ید

تعریف

ید یک عنصر شیمیایی است و دارای نماد عنصر I با شماره اتمی 53 است. ید در 7 گروه اصلی جدول تناوبی است و بنابراین به هالوژن ها (سازنده های نمک) تعلق دارد. کلمه ید از یونان باستان آمده و مخفف بنفش ، بنفش است.

ید ماده جامدی است که شبیه کریستال است و به طور فلزی می درخشد. در حال حاضر در دمای اتاق این ماده جامد بخار بنفشه منتشر می کند. انسان به ید به عنوان یک عنصر اساسی برای سنتز تیروئید نیاز دارد هورمون.

برای اینکه بدن ید کافی در دسترس داشته باشد ، مصرف روزانه ید در غذا نباید به زیر 200 میکروگرم برسد. در صورت وجود ید به صورت قرص تجویز می شود کمبود ید. از آنجا که غده تیروئید مسئول تولید تیروئید است هورمون، تقریباً تمام ید موجود در مواد غذایی در محل ذخیره می شود غده تیروئید.

کاربرد پزشکی

ید در جاهای مختلف در پزشکی استفاده و استفاده می شود. به خصوص به عنوان ضد عفونی کننده و به صورت رادیواکتیو از ید در پزشکی استفاده می شود.

ید به عنوان ضد عفونی کننده

از ید برای مدت زمان بسیار طولانی به عنوان ضد عفونی کننده برای تمیز کردن زخم ها استفاده می شده است. ضد عفونی کردن به معنای مخالف آلوده شدن است. بنابراین میکروارگانیسم های ایجاد کننده عفونت با گندزدایی بی خطر می شوند.

میکروارگانیسم ها هستند باکتری, ویروس ها و قارچ ها عوامل بیماری زا توسط ضدعفونی کننده آسیب می بینند به طوری که توانایی آلودگی به انسان را از دست می دهند. ماده ضد عفونی کننده به پوشش میکروارگانیسم ها یا هاگ آسیب می رساند.

علاوه بر مواد شیمیایی ، یک اثر ضد عفونی کننده نیز می تواند توسط اشعه یا گرما حاصل شود. تا بحال باکتری و غیره به عنوان عوامل بیماری زا کشف شد ، مردم همچنین به دنبال مواد برای از بین بردن این عوامل بیماری زا بوده اند.

در حال حاضر اولین ضد عفونی کننده حاوی ید بود. امروز ضد عفونی کننده حاوی ید (به عنوان مثال تنتور ید یا یدوفرم) حاوی ید به شکل ابتدایی است. آنها به عنوان ضد میکروس و ضد عفونی کننده استفاده می شوند.

اثر ضد باکتریایی ید احتمالاً بر اساس این واقعیت است که ید اکسیژن آب را جدا می کند. این اکسیژن سپس بسیار واکنش پذیر بوده و با دیواره سلولی پاتوژن پیوند ایجاد کرده و باعث آسیب دیدگی و در نتیجه نشت می شود. امروزه از ید اغلب به عنوان ضد عفونی کننده استفاده می شود.

برای سطوح و اجسام نامناسب است. منطقه کاربرد ضد عفونی کننده حاوی ید پوست و غشاهای مخاطی است. مواد ضد عفونی کننده حاوی ید به ویژه برای تمیز کردن پوست قبل از عمل استفاده می شود.

محلول ضد عفونی کننده قبل از عمل با استفاده از سواب به طور سخاوتمندانه در محل جراحی قرار می گیرد. یکی از داخل شروع می شود و به صورت حلقه ای به بیرون می رود. کل منطقه جراحی چندین بار سخاوتمندانه مرطوب می شود.

ید در برابر موثر است باکتری (ضد باکتری) و علیه قارچ (قارچ کش). بعلاوه در برابر اسپور و ویروس ها (ویروس کش) ید موجود در ضد عفونی کننده دو عارضه جانبی دارد ، در هنگام استفاده می سوزد و یک رنگ زرد سرسخت بر جای می گذارد.

اگر به خود آسیب رسانده اید ، باید زخم را ضد عفونی کنید. این امر به ویژه در صورت سایش و زخم های گسترده آلوده بسیار ضروری است. برای این منظور باید زخم حداقل به مدت سی ثانیه با ضد عفونی کننده حاوی ید تمیز شود.

در این فرآیند ، خاک درشت نیز باید پاک شود. سپس اجازه می دهد که زخم یا ضد عفونی کننده خشک شود و زخم را با پانسمان استریل یا موارد مشابه باندپیچی کنید. مهم است که زخم هنگام پانسمان خشک باشد.

از ضد عفونی کننده های حاوی ید نیز می توان در دهان و ناحیه گلو. به عنوان مثال ، در صورت ورم لوزه، می توان از محلول ید برای غرغره استفاده کرد. محلول ید فقط باید به صورت رقیق استفاده شود ، برای این منظور باید با یک متخصص (داروساز ، پزشک) مشورت کنید.

علاوه بر این ، نباید غرغره بیش از حد کرد ، زیرا دهان و دندان است مخاط می تواند تحریک شود علاوه بر این ، باید توجه داشت که محلول ید رقیق نباید بلعیده شود. مواد ضد عفونی کننده حاوی ید مانند تنتور ید اکنون با قیمت مناسب در دسترس هستند. از آنجا که ماده ضد عفونی کننده حاوی مقدار زیادی ید است ، ممکن است حساسیت به ید رخ دهد که می تواند خطرناک نیز باشد. برای اطلاعات بیشتر ، صفحه ما را در مورد: آلرژی به ید - آنچه باید در نظر داشته باشید ، توصیه می کنیم