حساسیت به ید چیست؟
An ید آلرژی نسبتاً نادر است واکنش های آلرژیک که وقتی مقدار زیادی از ید تماس با بدن. ید همچنین یک ماده حیاتی است که بدن برای تولید تیروئید به آن نیاز دارد هورمون، مثلا. افراد مبتلا به آلرژی به ید به طور کلی به ید موجود در غذا واکنش نشان نمی دهند ، بنابراین با وجود حساسیت می توانند ید کافی را از طریق غذا جذب کنند. واکنش های آلرژیک اگر بعنوان مثال از ضد عفونی کننده حاوی ید یا بعد از تماس با آن استفاده شود ، احتمال وقوع آن بیشتر است اشعه ایکس ماده حاجب یا بعد از مصرف داروهای حاوی ید.
چه عواملی باعث حساسیت به ید می شود؟
اگر ید به بدن عرضه شود ، از طریق غشای مخاطی جذب بدن می شود. سیستم ایمنی بدن بررسی می کند که ماده خطرناک است یا بی خطر است. گاهی اوقات این تمایز قابل اعتماد نیست و ید به اشتباه به عنوان یک ماده خطرناک درک می شود.
به این حساس سازی می گویند. فقط در صورت بروز علائم آلرژی نامیده می شود. آلرژی به ید در گروه آلرژی های دیررس نوع (نوع 4) قرار دارد.
در اولین تماس با ید ، جذب می شود و سلولهای خاصی (لنفوسیت های T) در سلول تشکیل می شوند لنف گره ها ، که نسبت به ید واکنش حساس نشان می دهند (مرحله حساس سازی). فاز ماشه یا موثر فقط با تماس بعدی با ید آغاز می شود. لنفوسیت های T ید را تشخیص می دهند و باعث ایجاد واکنش های ایمنی می شوند. در ارتباط با این واکنش ایمنی ، مواد پیام رسان آزاد می شوند ، که به نوبه خود باعث التهاب در بافت می شود و در نتیجه منجر به علائم شناخته شده یک واکنش های آلرژیک.
چگونه می توان حساسیت به ید را تعیین کرد؟
تشخیص معمولاً توسط متخصص آلرژی انجام می شود. از طریق یک مکالمه دقیق ، می توان بحث کرد که در چه شرایطی واکنش آلرژیک رخ می دهد. این اجازه می دهد مواد تحریک کننده شناسایی شوند.
در مورد حساسیت به ید ، این ممکن است گاهی اوقات دشوار باشد ، زیرا اکثر بیماران به ید موجود در غذا واکنش نشان نمی دهند ، اما فقط در هنگام بلع مقدار زیادی ید ، مثلاً در حین معاینه با ماده حاجب ، واکنش نشان می دهند. در تجزیه و تحلیل خون، موادی را می توان شناسایی کرد که در صورت آلرژی افزایش یافته است. مرحله بعدی یک آزمایش تحریک با استفاده از مقداری ید در ناحیه پوست و انتظار برای واکنش است.
