تمریناتی از فیزیوتراپی برای پارگی مینیسک

برای درمان مینیسک پاره، از بین بردن درد و زانو را تثبیت کنید ، تعدادی وجود دارد کشش، تمرینات تقویت کننده و تثبیت کننده که می توانند به راحتی و در خانه انجام شوند. کدام تمرینات مناسب شرایط شماست باید پیش از این با پزشک یا درمانگر در میان گذاشته شود.

تمرینات

1) تثبیت ایستاده پا صاف و ایستاده روی یک پا بایستید. دیگری پا در هوا است. نگه دارید تعادل به مدت 15 ثانیه ، سپس پاها را عوض کنید.

برای دشوارتر کردن تمرین ، می توانید در حین تمرین چشمان خود را ببندید یا روی یک سطح لرزان (مثلا بالشتک) بایستید. 2) زانو برای تقویت عضلات خم می شود ، صاف و قائم بایستید. پاها کمی از عرض شانه فاصله دارند.

حالا وارد اسکوات شوید. اطمینان حاصل کنید که زانوهای شما فراتر از نوک انگشتان پا نیستند. با پشت صاف ، باسن خود را به سمت عقب دراز کنید.

15 بار تکرار 3) تثبیت مفصل زانو صاف و ایستاده روی سطح صاف بایستید (کاشی ، پارکت). یک حوله زیر پای سالم قرار دهید.

حالا حوله را به آرامی و به صورت کنترل شده با پای خود فشار دهید و وزن خود را روی تکیه گاه نگه دارید پا. 10 تکرار 4) تقویت عضلات صاف و مستقیم روی صندلی بنشینید.

یک کتاب را بین مچ پایتان بگیرید. اکنون پاها را مستقیم به جلو بلند کنید. وقتی به حداکثر کشش رسیدید ، دوباره پاها را پایین بیاورید.

15 بار تکرار 5) بهبود پسوند به پشت بخوابید. یک رول حوله زیر زانوی آسیب دیده قرار دهید و پای سالم را تنظیم کنید.

اکنون انگشتان پا را به سمت بالا بکشید و زانوی خود را به رول حوله فشار دهید ، گویی می خواهید پشت زانوی خود را به زمین بیاورید. کشش را به مدت 10 ثانیه نگه دارید و سپس به حالت اولیه برگردید. 5 تکرار تمرینات بیشتری را می توان در زیر مشاهده کرد: ورزش برای ضایعه مینیسک

درمان محافظه کارانه - فیزیوتراپی

یک درمان محافظه کارانه ، یعنی غیر جراحی a منیسک پارگی به خصوص در صورتی مفید است که فقط پارگی کوچکی در ناحیه بهتر نفوذ مینیسک باشد. میزان موفقیت و سرعت پیشرفت یک درمان محافظه کارانه به این بستگی دارد که آیا قبلاً خسارات قبلی وارد شده است و میزان آسیب آن چقدر است. اول از همه ، درد داروها و در صورت لزوم ، تزریق مواد ضد التهابی در پیش زمینه هستند تا بیمار را تسکین دهند.

همچنین محافظت و خنک سازی زانوی آسیب دیده بسیار مهم است. یک قسمت اساسی از درمان محافظه کارانه ، فیزیوتراپی است که باید در اسرع وقت پس از تشخیص آسیب شروع شود. در ابتدای فیزیوتراپی ، بیمار منفعلانه در زانو کار می کند ، زیرا در 3-4 هفته اول پس از آسیب دیدگی مهم این است که وزن کامل را روی زانو نگذارید و هیچ حرکات پیچشی یا ضربه ای را انجام ندهید.

درمانگر معالج زانو را در طی این نوع فیزیوتراپی بدون کمک بیمار حرکت می دهد. علاوه بر این، درد- روشهای اطمینان مانند سرماخوردگی یا الکتروتراپی میتواند مورد استفاده قرار گیرد. به محض اینکه بیمار اجازه می یابد وزن خود را دوباره روی زانو بگذارد ، درمان فعال آغاز می شود.

در اینجا ، یک بیمار خاص است برنامه آموزش طراحی شده است ، که به موجب آن تمرکز بر روی بازگرداندن تحرک است مفصل زانو. این هدف بدست آوردن با انجام است کشش، عضله سازی و تعادل تمرینات اگر بیمار پیشرفت خوبی داشته باشد ، آموزش های سبک ورزشی مانند شنا or آهسته دویدن بعد از 8-12 هفته دوباره می توان شروع کرد.

از طرف دیگر ، ورزش های تماسی باید فقط پس از حدود 3 ماه از سر گرفته شوند. با این حال ، این نیز از یک بیمار به بیمار دیگر متفاوت است و به عوامل زیادی بستگی دارد. مقالات بعدی نیز ممکن است در این زمینه برای شما جالب باشد: فیزیوتراپی برای سه گانه ناراضی و فیزیوتراپی برای ضایعه مینیسک