سندرم زولینگر-الیسون

مترادف به معنای گسترده تر

سندرم زولینگر-الیسون

تعریف

سندرم زولینگر-الیسون (گاسترینوما) یک سندرم پارانئوپلاستیک است که منجر به افزایش تولید هورمون گاسترین می شود. این هورمون باعث تحریک می شود معده برای تولید بیشتر اسید معده. در نتیجه ، زخم ها می توانند در دستگاه گوارش ایجاد شوند.

سندرم زولینگر-الیسون اولین بار توسط جراحان آمریکایی رابرت میلتون زولینگر و ادوین هومر الیسون توصیف شد. تشخیص سندرم زولینگر-الیسون قبل از هر چیز شامل ثبت دقیق تاریخچه دقیق رنج بیمار (آنامنزیس) و همچنین معاینهی جسمی توسط پزشک معالج در صورت مشکوک بودن به سرطان ، مرحله بعدی تعیین میزان است معده ترشح

این میزان را اندازه می گیرد اسید معده در یک ساعت تولید می شود که معده در معرض هیچ محرکی نیست. این مقدار "خروجی اسید پایه" یا ترشح پایه نامیده می شود. از طرف دیگر مشخص می شود که چقدر اسید معده در یک ساعت تولید می شود که معده توسط ماده تولید شده مصنوعی (پنتاگاسترین) تحریک شود ، این مقدار "حداکثر اسید خروجی" نامیده می شود.

در افراد سالم ، "حداکثر میزان تولید اسید" باید مقدار بسیار بالاتری از "خروجی اسید پایه" داشته باشد. در افرادی که مبتلا به سندرم زولینگر-الیسون (گاسترینوما) هستند ، این دو مقدار تفاوت زیادی ندارند ، زیرا ترشح اسید معده نمی تواند با تحریک مداوم قبلی توسط گاسترین ، حتی با یک محرک اضافی ، بیشتر تحریک شود. علاوه بر تعیین ترشح معده ، امکان تعیین مستقیم مقدار گاسترین در آن نیز وجود دارد خون.

برای این منظور ، بیمار باید بوده است خشک دهن به مدت 12 ساعت (یعنی بدون مصرف غذا) قبل از خون نمونه گرفته شده است. اما مراقب باشید ، افزایش سطح گاسترین را می توان با بیماری هایی غیر از گاسترینوما ، به عنوان مثال با شکل خاصی از ورم معده توضیح داد. سرانجام ، به عنوان یک آزمایش بیشتر در زمینه تشخیص ، آندوسکوپی می تواند اجرا شود.

در آندوسکوپی، ابزار خاصی از طریق ابزار بیمار وارد می شود دهان، با کمک آن پزشک می تواند از طریق دوربین بینایی در دستگاه گوارش پیدا کند. با استفاده از این روش معاینه ، هر زخمی که وجود داشته باشد قابل نمایش است. در بعضی موارد نیز می توان به طور مستقیم گاسترینوما (سندرم زولینگر-الیسون) را تشخیص داد ، اما این کار دشوار است زیرا گاسترینومای با قطر کمتر از 1 سانتی متر معمولاً بسیار کوچک هستند.

به همین دلیل ، آندوسونوگرافی یک روش مناسب بعدی است. در اینجا ، شبیه به آندوسکوپی، ابزاری به دستگاه گوارش وارد می شود ، که به آن سونوگرافی دستگاه علاوه بر این متصل است. به این ترتیب می توان دیواره معده و روده را به طور دقیق بررسی کرد و حتی ضایعات کوچک را نیز تشخیص داد.