدید
مقادیر بالای کبد: اهمیت ضرایب
اگر مقادیر کبد ضعیف باشد، نسبت مقادیر مختلف اندازه گیری شده به یکدیگر (نسبت)، می تواند نشانه ای از بیماری زمینه ای باشد.
نسبت AST به ALT (نسبت de-ritis) می تواند به ارزیابی علت هپاتیت کمک کند: برای مثال مقادیر زیر 1 در هپاتیت حاد ویروسی و مقادیر حدود 1 در سیروز کبدی رخ می دهد. از طرف دیگر مقادیر بالای 1 نشان دهنده هپاتیت مزمن است و مقادیر بالای 2 نشان دهنده آسیب کبدی مرتبط با الکل است.
