سندرم لوژ-د-گویون یک بیماری بسیار نادر است که در درجه اول مبتلا به عصب اولنار. به دلیل انقباض ، کاهش احساس در ناحیه کوچک و همچنین حلقه اتفاق می افتد انگشت. علاوه بر درمان جراحی ، محافظه کارانه درمان همچنین امکان پذیر است پیش آگهی بیماری خوب است.
سندرم Loge-de Guyon چیست؟
سندرم لوژ دی گویون بسیار نادر است شرط که در گروه سندرم های فشرده سازی قرار می گیرد. این شامل فشرده سازی عصب اولنار - عصب اولنار. به اصطلاح Loge de Guyon در کنار تونل کارپ قرار دارد. شاخه موتور از عصب اولنار در این تونل واقع شده است. این شاخه به ترتیب نه تنها عضلات متاکارپ ، بلکه انگشتان کوچک و انگشتی را نیز بهم متصل می کند. اگر انقباضی ایجاد شود ، که در درجه اول ناشی از گانگلیون ها - کیست های مچ دست است - شکایات معمول سندرم Loge de Guyon بعداً رخ می دهد.
علل
علت اینكه در وهله اول سندرم لوگ-دو-گویون می تواند ایجاد شود ، باریكی است كه به طور مستقیم بر عصب آن كانال گویون تأثیر می گذارد. این انقباض به دلیل a تحریک می شود گانگلیون (کیست یا فوق-پا). گانگلیون تومور خوش خیم در نظر گرفته می شود (از نظر پزشکی). با این حال ، گاهی اوقات ، فشرده سازی طولانی مدت یا اغلب تکرار یا گسترش بیش از حد عصب می تواند دلیل ایجاد سندرم Loge de Guyon باشد. این موتورسیکلت ، دوچرخه سواری یا استفاده از ابزار مورد علاقه این افراد است. به همین ترتیب ، "فلج عصا" می تواند سندرم Loge-de-Guyon را تحریک کند. دلایل دیگر شامل شکستگی هایی است که به ساختار کانال گویون آسیب رسانده یا منقبض شده است.
علائم ، شکایات و علائم
اولین علائم سندرم Loge-de-Guyon اختلالات حسی در ناحیه دست است. افراد مبتلا معمولاً کمی احساس گزگز یا بی حسی می کنند انگشت و انگشت حلقه شکایات در ارتباط با بیش از حد از مچ دست، به عنوان مثال ، ممکن است در طول دوچرخه سواری طولانی مدت یا فشار بالا. با این حال ، عوامل محرک دیگری نیز ممکن است وجود داشته باشد و علائم نیز به همین ترتیب متفاوت هستند. در دوره بیماری ، مزمن است درد و ضعف عضلانی عضلات دست ممکن است رخ دهد. پس از آن دیگر نمی توان دست آسیب دیده را مانند قبل حرکت داد ، و در نتیجه باعث محدودیت در زندگی روزمره و شکایت دست ثانویه می شود. به عنوان مثال ، یک وضعیت استراحت دائمی می تواند رهبری به سایش مفصل ، عضله درد و گرفتگی عضلات. اختلالات گردش خون همچنین قابل تصور هستند. اگر فشرده سازی عصب برای مدت زمان طولانی ادامه یابد ، عضلات ممکن است آتروفی و متعاقباً انجام شوند رهبری به تغییر شکل در بافت کمی انگشت. اشکال تلفظ شده با علائم موقتی فلج در کل دست و به خصوص در انگشتان دست آشکار می شود. علائم سندرم لوژ دو گویون معمولاً به تدریج ایجاد می شود و اغلب فقط در صورت بروز مشاهده می شود. نتیجه نهایی سفت شدن دائمی یا ناتوانی عملکردی دست آسیب دیده است.
تشخیص و روند بیماری
به عنوان بخشی از فرایند تشخیص ، پزشک یک مورد را در نظر می گیرد تاریخچه پزشکی و معاینه بالینی بیمار را انجام می دهد. در صورت مشکوک شدن به آسیب عصب ، معمولاً معاینه الکتروفیزیولوژیک انجام می شود. در طی این معاینه ، سرعت هدایت عصبی بیمار اندازه گیری می شود. این آزمایش تأیید و اطمینان را در مورد اینکه آیا بیمار واقعاً به سندرم Loge de Guyon مبتلا است ، ارائه می دهد. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی، از سوی دیگر ، بینشی در مورد اینکه آیا و در این صورت ، چه علل ساختاری رخ داده است که باعث ایجاد سندرم Loge de Guyon شده اند (به عنوان مثال ، کیست یا گانگلیون حاضر است). با این حال، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی فقط در موارد بسیار کمی سفارش داده می شود و بنابراین یکی از روشهای معاینه کلاسیک برای تعیین سندرم Loge-de-Guyon نیست. در دوره بعدی ، پزشک تصمیم می گیرد که آیا درمان محافظه کارانه یا جراحی لازم است. اما ، هنگام انجام درمان ، بیمار باید صبور باشد. فقط پس از چند هفته اولین علائم بهبود ظاهر می شود. بهبودی نهایی ممکن است گاهی چندین ماه طول بکشد. با این حال ، اگر بیماری شدید باشد یا عصب اولنار تا حدی آسیب دیده باشد ، حتی درمان جراحی نیز ممکن است موفقیت مطلوبی نداشته باشد. بنابراین ، کاهش احساسات که عمدتا بر روی عضلات دست تأثیر می گذارد ، باقی می ماند.
عوارض
به طور کلی ، سندرم Loge-de-Guyon منجر به فلج یا اختلالات حسی مختلف می شود که عمدتا در انگشت کوچک و انگشت حلقه رخ می دهد. علاوه بر این ، هیچ ناراحتی وجود ندارد ، اگرچه ممکن است فلج و اختلالات حساسیت به دست و پشت دست گسترش یابد. شکایت یا عوارض بعدی در بیشتر موارد رخ نمی دهد. به دلیل سندرم Loge de Guyon ، زندگی روزمره فرد مبتلا محدود است و در فعالیت های مختلف یا انجام مشاغل مختلف ناراحتی و دشواری وجود دارد. کیفیت زندگی نیز توسط سندرم Loge-de-Guyon کاهش می یابد. اگر علائم به طور ناگهانی یا خود به خودی رخ دهد ، بسیاری از بیماران نیز ممکن است دچار اضطراب یا تعریق شوند. به ندرت ، فلج منجر به ناراحتی روانی یا بیشتر از آن می شود افسردگی. به عنوان یک قاعده ، درمان با بی حرکتی مناطق آسیب دیده انجام می شود. در طی این فرآیند هیچ عارضه ای رخ نمی دهد. در بعضی موارد ، درمان های مختلفی برای بازگرداندن تحرک انگشتان و انگشتان ضروری است مفاصل. امید به زندگی تحت تأثیر سندرم Loge de Guyon قرار نمی گیرد. معمولاً پس از درمان موفقیت آمیز می توان دوباره از دست استفاده کرد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورت وجود هرگونه ناراحتی در انگشتان یا دست ها ، باید به پزشک مراجعه کنید. سوزن سوزن شدن یا بی حسی در اندام ها نشانه های بی نظمی موجود است که باید بررسی و درمان شود. اگر اختلالات ادراک به مدت چند روز یا چند هفته ادامه داشته باشد ، مراجعه به پزشک برای روشن شدن علت توصیه می شود. در مرحله اولیه ، شکایت هنگامی رخ می دهد که دست ها یا انگشتان بیش از حد بارگیری می شود. حتی اگر علائم پس از مدت کوتاهی از بین بروند ، معاینه با پزشک توصیه می شود. در صورت وجود ناهنجاری در خون گردش, سرد انگشتان دست یا از دست دادن عضله معمول استحکام در دستان ، باید با پزشک مشورت شود. اگر گرفتگی عضلات رشد می کند یا فرد مبتلا از آن رنج می برد درد در دستان ، مراجعه به دکتر لازم است. تغییر شکل در انگشتان علامت هشدار دهنده ویژه ارگانیسم است. علاوه بر این ، تغییر نوری از ویژگی های سندرم لوژ دو گویون است و باید توسط پزشک بیشتر مورد بررسی قرار گیرد. اگر فرد مبتلا از علائم فلج یا محدودیت در حرکات معمول انگشتان ، دستها یا مچ دست، مراقبت های پزشکی مورد نیاز است. با پیشرفت بیماری ، سفت شدن انگشتان بدون آن اتفاق می افتد درمان. اگر دیگر نمی توان فعالیت های روزمره را به روال معمول انجام داد ، فرد مبتلا باید با پزشک مشورت کند.
درمان و درمان
محافظه کار درمان هنگامی که سندرم Loge de Guyon نسبتاً زود تشخیص داده می شود یا هنوز بیماری در مراحل اولیه است ، استفاده می شود. مهم است که بیمار از هر نوع فعالیتی که به طور عمده عصب را تحت فشار قرار می دهد خودداری کند. این شامل دوچرخه سواری یا هر نوع ورزش رزمی است. اگر بعد از چند هفته بهبودی حاصل شود ، یا اگر عصب بتواند بهبود یابد ، پزشک جراحی نمی کند. با این وجود ، بیمار باید از هرگونه عواملی که منجر به سندرم Loge-de-Guyon شده یا از موارد پیشگیرانه استفاده کند اجتناب کند معیارهای تا دوباره عصب منقبض نشود. اگر بیماری از قبل پیشرفته باشد یا درمان محافظه کارانه موفقیت چشمگیری نداشته باشد ، پزشک مداخله جراحی را انجام می دهد. این یک روش جراحی باز است. پزشک یک برش نیمه شکل در مچ دست (در ناحیه انگشت کوچک) تا بتواند عصب اولنار و همچنین عروق آن را در معرض دید قرار دهد. عصب و عروق آن با استفاده از ذره بین در معرض دید و درمان قرار می گیرند. بخیه ها بعد از حدود 14 روز برداشته می شوند. حتی اگر بی حرکتی با استفاده از a گچ گچ کاری لازم نیست ، مچ دست یا بازو در اکثر بیماران گچ گرفته شده است. با این حال گچ بازیگران فقط برای سه تا حداکثر پنج روز پوشیده می شوند. متعاقباً ، بیمار باید حدود سه هفته از هرگونه اعمال جسمی اجتناب کند. پس از برداشتن بخیه توسط پزشک ، جای زخم توده متعاقباً ضروری است ، که می تواند به طور مستقل یا به عنوان بخشی از درمان فیزیوتراپی انجام شود. با این حال ، چند هفته طول می کشد تا بیمار متوجه اولین پیشرفت ها شود. پس از برداشتن گچ ، تمرینات بعد از عمل توصیه می شود. اینها باید در تن درمانی. درمانگر معالج تمرینات را با شدت سندرم لوژ دو گویون تطبیق می دهد. به این دلیل، تن درمانی به صورت جداگانه هدایت می شود. به ترتیب پس از سه و شش ماه ، معاینات عصبی جدید و همچنین الکتروفیزیولوژی انجام می شود.
چشم انداز و پیش آگهی
به طور کلی ، پیش آگهی سندرم Loge de Guyon مطلوب است. چندین گزینه درمانی برای دستیابی به تسکین علائم یا بهبودی وجود دارد. روند بیماری به شرایط فردی ، زمان تشخیص و همکاری بیمار در روند بهبود بستگی دارد. هرچه زودتر در صورت شکایت با پزشک مشورت شود ، روند بعدی بیماری بهتر است. استراحت کافی در مفصل بسیار مهم است. بیمار باید تا پایان دوره درمان از هرگونه فشار یا فشار بیش از حد اجتناب کند. بی حرکتی پزشکی معمولاً لازم نیست ، اما با این وجود فرد مبتلا باید بقیه قسمتهای مفصل را در زندگی روزمره حفظ کند. علاوه بر این ، فیزیوتراپی معیارهای اعمال می شوند این موارد را می توان با مسئولیت شخصی بیمار در خارج از جلسات درمانی برای موفقیت سریعتر بهبودی نیز انجام داد. در موارد خاص شدید ، مداخله جراحی انجام می شود. این با خطرات همراه است. به طور معمول ، این عمل بدون هیچ گونه عارضه یا اتفاق دیگری پیش می رود ، زیرا این یک روش معمول است. در شرایط بهینه ، بیمار بدون در نظر گرفتن روش درمان ، ظرف چند ماه کاملاً عاری از علائم است. در صورت بروز عوارض ، ممکن است محدودیت های دائمی در فعالیت مفصلی ایجاد شود. اختلالات حساسیت از پوست و کاهش مقاومت فیزیکی نیز ممکن است. در این موارد ، زندگی روزمره باید بازسازی شود و با امکانات جسمی سازگار شود.
پیشگیری
می توان از سندرم لوژ دو گویون جلوگیری کرد. اول و مهمترین ، دوچرخه سواران باید از دسته فرمان دوچرخه جاده ای استفاده کنند ، که امکان حرکت در موقعیت های مختلف را فراهم می کند. به همین ترتیب ، استفاده از دستکشهای پر شده می تواند از سندرم در دوره بعدی جلوگیری کند ، زیرا در اینجا اثر فشار مکانیکی به طور قابل توجهی کاهش می یابد. با این حال ، هیچ پیشگیری دیگری معیارهای شناخته شده اند
مراقبت پس از آن
سندرم Loge de Guyon منجر به شکایت و عوارض مختلفی در فرد مبتلا می شود که منجر به محدودیت در حرکت فرد مبتلا در زندگی روزمره می شود. در بعضی موارد ، این امر منجر به ضعف عضلانی و اختلالات بعدی در می شود خون گردش. فلج یا درد شدید در عضلات نیز می تواند رخ دهد و زندگی روزمره فرد مبتلا را دشوارتر کند. بعضی اوقات افراد مبتلا برای کنار آمدن با زندگی روزمره به کمک بستگان یا دوستان خود وابسته هستند. مراقبت های بعدی بر روی نظارت بر روند بهبودی توسط پزشک همراه. علاوه بر این ، برای جلوگیری از شعله ور شدن مجدد بیماری ، سبک زندگی آرام توصیه می شود. استفاده منظم از تمریناتی که در طی آن آموخته شده است درمان فیزیوتراپی می تواند به طور قابل توجهی به تقویت مچ دست کمک کند.
در اینجا کارهایی است که می توانید خودتان انجام دهید
سندرم Loge de Guyon توسط برخی از داروهای خودی درمانی قابل درمان است. با این حال ، این روش های درمانی جایگزین درمان کامل توسط پزشک نیست. بنابراین ، در صورت عدم پیشرفت ، در هر صورت باید با پزشک مشورت شود. فرد مبتلا باید از ورزش هایی که به عصب فشار وارد می کند خودداری کند. اینها بیش از هر چیز شامل ورزش های رزمی یا دوچرخه سواری است. این باعث می شود عصب اولنار در بسیاری از موارد بهبود یابد ، بنابراین مداخله جراحی لازم نیست. علاوه بر این ، بی حرکتی مچ دست می تواند علائم را کاهش دهد. در اینجا ، فرد مبتلا همچنین نباید فشار غیر ضروری بر بازو وارد کند تا بتواند بهبود یابد. حتی پس از درمان موفقیت آمیز ، بسیاری از بیماران مبتلا به سندرم Loge de Guyon به این بیماری وابسته هستند تن درمانی. تمرینات حاصل از این درمان اغلب می تواند در خانه خود بیمار انجام شود که روند بهبودی را تسریع می کند. به عنوان یک قاعده ، این علائم را به طور کامل کاهش می دهد. در طی بیحرکتی ، افراد مبتلا اغلب به کمک افراد دیگر در زندگی روزمره خود وابسته هستند. در این زمینه ، به ویژه کمک دوستان یا اقوام ایده آل است و همچنین می تواند باعث بهبودی شود.
