نشانه ها
دوره کمون (یعنی مدت زمان بین عفونت و شیوع) از تب مالت می تواند به میزان قابل توجهی متفاوت باشد. این می تواند از 5 روز تا چندین ماه و سال باشد. با این حال ، مهم است که بدانیم بیماران می توانند در تمام دوره انکوباسیون برای دیگران مسری باشند.
تب مالت می تواند در بسیاری از علائم مختلف منعکس شود. در 90٪ موارد ، عفونت تحت بالینی است ، یعنی بدون کوچکترین نشانه ای از بیماری. این حقیقت که تب مالت در حال حاضر فقط با تشخیص می توان تعیین کرد آنتی بادی (آنتی بادی علیه پاتوژن) در خون.
در 10٪ موارد ، یک دوره حاد یا مزمن نیز می تواند رخ دهد ، یا موذیانه (تحت حاد) یا ناگهانی (حاد) با شدت شدید تب, سردرد, تهوع، تعریق شبانه ، خستگی و تبفواصل رایگان با طول متفاوت بروسلوز مزمن معمولاً بیمارانی را تحت تأثیر قرار می دهد که بیماری آنها به اندازه کافی درمان نشده یا بیماری که به سادگی تشخیص داده نشده است. در این حالت ، تمرکز اصلی بر علائم نا مشخص مانند از دست دادن عملکرد ، افسردگی، تعریق ، التهاب ستون فقرات و التهاب چشم (uveitits).
غالباً یک عفونت اضافی نیز وجود دارد استخوان ها, مفاصل, کبد و یا حتی طحال. این اغلب منجر به تشکیل کانون های التهاب می شود ، که از آن بارها و بارها پاتوژن های جدید آزاد می شوند ، تا بیماری ادامه یابد. به خصوص هجوم به قلب و دریچه های آن می تواند عواقب تهدید کننده زندگی داشته باشد. اگر علائم حداقل 1 سال ادامه داشته باشد ، می توان از تب مالت صحبت کرد.
تشخیص
تشخیص تب مالت غالباً دشوار است و اساساً بر اساس تعیین است آنتی بادی یا توالی DNA (توسط PCR) از خون. متناوبا، از سوی دیگر، خون فرهنگ ها نیز می توانند مفید باشند ، اما معمولاً بسیار دشوار هستند. اگر سو of ظن به عفونت پیشرفته با آلودگی اعضای بدن و بافت وجود دارد ، سایر بافت ها و مایعات مانند ادرار ، مایع مغزی نخاعی ، طحال, کبد و مغز استخوان همچنین می تواند از نظر بروسلا بررسی شود.
بروسلوز معمولاً به مدت 6 تا 12 هفته با درمان ترکیبی آنتی بیوتیک ریفامپیسین و داکسی سایکلین در بزرگسالان ، به جای کوتریموکسازول در کودکان یا اگر داکسی سایکلین قابل تحمل نباشد. به منظور جلوگیری از وقوع انسداد بروسلوز ، مدت زمان درمان تا 12 هفته توصیه می شود. اگر شکست های عصبی یا آلودگی به چندین اعضای داخلی اضافه می شوند ، داروهای اضافی مانند آموکسی سیلین or کلرامفنیکل ممکن است در نظر گرفته شود. مدت زمان درمان نیز باید حداقل به 12 هفته افزایش یابد. تأثیر یا عدم موفقیت درمان با آزمایش خون منظم بررسی می شود.
پیش بینی
روند و پیش آگهی تب مالت به عوامل مختلفی از جمله نوع عفونت ، شدت ، بیماری های فردی قبلی و غیره بستگی دارد. اگر درمان به درستی انجام شود ، پیش آگهی تب مالت به طور کلی بسیار خوب است. فقط در موارد نادر (تا 5٪) مزمن بیماری اتفاق می افتد ، در کجا تب فواصل و آلودگی اعضای بدن هنوز هم می تواند چندین سال پس از عفونت اولیه رخ دهد. با این حال ، کشندگی (میزان مرگ و میر) بسیار کم است (2). فقط بیماران مبتلا به عفونت شدید بروسلا ملیتنسیس (تب مالت) همراه با التهاب قلب دریچه ها (اندوکاردیت) تحت تأثیر میزان بالاتر مرگ و میر قرار می گیرند.
