انواع مختلفی از قند خربزه تحت عنوان galia melon به عنوان علامت تجاری گروه بندی می شوند. خربزه گالیا متعلق به شبکه است خربزه، که با یک ساختار مشبک به وضوح قابل مشاهده در مشخص می شود پوست. خربزه عمدتا به عنوان خربزه دسر استفاده می شود و در طول سال در فروشگاه ها فروخته می شود و دارای شکل کروی تا کمی بیضوی با وزن 0.5 تا حداکثر 2 کیلوگرم است.
در اینجا آنچه شما باید در مورد خربزه گالیا بدانید آورده شده است
خربزه گایلیا منبع بسیار خوبی از مواد معدنی. انواع مختلفی از قند خربزه (Cucumis melo) که شکلی کروی تا کمی بیضوی دارد و دارای معیار وزن 0.5 تا 2 کیلوگرم وزن است با نام تجاری خربزه گالیا گروه بندی می شود ، از جمله فرم خالصی که در اصل به عنوان خربزه گالیا کشت می شود. خربزه گالیای اصلی تلاقی بین خربزه اوژن و گیاه است عسل خربزه "Honey Dew" ، نژاد نسبتاً جدیدی از اسرائیل. OECD در مجموع 16 مارک تجاری مختلف از قند و هندوانه ، که زیر آنها حدود 500 خربزه مصوب برای کشت در اتحادیه اروپا در نظر گرفته شده است. به استثنای چند مورد ، خربزه گالیا همچنین معیارهای خربزه توری را دارد پوست دارای ساختاری کاملاً مشهود و شبه مانند است. از نظر گیاهشناسی ، خربزه و همچنین کدو تنبل متعلق به میوه های توت هستند. کشورهای اصلی در حال رشد برای صادرات به اروپا اسپانیا ، ایتالیا ، اسرائیل و آفریقای جنوبی هستند ، اما ایالات متحده آمریکا ، کاستاریکا و برزیل نیز از جمله کشورهای در حال رشد هستند. فصل اصلی خربزه گالیا از کشورهای در حال رشد اروپا مارس تا نوامبر است ، از سپتامبر تا دسامبر میوه ها بیشتر از اسرائیل و از دسامبر تا مه از آفریقای جنوبی می آیند. خربزه گالیا در طول سال در تجارت میوه و سبزی موجود است. این احتمال وجود دارد که منشا خربزه قند به کشورهایی به اصطلاح هلال بارور و به مصر باستان بر می گردد که مربوط به 3,000 سال قبل از میلاد است. از آنجا میوه به هند ، شرق دور و اروپا گسترش یافت. خربزه گالیای رسیده که دارای بوی شیرین شدیدی است ، در صورت صحیح نگهداری در یخچال و فقط چند روز در دمای اتاق ، می تواند برای چند هفته نگهداری شود. طعم از گوشت سفید تا کمی مایل به سبز شیرین و معطر است. مدتی است که انواع گالیا با گوشت نارنجی نیز موجود است. دانه های خوراکی رنگ روشن به سمت مرکز متمرکز شده اند. در آنجا گوشت شکسته می شود تا دانه ها با قاشق همراه با گوشت رشته ای پوست کنده شود تا جداگانه استفاده شود. خربزه گالیا عمدتا برای تهیه دسر استفاده می شود. این واقعیت که ساقه وقتی شروع به رسیدن می کند از میوه جدا می شود از ویژگی های این محصول است.
اهمیت برای سلامتی
بهترین سلامت اهمیت خربزه گالیا ، و همچنین سایر قندها ، عسل و حتی هندوانه ، در ظرفیت آن به عنوان یک تامین کننده نهفته است مواد معدنی. در وهله اول است پتاسیم. پتاسیم برای متابولیسم بسیار مهم است. این ماده معدنی به ویژه به عنوان تنظیم کننده بیوالکتریسیته غشای سلولی و برای نگهداری از آن بسیار مهم است خون عملکردهای رگ. این شامل تنظیم خون فشار و حفظ ریتم سینوسی اصطلاحاً قلب. به ویژه مردان اغلب از این بیماری رنج می برند آریتمی قلبی در سنین بالا ، از جمله آریتمی فیبریلاسیون دهلیزی. مصرف گوشت خربزه گالیا با کمبود آن مقابله می کند پتاسیم. این امر در مورد یک ماده حاوی گوشت که عمدتاً کم پتاسیم است بسیار مهم می شود رژیم غذایی. در عین حال ، پتاسیم همچنین به عنوان یک آنتاگونیست در برابر عمل می کند سدیم، که اغلب در مقادیر بسیار بیشتر از آنچه در رژیمهای غذایی مدرن فرآوری شده در صنعت توصیه می شود ، مصرف می شود ، بنابراین مصرف پتاسیم نیز در اینجا اثر متعادل کننده دارد. علاوه بر پتاسیم ، دیگر مواد معدنی و فسفر در حال حاضر حضور دارند سلامتغلظت های مربوطه. فسفر برای متابولیسم انسان به عنوان یک جز of از مواد ژنتیکی DNA و RNA و از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است سوخت و ساز انرژی، به اصطلاح تنفس سلولی. این فرایندی است که در تمام سلولهای بافت اتفاق می افتد و در آن تبدیل ATP (آدنوزین تری فسفات) به ADP (آدنوزین دی فسفات) و بالعکس با مشارکت صورت می گیرد فسفر. محتوای ویتامین A, بتاکاروتن و برخی از B ویتامین ها همچنین در سلامت طیف وسیعی ، خربزه گالیا را به عنوان یک سبزیجات سالم و سالم تبدیل می کند. به طور کلی ، خربزه گالیا یکی از سبزیجات سالم است که به راحتی قابل هضم است و بیشترین اهمیت را به عنوان منبع پتاسیم و فسفر دارد.
مواد لازم و ارزشهای غذایی
ویژگی های خربزه های شکر و عسل در درجه اول پروتئین و چربی کم است. کربوهیدرات ها همچنین فقط در غلظت های متوسط وجود دارد ، به طور متوسط 12.4 گرم در هر 100 گرم گوشت ، به طوری که اگرچه خربزه گالیا را می توان در میان غذاهای قابل هضم و قابل هضم طبقه بندی کرد ، اما ارزش غذایی آن - بر اساس مواد اولیه اندازه گیری می شود کربوهیدرات ها, پروتئین ها و چربی ها - از اهمیت بالایی برخوردار نیست. مقدار کالری در کیلو کالری اندازه گیری شده 54 کیلو کالری در هر 100 گرم تفاله است. با این حال ، محتوای مواد ثانویه کاملاً چشمگیر است. اینها عمدتا محتوای پتاسیم بالا با متوسط 309 میلی گرم در هر 100 گرم تفاله و کلسیم و منیزیم محتوای هر کدام 13 میلی گرم. محتوای فسفر 23 میلی گرم نیز قابل توجه است. سایر مواد ثانویه در مقادیر مربوط به سلامتی ، آلی هستند اسیدها مانند اسید سیتریک و اسید مالیک.
عدم تحمل و آلرژی
عدم تحمل غذایی یا آلرژی مستقیم در ارتباط با خربزه گالیا بسیار نادر است ، اما مانند سایر خربزه ها و گیاهان خیار رخ می دهد. در حالی که تشخیص یک خاص عدم تحمل غذایی خربزه گالیا دشوار است و نیاز به مشاهده دقیق عادات غذایی دارد ، واکنش های آلرژیک ممکن است بلافاصله پس از خوردن گوشت خربزه رخ دهد. علائم معمول شامل خارش در دهان or سوزش در گلو منطقه ، و همچنین نفخ و گرفتگی عضلات در دستگاه گوارش. در موارد بسیار نادر، تهدید کننده زندگی است شوک آنافیلاکتیک همچنین ممکن است رخ دهد ، که نیاز به درمان فوری دارد.
نکات خرید و آشپزخانه
مهمترین نکته خرید توصیه می شود تا مطمئن شوید که خربزه گالیا رسیده است ، که به بهترین وجه توسط شیرین شدید ، بو. گوشت خربزه نارس به عطر و طعم شیرین و مایل نمونه های رسیده نمی رسد. خربزه اغلب در حالت نارس و به نفع ماندگاری بیشتر برداشت می شود. خربزه های گالیای رسیده باید به زودی مصرف شوند زیرا می توان آنها را فقط برای چند روز نگهداری کرد. برخلاف سایر خربزه ها و کدو سبز ، ساقه از میوه رسیده خارج می شود ، بنابراین نیازی به اطمینان از وجود یک قطعه کوتاه ساقه نیست. تهیه خربزه برای مصرف به ساده ترین شکل ممکن است ، زیرا گوشت آن حتی می تواند مانند میوه به صورت خام تهیه و خورده شود. خربزه گالیا را می توان به دو نیم کرد و بخشی از تفاله که به سمت مرکز آن رشته ای است ، همراه با بذرها را می توان با یک قاشق خارج کرد.
نکات آماده سازی
تفاله خربزه گالیا در حالت خام برای غنی سازی عجیب سالادهای میوه ای بسیار مناسب است. به همین ترتیب ، تفاله در حالت خالص برای تهیه نوشیدنی های تازه کننده مناسب است. اغلب از خربزه گالیا برای تهیه دسر یا مربا در ترکیب با ادویه استفاده می شود زنجبیل, دارچین و چیلی و همچنین برای تهیه یک چتنی مطابق.
