آزاتیوپرین

مترادف

Azathioprinum انگلیسی: azathioprine

محدوده برنامه

آزاتیوپرین® دارویی است که داروی بدن را مهار می کند سیستم ایمنی بدن. ازاتیوپرین بنابراین به گروه داروهای سرکوب کننده ایمنی، و دقیقاً به زیر کلاس آنالوگهای پورین. آزاتیوپرین mainly عمدتاً برای سرکوب آن استفاده می شود سیستم ایمنی بدن پس از پیوند اعضا به منظور جلوگیری از رد عضو جدید توسط سیستم ایمنی بدن بدن.

علاوه بر این ، آزاتیوپرین® در بیماری های مختلف خود ایمنی ، یعنی بیماری هایی که در آنها وجود دارد ، استفاده می شود سیستم ایمنی بدن به خود بدن حمله می کند. به همین دلیل از Azathioprin® استفاده می شود ، از جمله موارد دیگر ، در

  • مولتیپل اسکلروزیس
  • میاستنی گراویس
  • لوپوس اریتماتوز
  • Pemphigus vulgaris
  • اشکال مختلف آرتریت روماتوئید و
  • واسکولیت

آزاتیوپرین® همچنین برای درمان بیماری های التهابی مزمن مختلف استفاده می شود. اینها شامل التهاب است بیماری های دستگاه گوارش، از جمله بیماری کرون or کولیت اولسراتیو، و بیماری سیستمیک بهجت.

آزاتیوپرین® اغلب در مواقعی استفاده می شود کورتیزون دیگر موفقیت درمانی کافی را نوید نمی دهد. آزاتیوپرین® با مهار سنتز DNA کار می کند ، که به ویژه سلولهایی را که به طور مداوم تقسیم می شوند ، تحت تأثیر قرار می دهد. اینها شامل سلولهای T و سلولهای B سیستم ایمنی بدن است.

دوز و مصرف

آزاتیوپرین® می تواند به صورت وریدی به صورت قرص یا از طریق تزریق تجویز شود. دوز آزاتیوپرین® توسط پزشک به صورت جداگانه تعیین می شود و به میزان تجزیه ماده در بدن بستگی دارد. برای اینکه پزشک معالج بداند که این ماده در بدن چگونه تجزیه شده است ، باید قبل از درمان آزمایش آزمایشگاهی مناسبی انجام شود.

در بیشتر موارد ، بیماران تقریباً 2 تا 2.5/25 میلی گرم آزاتیوپرین ® به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن تجویز می شوند. از آنجا که آزاتیوپرین معمولاً در قرصهای 50 و 12 میلی گرمی تجویز می شود ، پزشک باید از قبل مشخص کند که دقیقاً چند قرص در روز باید مصرف شود و آیا باید از قبل نصف شود. معمولاً 20 تا XNUMX هفته طول می کشد تا اثرات آزاتیوپرین احساس شود ، به همین دلیل مصرف قرص نباید خیلی زود قطع شود.

با این حال ، بیماران اغلب پس از 4 تا 8 هفته متوجه بهبودی می شوند ، اگرچه ممکن است تا نیم سال طول بکشد تا علائم بهبود یابد. اگر اثرات آن برای مدت طولانی ظاهر نشود ، پزشک معالج ممکن است افزایش دوز را در نظر بگیرد. قبل از شروع درمان ، پزشک معالج باید در مورد سایر داروهایی که در حال حاضر مصرف می شوند مطلع شود.

به ویژه آگاهی دادن به پزشک در مورد داروهایی که در برابر افزایش اسید اوریک و. موثر هستند بسیار مهم است نقرس (به عنوان مثال آلوپورینول) ، زیرا Azathioprine® همراه با این داروها می تواند عوارض جانبی شدیدی ایجاد کند. هنگام مصرف آزاتیوپرین ، باید از واکسیناسیون با واکسن های زنده خودداری شود. از آنجا که آنفولانزا واکسن یک واکسن زنده نیست ، مصرف آن در هنگام استفاده از آزاتیوپرین بی خطر است.

اثرات جانبی

آزاتیوپرین® ، مانند سایر داروها ، عوارض جانبی دارد. بنابراین ، به ویژه نزدیک است نظارت بر هنگامی که آزاتیوپرین over به مدت طولانی مصرف می شود ضروری است تا هرگونه عوارض جانبی ممکن است در همان اوایل تشخیص داده شود. شایعترین عوارض آزاتیوپرین® علائم گوارشی مانند تهوع, استفراغ و اسهال.

این امر همچنین می تواند منجر به کاهش وزن شود. این علائم همچنین می تواند بروز کند: مدفوع سیاه نیز باید مستقیماً به پزشک معالج گزارش شود. علاوه بر این ، ممکن است خونریزی در پوست و کبودی رخ دهد که علت خارجی آن مشخص نیست.

آزاتیوپرین نیز ممکن است ایجاد کند ریزش مو, درد مفاصل و التهاب لوزالمعده (پانکراتیت). توصیه می شود که به طور منظم خون آزمایشات در طی درمان با آزاتیوپرین انجام می شود تا تغییرات در کبد و کلیه می تواند زود تشخیص داده شود. آزاتیوپرین® می تواند در طول استفاده شود بارداری، همانطور که مطالعات فعلی نشان می دهد خطر ابتلا به ناهنجاری در کودک متولد شده افزایش نمی یابد.

با این حال ، آزاتیوپرین نباید در دوران شیردهی استفاده شود زیرا از طریق آن می تواند به کودک منتقل شود شیر مادر تا حدی کم و پیامدهای طولانی مدت برای کودک در اینجا قابل پیش بینی نیست. درمان با آزاتیوپرین® بر باروری زنان و مردان تأثیر نمی گذارد. علاوه بر این ، سالها مصرف Azathioprin® پس از آن کبد or کلیه برای مثال پیوند ، به میزان قابل توجهی خطر پوست را افزایش می دهد سرطان. - تب

  • سرفه کردن
  • زردی
  • خونریزی غیرمعمول لثه و
  • خون در مدفوع