سرطان تیروئید (کارسینومای تیروئید): درمان جراحی

پس از تشخیص سرطان تیروئید ، بسته به یافته های بافت شناسی ، روش زیر را باید دنبال کرد:

نوع سرطان فراوانی نسبی درمان انتخابی پیش بینی
تیروئید پاپیلاری سرطان (PTC) 50-60٪ ، روند افزایشی
  • تومور به قطر <1 سانتیمتر ، به خوبی مشخص شده است. لنف گره ها)
  • تومور> 1 سانتی متر یا خط ضعیف → مجموع تیروئیدکتومی (تیروئیدکتومی) همراه با لنفادنکتومی.
  • پس از عمل جراحی ، رادیو ید درمان انجام می شود (به زیر مراجعه کنید پرتو درمانی); ال تیروکسین.
میزان بقای 5 ساله: 80-90٪.
سرطان تیروئید فولیکولار. 20 30٪
  • جمع تیروئیدکتومی (TT) با لنفادنکتومی.
  • پس از جراحی ، درمان با رادیو ید تجویز می شود (برای اشعه درمانی به پایین مراجعه کنید). ال تیروکسین
میزان بقای 5 ساله: حدود 80.
کارسینومای تیروئید مدولار (کارسینوم سلول C ، MTC). تقریباً 5-10٪
  • جمع تیروئیدکتومی (TT) با لنفادنکتومی احتیاط کنید. تومور حساس به رادیو نیست. در صورت لزوم ، درمان با مهار کننده های تیروزین کیناز می تواند در مراحل پیشرفته انجام شود
میزان بقای 5 ساله: 60-70٪.
کارسینومای تیروئید آناپلاستیک (کارسینومای تیروئید تمایز نیافته). 1 5٪
  • پرتودرمانی با پرتو خارجی (پرتودرمانی ، پرتودرمانی ؛ درمان خط اول) که معمولاً قبل از جراحی یا احتمالاً بعد از آن (معمولاً همراه با شیمی درمانی) انجام می شود.
  • برای تومور موضعی - تیروئیدکتومی کامل با لنف از بین بردن گره
ضعیف: بقای متوسط ​​6 ماه

یادداشتهای بعدی

  • * کارسینومهای تیروئید پاپیلاری کوچک نیازی به برداشتن فوری جراحی ندارند: انتظار کنترل شده (استراتژی "نظارت فعال") ممکن است یک گزینه مطمئن باشد. دستورالعمل های انجمن تیروئید آمریکا چنین روشی را به عنوان جایگزینی برای جراحی فوری تومورهایی با قطر کمتر از 1.5 سانتی متر و TSH ارزش در محدوده طبیعی. یک مطالعه نشان داد که تومور حجم به نظر می رسد برای تشخیص رشد اولیه تومور نسبت به قطر تومور مناسب تر است. در معاینه پیگیری 29 ماه پس از تشخیص (توسط سونوگرافی: ساختارهای هیپوکوژنیک با حاشیه های نامنظم ، میکروکلسیفیکاسیون یا شکل های کشیده) ، یازده بیمار (3.8٪) رشد تومور بیش از 3 میلی متر در قطر را نشان دادند. در عرض دو سال ، 2.5 درصد از این آستانه فراتر رفت و در مدت پنج سال ، 12.1 درصد از آن عبور کردند. بزرگ شدن تومور بیش از 3 میلی متر با افزایش سرطان همراه بود حجم بیش از 50 درصد رشد تومور - از نظر قطر تومور - در 27٪ بیماران زیر 50 سال مشاهده شد ، اما فقط در 4.6٪ از افراد بالای 50 سال مشاهده شد. حتی تومورهای با قطر 1-1.5 سانتی متر این کار را نکردند رشد بیشتر از تومورهای کوچک
  • بیماران مبتلا به سرطان موضعی تیروئید پاپیلاری ≥ 1 سانتی متر اولین کسانی بودند که به طور عینی تعداد گره های لنفاوی مورد نیاز برای ارزیابی ریسک را تعیین کردند: این خطر که بیماران مبتلا به غدد لنفاوی آسیب دیده به عنوان منفی گره ای اشتباه تشخیص داده شوند عبارتند از:
    • 53٪: اگر مجرد باشید لنف گره مورد بررسی قرار گرفت
    • 10٪: اگر> 6 غدد لنفاوی مورد بررسی قرار گیرد

    با در نظر گرفتن مرحله و در نظر گرفتن 90٪ اطمینان برای حذف مشارکت نادیده گرفته شده از غدد لنفاوی ، نتایج زیر حاصل شد:

  • نوع فولیکولی محصور شده از سرطان تیروئید پاپیلاری (EFVPTC) ؛ بیماران مبتلا به EFVPTC غیر تهاجمی (= "نئوپلاسم تیروئید فولیکولار غیر تهاجمی با ویژگی های هسته ای شبیه پاپیلاری" (NIFTP)) دارای خطر بسیار پایینی هستند ، یعنی. به عنوان مثال ، لوبکتومی از غده تیروئید (برداشتن کامل یکی از دو لوب غده تیروئید) معمولاً در اینجا کافی است.
  • در بیماران مبتلا به سرطان تیروئید پاپیلاری (PTC) ، پس از تیروئیدکتومی کامل (TT) ، کالبد شکافی (برداشتن) مرکزی گره های لنفاوی (Engl.Completion Lymph Node Disction، CLND) ، هیپوپاراتیروئیدیسم دائمی (کم کاری پاراتیروئید) به طور قابل توجهی بیشتر در گروه مبتلا به TT و CLND نسبت به افراد بدون TND بدون CLND (6.6 درصد در مقابل 2.3 درصد) شایع بود.