آنتراسایکلین ها گروهی از ترکیبات جدا شده از هستند باکتری که به عنوان عوامل سیتواستاتیک استفاده می شوند. علائم مربوط به عوامل ، میتوکسانترون, اپی روبیسین, ایداروبیسینو داونوروبیسین، سرطان خون و سایر بیماری های سرطان زا هستند. از طریق فرآیندهای intercalation ، داروهای سلولهای تومور را هدف قرار داده و از تقسیم آنها جلوگیری می کند.
آنتراسایکلین ها چیست؟
آنتراسایکلین ها گروهی از ترکیبات فعال آنتی بیوتیکی هستند. این ترکیبات از جنس استرپتومایسس باکتریایی جدا شده و به عنوان عوامل سیتواستاتیک در خدمت می کنند شیمی درمانی. به طور خاص ، گونه های Streptomyces coeruleorubidus و Streptomyces peuceticus ترکیبات فعال را غوطه ور می کنند. مکانیسم های عمل جدا شده داروهای متنوع هستند به طور خاص ، مواد فعال در برابر سلول ها با سرعت تقسیم بالا هدایت می شوند. تمام نمایندگان گروه آنتراسایکلین هیدروکربن معطر هستند مولکول ها. اینها هیدروکربنهای حلقوی و مسطح با سیستم معطر هستند. آنتراسایکلین ها را آنترا سایکلین نیز می نامند آنتی بیوتیک ها. بعلاوه ایداروبیسین, داونوروبیسینو دوکسوروبیسین، شناخته شده ترین نمایندگان این گروه از نمایندگان عبارتند از میتوکسانترون و اپی روبیسین.
عمل دارویی
یکی از مهمترین مکانیسمهای عملکرد آنتراسایکلینها ، درونیابی است. این به عنوان واسطه برگشت پذیر یونها ، اتمها یا هر فرد شناخته می شود مولکول ها به ترکیبات شیمیایی تبدیل می شوند. ساختار مولکولی ذرات متقاطع در نتیجه تلاقی به سختی تغییر می کند. شیمی معدنی وقتی از طیف گسترده ای از اتم ها ، یون ها و کوچکترها صحبت می کند ، از واسطه شدن صحبت می کند مولکول ها بین صفحات شبکه کریستالی بلورهای لایه ای مقابله می شوند ، به عنوان مثال ، هنگامی که فلزات قلیایی در شبکه های کریستال گرافیت مقاطع می شوند. تعریف بیوشیمیایی این اصطلاح بر اساس این تعریف از شیمی معدنی است. با توجه به DNA ، ما هر زمان که تک مولکول ها به رشته DNA مارپیچ دوتایی بین جفت بازهای مجاور وارد شوند ، از فرآیندهای درون یابی صحبت می کنیم. چنین درونی سازی در تکثیر و همچنین رونویسی DNA تداخل می کند. در طی فرایند تکثیر ، جهش های قاب بندی رخ می دهد. به همین دلیل ، تصور می شود که درونیابی اثر جهش زایی دارد. ضمناً فرآیند فرآیند بیوسنتز پروتئین را نیز مختل می کند. برای سلولهای آسیب دیده ، این به معنای مرگ سلول است. علاوه بر این ، آنتراسیکلین ها حامل آنزیم توپوایزومراز II هستند. این آنزیم چرخش مارپیچ رشته های DNA دو رشته ای را شل می کند و بنابراین ساختار مکانی مارپیچ دوگانه DNA را تغییر می دهد. از نظر بیوشیمیایی ، توپوایزومراز II به طور موقت هر دو رشته DNA را می شکافد و ATP مصرف می کند. شکاف حاصل از رشته ها به عنوان یک سوراخ راهنما استفاده می شود و قسمت دیگری از مارپیچ دوتایی را در خود جای می دهد. فراتر از درونی شدن و اتصال آنزیم ، انتراسایکلین ها قادر به تشکیل رادیکال های آزاد هستند. بنابراین ، آنها شکافهای دو رشته ای را در DNA تومور ایجاد می کنند. مواد فعال آنها همچنین نفوذپذیری تومور را افزایش می دهد غشای سلولی و سلولها را از این طریق از بین ببرید.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
همه آنتراسایکلین ها تکثیر یا گسترش تومورهای بدخیم فضا اشغال کننده را به روش های مختلف هدف قرار می دهند. تومورهای بدخیم به طور تهاجمی رشد به بافت های اطراف برای از بین بردن آن از طریق خون و مسیرهای لنفاوی ، آنها بذر می شوند متاستازها بعد از یک نکته خاص با وجود پیشرفت های پزشکی ، بدخیم سرطان همچنان یکی از تهدیدکننده ترین بیماری ها در قرن بیست و یکم است. از آنتاسيکلين ها به عنوان عوامل سيتواستاتيک در بدخيمي استفاده مي شود سرطان به دلیل مکانیسم های عملکرد ضد تکثیری آنها. به عنوان یک مکانیسم عمل، آنها در درجه اول از درهم آمیزی DNA تومور استفاده می کنند ، که بیوسنتز پروتئین سلول ها را مسدود می کند و آنها را به مرگ محکوم می کند. مواردی برای حکومت of داونوروبیسین شامل لنفوسیت یا میلوئید است سرطان خون در کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان. در بیشتر موارد ، داونوروبیسین همراه با سایر سیتواستاتیک ها تجویز می شود داروهای و یک عامل آغازین در مرحله القای شیمی درمانی به ویژه در لنفوبلاستیک حاد است سرطان خون. ایداروبیسین، به نوبه خود ، در ترکیب استفاده می شود درمان از سرطان خون بیماران مسن تر با میلوئید حاد سرطان خون به ویژه این نماینده را دریافت کنید. به عنوان یک قاعده ، هیچ پیش درمانی قبل از آن انجام نمی شود حکومت. با این حال ، داروی سیتوستاتیک به عنوان a مناسب نیست تسکین درمانی.میتوکسانتروم نه تنها برای سرطان خون ، بلکه برای سرطان پستان ، غیرلنفوم هوچکین و پروستات سرطان همچنین برای تشدید استفاده می شود درمان از بیماران با اسکلروز متعدد. اپیروبیسین همچنین برای سرطان پستان و لنفوم های غیر هوچکین استفاده می شود. سایر علائم شامل سارکوم و کارسینوم معده است.
خطرات و عوارض جانبی
عوارض جانبی انتراسایکلین ها به عامل خاص بستگی دارد. داونوروبیسین ممکن است باعث لکوپنی شود ، ترومبوسیتوپنیو کم خونی. علاوه بر این ، خونریزی ، عفونت های ناشی از تضعیف ایمنی ، ریزش مو، یا آنژین سینه گاهی اوقات رخ می دهد. سیستم قلبی عروقی ممکن است توسعه یابد فشار خون، آریتمی ، میوکاردیت, اندوکاردیت, قلب نارسایی ، و آسیب میوکارد. علاوه بر این ، افیوژن پریکارد ، ادم ریوی، و ناراحتی دستگاه گوارش از عوارض جانبی رایج است. بعلاوه تهوع, استفراغ, اسهال، یا درد شکم ممکن است به عنوان رخ دهد مخاط مورد حمله قرار می گیرد. دوکسوروبیسین عوارض جانبی مشابهی را نشان می دهد و بنابراین ، مانند داونوروبیسین ، در درجه اول با آن ارتباط دارد مغز استخوان افسردگی و سمیت قلبی. با میتوکسانترون، علاوه بر عوارض جانبی فوق الذکر ، سرگیجه، تغییر رنگ ادرار و صلبیه و پوست نکروز اغلب رخ می دهد در موارد جداگانه ، این دارو سرطان خون را نیز القا می کند. با توجه به عوارض جانبی منیفولد و تهدید صدمه به اندام ، موارد منع مصرف بی شماری در مورد وجود دارد حکومت از آنتراسایکلین ها. به خصوص در موارد نارسایی قلبی موجود یا کاردیومیوپاتی، تجویز مواد فعال به دلیل سمیت قلبی مورد انتظار به سختی قابل توجیه است. علاوه بر این ، عفونت های شدید معمولاً منع مصرف دارند. دلیل آن این است که انتراسایکلین ها بدن را مرطوب می کنند سیستم ایمنی بدن، به طوری که عفونت های موجود می توانند زندگی را تهدید کنند گندیدگی (خون مسمومیت) ایداروبیسین همچنین برای بیمارانی که تمایل به خونریزی دارند مناسب نیست ، نارسایی کلیه یا نارسایی کبدی. به طور کلی ، خطرات و مزایا باید با دقت سنجیده شوند.
