In بیماری مزمن انسدادی ریه - محاوره ای خوانده می شود COPD - (مترادف: انسداد راه هوایی ؛ بیماری انسداد مزمن راه هوایی (COAD) ؛ انسداد مزمن ریه مرض (سرما); بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) ؛ بیماری انسداد مزمن راه هوایی ؛ بیماری انسداد مزمن ریوی (COPE) ؛ انسداد مزمن برونشیت; بیماری مزمن انسدادی ریه؛ بیماری مزمن انسداد ریوی؛ انسداد ریه؛ بیماری انسدادی ریه ؛ ICD-10-GM J44. 9-: بیماری انسدادی مزمن ریوی ، مشخص نشده) انسداد پیشرونده (پیشرونده) ، بطور کامل برگشت پذیر (برگشت پذیر) مجرای تنفسی وجود ندارد. بیماری مزمن انسداد ریوی (COPD) به خودی خود بیماری نیست ، بلکه یک تصویر بالینی از انسداد مزمن است برونشیت و آمفیزم (ابر تورم ریوی) که با انسداد راه هوایی تعریف می شود. با این حال، آسم برونش در تعریف بیماری انسدادی مزمن ریوی گنجانده نشده است (COPD) ACOS (آسمسندرم همپوشانی COPD) زمانی وجود دارد که علائم معمولی هر دو بیماری به وضوح وجود داشته باشد ، به عنوان مثال ، آسم از گذشته شناخته شده است کودکی. بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) یکی از شایع ترین بیماری های مزمن است. به گزارش جهان سلامتی سازمان (WHO) ، بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD) چهارمین علت اصلی مرگ در سراسر جهان است. نسبت جنسیت: زن و مرد 2: 1 است ، با افزایش نسبت زن. اوج بروز: اوج بروز بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) بین سنین 40 تا 55 سال است. شیوع (بروز بیماری) در آلمان حدود 13.2٪ است. در گروه افراد بالای 40 سال شیوع 13٪ است. در اروپا و آمریکای شمالی ، تقریباً 8-13٪ بزرگسالان به بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD) مبتلا هستند. روند و پیش آگهی: بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) منجر به کاهش قابل توجه عملکرد فرد مبتلا می شود ، که از قبل در هر روز قابل توجه است فشار مانند بالا رفتن از پله ها. تنگی نفس در ابتدا فقط در هنگام اعمال جسمی و در مراحل پیشرفته ، بلکه در حالت استراحت نیز رخ می دهد. به طور معمول در سیر بعدی بیماری ، کاهش فزاینده عملکرد با کاهش سریع وزن (اصطلاحاً "هدر رفتن COPD") است - طی چند هفته وزن می تواند چندین کیلوگرم کاهش یابد! این بیماری با تشدید ("اپیزودهای بیماری") مشخص می شود ، که به طور متوسط حدود یک بار در سال رخ می دهد. بیماران با حداقل انسداد متوسط فقط در 3٪ موارد به مدت 23 سال بدون تشدید باقی می مانند. تشدید به عنوان بدتر شدن حاد علائم تنفسی با سرفه, خلط (خلط) ، و تنگی نفس (تنگی نفس) که حداقل دو روز طول بکشد. حتی COPD بدون علامت ، یعنی COPD که قبلاً شناخته نشده بود ، در حال حاضر باعث افزایش بیماری (بروز بیماری) و مرگ و میر (مرگ و میر) می شود. در پرتو این، اسپیروگرم سنجی غربالگری سیگاری های طولانی مدت باید در نظر گرفته شود. درمان این بیماری امکان پذیر نیست ، اما با کافی است درمان، می توان علائم را تخفیف داد و پیشرفت ("پیشرفت") بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) را کند کرد. بیماری های همزمان (بیماری های همزمان): بیماری انسدادی مزمن ریوی به طور فزاینده ای همراه است فشار خون (فشار خون بالا), بیماری عروق کرونر (CAD ؛ بیماری عروق کرونر) ، بیماری شریانی محیطی (CAD ؛ باریک شدن تدریجی عروق تأمین کننده بازوها / (بیشتر) پاها ، معمولاً به دلیل تصلب شرایین (سخت شدن عروق)) ، فشار خون ریوی (PH ؛ پرفشاری خون ریوی) ، قلب نارسایی (نارسایی قلبی) و فیبریلاسیون دهلیزی (VHF) همبودی دیگر است دیابت mellitus نوع 2 (شیوع (بروز بیماری): 10-20٪). تجزیه و تحلیل خوشه ای پنج فنوتیپ از بیماریهای همراه را نشان داد: 1. قلبی عروقی ، 2. بیماری های اندک ، 3. سندرم متابولیک، آپنه خواب ، اضطراب /افسردگی، 4. سوء تغذیه, پوکی استخوان، 5. برونشکتازی. این خوشه ها به طور قابل توجهی با بیماران علامتی مرتبط بودند ، به عنوان مثال ، GOLD B و GOLD D. تحت تشدید ، وقوع یک رویداد قلبی عروقی ، مانند سکته قلبی یا ریوی شریان آمبولی، احتمال بیشتری دارد. توجه: با توجه به GOLD، از هر شش بیمار COPD مبتلا به مرحله پیشرفته III یا IV ، یک نفر همزمان است سندرم آپنه انسدادی خواب (OSA ؛ مکث در تنفس در هنگام خواب ناشی از انسداد راه هوایی) (سندرم همپوشانی) ؛ این با افزایش عوارض (مرگ و میر) و مرگ و میر (مرگ و میر) همراه است.
