نشانه ها
La نورینوما خود متحرک است و دردناک نیست. از دست دادن شنوایی (هیپاكوزیس) شایع ترین علامت است و به دلیل رشد آهسته ی آن ، دوره ای تدریجی طی می كند نورینوما. گاهی اوقات ، بیماران هنگام استفاده از تلفن از اختلالات شنوایی شکایت می کنند و تغییر در عادت تماس تلفنی خود را با تغییر دادن گیرنده به گوش مخالف توصیف می کنند. علائم اولیه دیگر در گوش صدا می کنند (وزوز گوش) ، سرگیجه هنگام تغییر سریع موقعیت و عدم اطمینان هنگام چرخش سریع.
با پیشرفت بیماری ، سرگیجه دائمی ، اختلال در حرکت وجود دارد هماهنگی (آتاکسی) ، به خصوص عدم اطمینان در راه رفتن و حرکت خود به خودی ، تنظیم مجدد سریع کره چشم (خود به خودی نیشنگموس) با ادامه رشد تومور ، مغز اعصاب، ساقه مغز و مخچه گرفتار شدن اگر عصب صورت (عصب صورت) تحت تأثیر قرار می گیرد ، فلج عضلات تقلید (پارسی صورت) ممکن است رخ دهد.
اگر عصب سه قلو (عصب سه قلو) تحت تأثیر قرار گیرد ، ممکن است صورت احساس بی حسی ، حملات خود به خودی درد در سر منطقه (سه قلو) نورالژی) و طعم اختلالات ممکن است رخ دهد. انقباض مخچه منجر به آتاکسی می شود ، در حالی که انقباض از مغز استخوان باعث افزایش فشار داخل جمجمه و علائم مشخصه فشار مغزی می شود (تهوع, استفراغ، و غیره.). بطن چهارم ، حفره ای در مایع مغزی نخاعی (مایع مغزی نخاعی) نیز می تواند منقبض شود.
این امر منجر به ازدحام و در نتیجه اختلال در گردش خون مایع مغزی نخاعی می شود ، اما این امر به ندرت اتفاق می افتد و فقط در مورد تومورهای بسیار بزرگ رخ می دهد. نورینوما در کانال نخاعی معمولاً ریشه های عصبی حساس را منقبض می کند اعصاب. در نتیجه ، بیمار یک طرفه ، تابشی (رادیکولار) را تجربه می کند درد در ناحیه پوست (درماتوم) متعلق به عصب حساس مربوطه.
La درد با فشار در افزایش می یابد کانال نخاعی افزایش می یابد تا اینکه دوباره کاهش می یابد و در نهایت وقتی ریشه عصب حساس کاملاً از بین می رود متوقف می شود. با پیشرفت درد ، نامتقارن است پاراپلژی می تواند به آرامی رشد کند ، حتی اگر ریشه های عصبی آن باشد اعصاب که حرکت ماهیچه ها (اعصاب حرکتی) را کنترل می کند نورینوما خود دردناک نیست
اما به دلیل رشد سرکوبگر در ناحیه غلاف عصب ، همیشه خطر فشرده شدن یا تحریک عصب مجاور وجود دارد. در نتیجه ، بیمار ممکن است درد بسیار شدیدی را تجربه کند. این به طور معمول در حالت استراحت اتفاق می افتد ، زیرا تومور به طور دائمی روی اعصاب فشار می آورد.
درد می تواند با لمس توده تومور ندولار یا استرس تشدید شود. درمان با داروهای ضد درد می تواند به طور موقت درد را تسکین دهد ، اما در صورت درد گسترده ، برداشتن تومور با جراحی معمولاً ضروری است. برای تشخیص دقیق و برنامه ریزی برای درمان بعدی ، روش های تصویربرداری مقطعی تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری (CT) و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI از سر) استفاده می شود.
این شامل گرفتن توموگرافی از کل بدن از راس تا پا است ، سپس با ترکیب آنها یک تصویر کامل سه بعدی ایجاد می شود. نشانه غیرمستقیم نورینوما ، گسترش کانال صوتی داخلی است که در CT دیده می شود. با این حال ، به طور کلی تمایز بین بافت عصب و تومور در سی تی اسکن بسیار دشوار است.
بنابراین ، MRI از مغز روش انتخابی برای تشخیص نورینوما و تصویربرداری از گسترش فضایی است زاویه پل مخچه تومورها نکته مهم دیگر برای تشخیص ، افزایش قابل توجه محتوای پروتئین مایع مغزی نخاعی است. هنگام تشخیص اختلالات شنوایی ، باید در نظر داشت که فقط 5٪ از این بیماران مبتلا به آن هستند نوروم آکوستیک.
تشخیص اختلالات شنوایی توسط شنوایی سنجی ، کالریمتری و پتانسیل برانگیخته صوتی (AEP) تعیین می شود. به عنوان مثال ، پاسخ سلولهای شنوایی و ایستگاههای مختلف مسیر شنوایی در مغز به محرک های صوتی اندازه گیری می شود. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) روش انتخابی برای تشخیص نورینوما است.
در توموگرافی رایانه ای ، تمایز بین نورینوما و بافت اطراف دشوار است. در معاینه MRI ، این کنتراست بهتر است. با استفاده از ماده حاجب ، می توان اندازه تومور را حتی بهتر ارزیابی کرد ، زیرا ماده حاجب در نورینوم تجمع می یابد. در مقایسه با سایر تومورها در ناحیه محیطی سیستم عصبی، نورینوما اغلب تصویر کیستیک (چندین حفره) و همچنین بازسازی چربی بافت را نشان می دهد. در بعضی موارد ، خونریزی نیز ممکن است رخ دهد ، که با استفاده از ماده حاجب به راحتی ارزیابی می شود.
