ایندیناویر متعلق به بازدارنده های پروتئاز است. از ماده فعال پزشکی برای درمان عفونت HIV استفاده می شود.
ایندیناویر چیست؟
ایندیناویر متعلق به بازدارنده های پروتئاز است. عامل پزشکی برای استفاده می شود درمان از عفونت های HIV. ایندیناویر نامی است به داروی ضد ویروسی که در گروه بازدارنده های HIV پروتئاز است و برای درمان عفونت HIV استفاده می شود. مهارکننده های پروتئاز HIV به عنوان بخشی از داروی ضد ویروس بسیار فعال "بسیار فعال" استفاده می شود درمان”(HAART) همراه با سایر ضد ویروس ها داروهای مانند NRTI (مهارکننده های معکوس ترانس اسکریپتاز نوکلئوزید) و NNRTI (بازدارنده های غیر نوکلئوزیدی معکوس ترانس کریپتاز). ایندیناویر توسط شرکت دارویی ایالات متحده Merck and Co یا MSD Sharp and Drohme (MSD) ساخته شده است. این شرکت اشکال دوز خوراکی مهارکننده پروتئاز را ایجاد کرد که سرانجام توسط هر دو ماده غذایی و دارویی ایالات متحده تأیید شد حکومت (FDA) و آژانس دارویی اروپا (EMA) در سال 1996. در دهه 1990 ، ایندیناویر در میان موثرترین ضد ویروس بود داروهای. با این حال ، با گذشت زمان ، این دارو به طور فزاینده ای با بازدارنده های HIV پروتئاز با عملکرد بهتر جایگزین شد.
عمل دارویی
ایندیناویر باعث اتصال به پروتئاز HIV ویروسی می شود. این برای تکثیر پاتوژن مهم است. این فرآیند منجر به مهار آنزیم ویروسی می شود ، که به نوبه خود باعث تکثیر ویروس می شود. سرانجام ، کاهش بار ویروسی رخ می دهد. استفاده از ایندیناویر در نوع 1 مفیدتر در نظر گرفته می شود ایدز بیماران به این دلیل که این دارو تمایل بیشتری برای HIV-1 نسبت به HIV-2 دارد. در جریان خون ، ایندیناویر به پلاسما متصل می شود پروتئین ها تقریباً 60 درصد متابولیسم و تجزیه دارو در کبد. ایندیناویر این ضرر را دارد که باید هر هشت ساعت مصرف شود. این تنها راه برای اطمینان از کافی است دسترسی به زیستی. مصرف ایندیناویر یا یک ساعت قبل از غذا یا یک ساعت بعد از غذا توصیه می شود. اگر غذا سرشار از باشد پروتئین ها (آلبومین) و چربی ، این منجر به کاهش قابل توجهی در جذب. متخصصان پزشکی معمولاً توصیه می کنند آن را به صورت خالی تجویز کنند معده.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
ایندیناویر برای درمان بزرگسالان ، نوجوانان و کودکان چهار سال به بالا برای بیماران تجویز می شود درمان از عفونت HIV. علاوه بر این ، مهار کننده پروتئاز برای پیشگیری از پس قرار گرفتن در معرض بزرگسالان مناسب است. ایندیناویر به دلیل ایجاد مقاومت در اچ آی وی به عنوان یک دارو منفرد استفاده نمی شود ویروس ها. در عوض ، این دارو با داروهای ضد ویروس دیگر ترکیب می شود داروهای. اینها ممکن است زیدوودین یا لامیوودین، مثلا. توصیه شده مقدار ایندیناویر 3 800 XNUMX میلی گرم در روز است. پایین تر مقدار خطرات قابل توجهی از دست دادن اثر. با این حال ، نباید از بازدارنده پروتئاز در مقادیر بیشتری استفاده شود. کپسول هر هشت ساعت با یک لیوان مصرف می شود آب یا چربی شیر. متناوبا، از سوی دیگر، حکومت با چای ، قهوه یا آب نیز امکان پذیر است. برای مقابله کردن کلیه سنگ ، توصیه می شود حداقل شش مورد برای بدن فراهم شود عینک of آب در روز اگر این دارو همراه با یک وعده غذایی تجویز شود ، وعده های غذایی سبک مانند دانه های ذرت یا نان تست با مربا توصیه می شود. همچنین محافظت از ایندیناویر در برابر گرما و رطوبت بسیار مهم است.
خطرات و عوارض جانبی
مصرف ایندیناویر گاهی اوقات منجر به عوارض جانبی ناخواسته می شود. تقریباً در شش درصد از کل بیماران ، عوارض جانبی شدید حتی نیاز به قطع درمان دارد. در بیشتر موارد ، اختلالات مربوط به دستگاه گوارش مانند اسهال, درد شکم و تهوع. یک عارضه جانبی نامطلوب نسبتاً نادر ، ایجاد گاو نر است گردن، که در آن توزیع مجدد غیر طبیعی چربی در ناحیه گردن وجود دارد. از دیگر عوارض جانبی قابل تصور می توان به تغییر در متابولیسم مانند هیپرگلیسمی, هایپرکلسترولمی or هیپرتری گلیسیریدمی, سردرد, خستگی، احساس ضعف ، خونریزی در مورد هموفیلی, بثورات پوستی، افزایش چربی ، تغییر در طعم درک ، سمیت کلیوی ، سندرم سیکا همراه با غشای مخاطی خشکی چشم ، خشک است دهانو پوست خشک، عقب مانده ناخن های پا, التهاب بستر ناخن, ریزش موو کبد اختلال است.کلیه سنگ در 25 درصد بیماران ایجاد می شود. ایندیناویر نباید همزمان با سایر داروهای خاص مانند دیگر تجویز شود بنزودیازپین ها, سیزاپرید, ریفامپین, ترفنادین، یا آستمیزول به دلیل سیستم سیتوکروم فعل و انفعالات. این می تواند منجر به تغییر در شود خون سطح پلاسما و همچنین عوارض جانبی مشخص.
