معرفی
سینوزیت التهاب حاد یا مزمن غشای مخاطی است سینوسهای پارانازال. چنین التهابی می تواند ویروسی یا باکتریایی باشد و اغلب با رینیت (آبریزش) همراه است بینی) و یا فارنژیت (التهاب گلو) التهاب با توجه به محل ، روند و منشا origin آن طبقه بندی می شود و بنابراین از هم تفکیک می شود. اگر همه باشد سینوسهای پارانازال در همان زمان تحت تأثیر قرار می گیرند ، به آن پانزینوزیت گفته می شود.
آنتی بیوتیک درمانی
آنتی بیوتیز یک درمان دارویی با است آنتی بیوتیک ها که هدف آن از بین بردن میکروارگانیسم ها مانند باکتری و قارچ ها در درجه اول ، با این حال ، باکتری هدف قرار می گیرند آنتی بیوتیک ها. آنتی بیوتیک ها در برابر ناتوان هستند ویروس ها، بنابراین نه هر سینوزیت با آنتی بیوتیک قابل درمان است.
آنتی بیوتیک ها هنوز در طیف عملکرد خود متفاوت هستند ، بنابراین هر آنتی بیوتیک در برابر هر باکتری موثر نیست. در حقیقت ، عکس این قضیه صادق است: بسیاری باکتری به کلاسهای خاصی از آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند. بنابراین ، آنتی بیوتیک درمانی از سینوزیت فقط در صورتی موثر و معقول است که باکتریها عامل التهاب باشند و در بهترین حالت مشخص شود که کدام باکتری در آن دخیل است.
فقط در این صورت است که می توان یک درمان هدفمند را انجام داد. با این حال ، عفونت های باکتریایی تنها علت 25-30٪ سینوزیت حاد است. در بیشتر موارد ، التهاب ویروسی است.
نشانه هایی وجود دارد که ممکن است عفونت باکتریایی را نشان دهد: شکایات در هر دو طرف نشان دهنده یک علت ویروسی است. اگر علت باکتریایی تأیید شود یا به شدت مشکوک باشد ، می توان آنتی بیوتیک درمانی را شروع کرد. به همین ترتیب با التهابات مزمن سینوس بینی در طولانی مدت علاوه بر سایر روش های درمانی آنتی بیوتیک تجویز می شود.
نوع آنتی بیوتیک به پاتوژن باکتریایی موجود بستگی دارد. در بیشتر موارد اینگونه است استافیلوکوک, استرپتوکوک، هموفیلوس آنفلوانزا و پنوموکوک که باعث سینوزیت می شوند.
- از یک طرف ، این به معنای طول مدت بیماری بیش از 7 روز است ،
- ترشحات چرکی یک طرفه بینی
- و همچنین صورت یک طرفه درد، که در احساس معمولی فشار که فرد در سینوزیت احساس می کند ، خود را نشان می دهد.
مروری بر آنتی بیوتیک های بالقوه موثر
مروری بر آنتی بیوتیک های بالقوه موثر به شرح زیر است:
- آنتی بیوتیک هایی که در برابر آنها مثر است استافیلوکوک استافیلوکوک ها باکتری های گرم مثبتی هستند که علاوه بر بسیاری از بیماری ها می توانند باعث سینوزیت شوند. به طور خاص ، میکروب استافیلوکوکوس اورئوس درگیر است ، که در 30٪ از افراد در بینی دیده می شود ورود، اصلی حفره بینی و حلق در موارد بسیار شدید (این معمولاً اعمال می شود) ، عفونت باکتریایی می تواند به ساختارهای استخوانی همسایه نیز گسترش یابد و در نتیجه باعث آسیب به چشم یا مغز، به عنوان مثال.
استاف اورئوس همچنین می تواند ایجاد کند مننژیت (التهاب منینژ). استافیلوکوک به طور کلی در برابر مقاوم هستند پنی سیلین، آن را بی اثر می کند.
بنابراین ، یکی عمدتا با سفالوسپورین های 1 و 2 ، بلکه همچنین از نسل 3 درمان می شود. در غیر این صورت، پنی سیلین همچنین می تواند در ترکیب با یک مهار کننده پنی سیلیناز مانند اسید کلاولانیک تجویز شود. این مهار کننده پنی سیلیناز باعث مهار آنزیم باکتری می شود که در غیر این صورت باعث تخریب آن می شود پنی سیلین.
در همین حال ، حدود 20٪ از سویه های استافیلوکوک همچنین قادر به ایجاد مقاومت های دیگر هستند ، به طوری که می توان استاف مقاوم به متی سیلین و اگزاسیلین را تشخیص داد. اورئوس و استاف سویه های اپیدرمیدیس.
آنها معمولاً به عنوان چند مقاوم شناخته می شوند میکروب ها MRSA و MRSE گلیکوپپتیدها مانند وانکومایسین در اینجا یافت می شود. این درمان بسته به شدت عفونت و روند بیماری ممکن است تا 4 هفته طول بکشد.
- آنتی بیوتیک هایی که در برابر آنها مثر است استرپتوکوک استرپتوکوک ها نیز باکتری های گرم مثبت هستند که دوره انکوباسیون آنها (زمان بین عفونت تا اولین بروز علائم) حدود 2 تا 4 روز است.
بر خلاف استافیلوکوک ها ، آنها تقریباً همیشه به پنی سیلین حساس هستند ، بنابراین درمان با پنی سیلین در اینجا توصیه می شود. در بیشتر موارد ، درمان با دارو به مدت 10 روز ادامه دارد. اگر دوره بیماری با سپسیس بسیار شدید باشد (خون مسمومیت) ، مننژیت یا موجود اندوکاردیت، درمان با دوزهای بالا به صورت تزریقی انجام می شود.
در موارد آلرژی به پنی سیلین ، می توان آنتی بیوتیک های ماکرولید مانند اریترومایسین و کلاریترومایسین را تجویز کرد.
- آنتی بیوتیک هایی که در برابر پنوموکوک موثر هستند: این عوامل بیماری زا شبیه به استرپتوکوک و باعث عفونتهای برونزا (از خارج بدن) و درون زا (از داخل بدن) می شود. بنابراین می توانند توسط عفونت قطره، یا می توانند باعث ایجاد عفونت از طریق شوند گلو جایی که آنها واقع شده اند. شایعترین دلایل آن سینوزیت ، اوتیت (التهاب گوش) ، کانالیکولیت (التهاب مجرای اشکی) و ملتحمه (التهاب ملتحمه) آنها همچنین باعث می شوند ذات الریه (التهاب ریه ها).
چندین زیرگونه مختلف از میکروب وجود دارد که در برابر برخی از آنها می توان واکسینه کرد. در صورت بیماری ، برخی از آنتی بیوتیک ها برای درمان مناسب هستند. معمولاً یک نفر سفالوسپورین های نسل 3 را تجویز می کند.
اینها همچنین در عارضه مخوف تاج دار مثر هستند مننژیت. در غیر این صورت ، پنی سیلین ها و ژیکوپپتیدها مانند وانکومایسین نیز برای درمان امکان پذیر است.
- آنتی بیوتیک هایی که علیه هموفیلوس آنفلوانزا مثر هستند: این باکتری یک میله گرم منفی است که تا حدودی در گلو. این بیماری باعث بیماری های مشابه پنوموکوک می شود ، اما علت آن کمتر از پنوموکوک است.
علاوه بر سینوزیت ، Haemophilus influenzae به طور معمول باعث اوتیت (التهاب گوش) ، کانالیکولیت (التهاب مجرای اشکی) و ملتحمه (التهاب ملتحمه) ، برونشیت چرکی (التهاب نایژه ها) و اپی گلوتیت (التهاب کلم بروکلی) مننژیت ، سپسیس و ذات الریه همچنین می تواند رخ دهد. در موارد نادر ، این میکروب می تواند مقاومت در برابر پنی سیلین ایجاد کند. آگمنتان ، یک آنتی بیوتیک ماکرولید یا سفالوسپورین های نسل 2 و 3 ترجیح داده می شود. Augmentan یک ترکیب ترکیبی حاوی آنتی بیوتیک آموکسی سیلین و مهارکننده پنی سیلیناز اسید کلاولانیک است.
