محصولات
رانیتیدین از نظر تجاری به صورت روکش دار موجود بود قرص, قرص جوشان، و به عنوان یک راه حل برای تزریق و از سال 1981 تصویب شده است (Zantic ، عمومی) در حال حاضر، داروهای حاوی رانیتیدین دیگر در بسیاری از کشورها در دسترس نیستند. با شروع از سال 1996 ، قرص برای خود درمانی با 75 میلی گرم آزاد شد. با این حال ، آنها هم اکنون دیگر در دسترس نیستند.
ساختار و خواص
رانیتیدین (C13H22N4O3S، Mr = 314.40 گرم در مول) در وجود دارد داروهای به عنوان هیدروکلراید رانیتیدین ، یک سفید تا زرد کمرنگ پودر که به راحتی در آن حل می شود آب. این یک مشتق فوران و یک کاتیون آلی است.
اثرات
رانیتیدین (ATC A02BA02) ترشحات را مهار می کند اسید معده و انزیم گوارنده پروتئين در شیره معده در معده. اثرات ناشی از تضاد در است هیستامین گیرنده های H2. مدت زمان عمل تقریباً 12 ساعت است.
موارد مصرف
رانیتیدین برای درمان زخم معده و روده ، معده و مری استفاده می شود رفلکس بیماری ، ناراحتی معده ، محافظت از معده ، سندرم زولینگر-الیسونو هلیکوباکتر پیلوری ریشه کن کردن ، در میان سایر نشانه ها. 75 میلی گرم قرص برای کوتاه مدت ، درمان علامتی از تجویز اسید ، سوزش معده، و بیش فعالی از معده. مهار کننده های پمپ پروتون اکنون بیشتر در بسیاری از این موارد استفاده می شود.
مقدار مصرف
با توجه به SmPC. برنامه دوز بستگی به نشانه دارد. قرص ها به طور مستقل از وعده های غذایی و معمولاً یک یا دو بار در روز مصرف می شوند. حداکثر روزانه مقدار 600 میلی گرم و 300 میلی گرم برای خود درمانی است.
موارد منع مصرف
رانیتیدین در حساسیت بیش از حد و با سابقه حاد منع مصرف دارد پورفیری. برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.
تداخلات
دارو-دارو فعل و انفعالات امکان پذیر است در کلیه با سایر کاتیونهای آلی. افزایش pH معده ممکن است بر روی دسترسی به زیستی از دیگر داروهای. دیگر فعل و انفعالات ممکن است با آنتاگونیست های ویتامین K و سوکرالفات.
عوارض جانبی
متداول ترین حالت ممکن عوارض جانبی شامل علائم گوارشی مانند اسهال, یبوستو تهوع; پوست راش؛ سردرد؛ سرگیجه و خستگی.
