عدسی ها: عدم تحمل و آلرژی

عدس ، حبوبات کوچک ، مدتهاست که دیگر فقط در خورشت یافت نمی شود ، زیرا همچنین به عنوان سالاد یا غذاهای عجیب و غریب محبوبیت بیشتری پیدا می کند. به لطف مواد تشکیل دهنده آن ، یک نیروگاه واقعی است. هرچه عدس کوچکتر باشد ، طعم آن ریزتر است.

آنچه در مورد عدس باید بدانید در اینجا آورده شده است

اعتقاد بر این است که ریشه عدس از آسیای میانه یا آسیای صغیر منشا گرفته است. به لطف مواد تشکیل دهنده آن ، عدس یک نیروگاه واقعی است. ناراحتی عدس در اصل احتمالاً از ناحیه میانی یا آسیای صغیر ناشی می شود. امروزه ، حبوبات به طور عمده در اسپانیا ، ترکیه ، روسیه ، آمریکای جنوبی ، کانادا ، چین، هند و خاور نزدیک. عدس ماده اصلی غذایی برای مصریان باستان بود. انواع مختلفی از عدس وجود دارد که از نظر اندازه از هم متمایز می شوند: کوچکترین قند قطر عدس حدود 4 تا 5 میلی متر است. عدس متوسط ​​بین 5 تا 6 میلی متر و عدس بشقابی ، رایج ترین رقم در آلمان ، اندازه آن 6 تا 7 میلی متر است. به نمونه های بزرگتر عدس غول پیکر می گویند. واریته های مختلف از نظر رنگ بندی نیز متفاوت هستند ، زیرا عدس های سبز ، قرمز ، زرد ، قهوه ای و بنفش وجود دارد ، اما همه آنها صاف و گرد هستند و از قوام نرم کرمی برخوردار هستند. برخی از انواع با پوسته ارائه می شوند ، در حالی که برخی دیگر از قبل پوست گرفته شده اند. لازم به ذکر است که بیشتر مواد با ارزش و همچنین قسمت عمده ای از طعم در پوسته است. از طرف دیگر ، عدس های پوست کنده به دلیل محتوای فیبر کمتری هضم آسان تری دارند. زمان برداشت عدس از اردیبهشت تا پاییز است. با این حال ، در تجارت ، سبزیجات تقریباً فقط به صورت خشک یا کنسروی وجود دارد ، بنابراین عدس در تمام طول سال در دسترس است.

اهمیت برای سلامتی

عدس یک نیروگاه کوچک است که تأثیرات مثبت بسیاری در آن دارد سلامت. از حبوبات به ویژه به دلیل محتوای بالای مواد مغذی ارزشمند ، به ویژه مقدار قابل توجه پروتئین گیاهی ، که نه تنها گیاهخواران و گیاهخواران از آن بهره زیادی می برند ، بسیار قدردانی می شود. عدس همچنین دارای فیبر زیادی و همچنین دارای پیچیدگی های زیادی است کربوهیدرات ها. خون قند در نتیجه سطح به آرامی افزایش می یابد ، که در نتیجه فقط باعث آزاد شدن کم می شود انسولین. این باعث می شود که حبوبات برای بیماران دیابتی ایده آل باشد. فیبرهای غذایی سیری طولانی مدت ایجاد می کنند و از هضم غذا و بدن پشتیبانی می کنند سیستم ایمنی بدن. آنها سموم روده را جذب کرده و دفع می کنند. عدس جوانه زده را باید هرچه بیشتر بخورید ، زیرا روند جوانه زنی به میزان قابل توجهی افزایش می یابد چگالی مواد مغذی هضم عدس مخصوصاً آسان شده و دو مورد از بین می روند اسیدهای آمینه همچنین در نتیجه وجود دارد. پروتئین موجود ، B-ویتامین کولین و منیزیم همچنین تحریک کنید چربی سوزی. بنابراین عدس برای افرادی که می خواهند لاغر شوند بهینه است. علاوه بر این ، عدس پایین تر افزایش می یابد کلسترول سطح ، به طوری که قلب و گردش در برابر بیماری محافظت می شوند.

مواد لازم و ارزشهای غذایی

علاوه بر محتوای پروتئین بالا ، عدس حاوی فیبرهای زیادی است ، مواد معدنی و عناصر کمیاب مانند اهن, منیزیم, پتاسیم, کلسیم, فسفر, مس و فلوئور به لحاظ ویتامین ها، ویتامین های گروه B که باعث تقویت ویتامین B می شوند اعصاب، فراوان هستند. پروویتامین A موجود در بدن توسط بدن به ارزشمند تبدیل می شود ویتامین A، که برای چشم و چشم مهم است سیستم ایمنی بدن. ویتامین E در لنز دارای اثر محافظتی سلول است. علاوه بر این ، نسبت روی، که برای مو و ناخن، به عنوان مثال ، به ویژه بالا است. عدس حاوی چربی نیست ، اما مقدار زیادی فیبر دارد ، بنابراین بسیار خوب و پایدار اشباع می شود.

عدم تحمل و آلرژی

لنز برای افرادی که از آن رنج می برند چندان مناسب نیست نقرس یا مرتفع اسید اوریک سطح دلیل این امر محتوای پورین نسبتاً زیاد است. همچنین مهم است که عدس به صورت خام خورده نشود ، زیرا حاوی مواد سمی است که می توانند رهبری به سردرد] و تهوع. مواد سمی فقط در طی زمان از بین می روند پخت و پزبعلاوه ، حبوبات حاوی کربوهیدرات ها، که خراب نشده اند و بنابراین می توانند رهبری به نفخ. با افزودن خرج کردن از این می توان جلوگیری کرد زیره سیاه or رازیانه به پخت و پز آب. هضم عدس پوست کنده تر است.

نکات خرید و آشپزی

در آلمان ، انواع و اقسام عدس در حالت خشک عرضه می شود. در هنگام خرید باید توجه داشته باشید که در پایین بسته هیچ گونه پسماند آردی وجود نداشته باشد ، زیرا این اغلب نشانه آلودگی انگلی است. به طور کلی ، نگهداری عدس نسبتاً آسان است. آنها یک مکان تاریک و خنک را ترجیح می دهند و باید آنها را در یک بسته بندی هوا بسته نگه دارید. به این ترتیب آنها حداقل برای یک سال نگه خواهند داشت. عدس بشقابی نیز به صورت کنسرو شده عرضه می شود و باید بهترین تاریخ را مشاهده کرد. پس از باز شدن قوطی ، باید در یخچال نگهداری شود و به سرعت مورد استفاده قرار گیرد. عدس قدیمی با گذشت زمان طعم خود را از دست می دهد و به مدت طولانی تری نیاز دارد پخت و پز. بنابراین ، هرگز نباید عدس خریداری شده را با نمونه های قدیمی مخلوط کرد. عدس پخته شده را می توان حداقل به مدت شش ماه منجمد کرد.

نکات آماده سازی

عدس در انواع مختلفی عرضه می شود. در آلمان ، عدس بشقابی یک ماده معمول برای خورشت ها است. عدس ترشی را دوست دارد ، بنابراین یک مشت سرکه بعد از پخت و پز به آش اضافه می شود و طعم آن را کاملاً کامل می کند. انواع بزرگ اگر سه تا چهار ساعت خیس بخورند و با مقدار کافی پوشانده شده اند ، زودتر طبخ می شوند آب. سپس آنها فقط حدود 45 دقیقه برای پختن نیاز دارند. عدس قرمز که از هند می آید قبلا پوست کنده شده و به همین دلیل زود پخته می شود. این موارد در مورد زردها نیز صادق است. عدس کوچکتر با لقمه برای یک سالاد روستایی یا به عنوان یک غذای فرعی با مرغ و ماهی مناسب است. عدس پوی ، انواع مغزهای فرانسوی ، یک لقمه ترد دارد و برای سالاد محبوب است. در کنار عدس بلوگال ، یکی از نجیب ترین انواع عدس است. عدس همچنین با سبزیجات دودی و پاییزی مانند تره فرنگی ، کدو تنبل و کرفس یا بادمجان ، گوجه فرنگی و زنگوله فلفل. به دلیل قوام نرم و خامه ای آن ، حبوبات برای پوره ها نیز مناسب است. عدس مشکی پایه مناسب برای پخش ، خمیرها، سس ها و مینی کوفته های گیاهی. عدس خاویار ، نمونه های کوچک سیاه و سفید ، دارای طعم خاص لطیف و همچنین قوام محکمی هستند. در فرانسه ، عدس را اغلب با بیکن تهیه می کنند ، پیاز, جعفری و شراب قرمز ، در ایتالیا با پیاز, سیر, روغن زیتون و حکیم، در روسیه با گرز و در اسپانیا خام پیاز ترکیب شده اند عدس بلوگا در غذاهای مجلل بسیار محبوب است.