فشار خون ریوی

در ریه فشار خون (PH) - به طور عامیانه فشار خون ریوی نامیده می شود - (مترادف اصطلاحنامه اصطلاحنامه: ریوی شریان اسکلروز ریوی اولیه فشار خون; پرفشاری ریوی (PAH) ؛ اسکلروز شریان ریوی ؛ ریوی آترواسکلروز؛ ریوی فشار خون؛ فشار خون ریوی همراه با ترومبوآمبولی مزمن. فشار خون ایدیوپاتیک ریوی ؛ فشار خون ریوی؛ ICD-10 I27.-) افزایش فشار در سیستم شریانی ریوی است. این افزایش فشار منجر به افزایش می شود خون فشار. تعریف فشار خون شریانی ریوی (اندازه گیری شده توسط کاتتریزاسیون قلب راست):

  • فشار متوسط ​​شریانی ریوی ≥ 25 mmHg * ، فشار گوه شریانی ریوی (PAWP؛ انسداد فشار) mm 15 mmHg و مقاومت عروقی ریوی (PVR)> 240 dyn n s × cm-5 (یا با قطع> 3 واحد چوبی).
  • اگر فشار متوسط ​​شریانی ریوی در حالت استراحت بین 21-24 mmHg باشد ، گفته می شود که بیمار دارای فشار خون ریوی نهفته است.

کودکان: mPAP> 20 mmHg در کودکان> 3 ماه در سطح دریا. معیارهای همودینامیکی برای تمایز یک پیش مویرگی از فرم postcapillary PH استفاده می شود (طبقه بندی را در زیر ببینید). بسیاری از شرایط مختلف می توانند باعث پرفشاری خون ریوی شوند. اشکال زیر فشار خون ریوی (PH) را می توان تشخیص داد:

  • فشار خون ریوی اولیه ؛ این نیز به عنوان فشار خون شریانی ریوی ایدیوپاتیک (iPAH) شناخته می شود b
  • فشار خون ثانویه ریوی ، به عنوان مثال ، نتیجه یک بیماری زمینه ای دیگر است.
  • فشار خون شریانی ریوی (PAH)
  • فشار خون مزمن ریوی ترومبوآمبولیک (CTEPH) ؛ انسداد مداوم (انسداد) گردش خون ریوی در نتیجه بازآزمایی مجدد ناکافی گردش خون ریوی پس از ترومبوآمبولی ریوی ("مربوط به ریه") (انسداد رگ خونی توسط لخته خون جداشده)
  • اشکال دیگر فشار خون ریوی با پاتومکانیسم های مختلف.

پرفشاری خون ریوی اولیه چند برابر کمتر از پرفشاری خون ریه ثانویه است. نسبت جنسیت: زن و مرد 1: 2 است (فشار خون بالا ریوی). اوج بروز: اوج بروز فشار خون ریوی در سنین میانسالی است. فشار خون اولیه ریوی در زنان عمدتا بین 20 تا 30 سالگی و در مردان بین 30 تا 40 سالگی رخ می دهد. شیوع: شیوع 2 ساله فشار خون مزمن ریوی ترومبوآمبولیک (CTEPH) تقریباً 1-4٪ است. بروز (فراوانی موارد جدید) برای پرفشاری خون ریوی اولیه تقریباً 1-2 مورد در هر 1,000,000،XNUMX،XNUMX جمعیت در سال است (در آلمان). بروز برای پرفشاری ریوی حدود 3 تا 10 مورد جدید در هر 1,000,000/XNUMX/XNUMX نفر در سال است. بروز فشار خون مزمن ریوی ترومبوآمبولیک (CTEPH) در بیماران بعد از ریوی آمبولی 3.8٪ بود. روند و پیش آگهی: در شرایط فشار خون ثانویه ریوی ، درمان بیماری زمینه ای اصلی ترین نگرانی است. پیشرفت (پیشرفت) فشار خون ریوی می تواند کند شود. در مراحل اولیه فشار خون ریوی ، این بیماری علائم کمی دارد ، در صورت وجود. فقط در مراحل پیشرفته است که علائمی مانند کاهش عملکرد بدنی ، تنگی نفس در هنگام اعمال فشار (تنگی نفس در هنگام اعمال) یا ادم محیطی (آب احتباس در پاها) رخ می دهد. از جانب خون مقادیر فشار در ریه شریان از 50-70 mmHg ، نتیجه فشار خون ریوی درمان نشده درست است قلب نارسایی (ضعف قلب راست). در موارد شدید ، پیوند (پیوند اعضا) از قلب و ریه ها آخرین گزینه درمانی است. تشخیص فشار خون مزمن ریوی ترومبوآمبولیک (CTEPH) به طور متوسط ​​با تاخیر بیش از 1.5 سال انجام می شود. بیماران با علائم زیر روبرو هستند: تنگی نفس در ورزش (تنگی نفس در هنگام اعمال) ، درد قفسه سینه (درد قفسه سینه)، خستگی، ادم (آب احتباس) ، یا سنکوپ (از دست دادن هوشیاری مختصر). این بیماران بدون درمان ، امید به زندگی متوسط ​​کمتر از سه سال دارند. با این حال ، در حال حاضر چندین گزینه درمانی موثر وجود دارد (برداشتن جراحی از مواد ترومبوتیک ، به عنوان مثال ، اندارترکتومی ریوی با استفاده از قلب-ریه دستگاه؛ یک گزینه درمانی جدید آنژیوپلاستی با بالون ریوی (ریوی) است شریان آنژیوپلاستی با بالون ، BPA)). میزان بقا 5 ساله به سطح فشار شریان ریوی (mPAP) بستگی دارد. اگر فشار متوسط ​​شریانی ریوی> 30 میلی متر جیوه باشد ، میزان بقا 5 ساله تقریبا 30٪ است و برای مقادیر> 10 mmHG فقط 50٪ است . بدون درمان ، میانگین امید به زندگی از تشخیص سه سال است. Caveat (هشدار!): بیماران مبتلا به پرفشاری خون ریوی به دلیل خطر افت فشار خون ارتوستاتیک (کاهش در خون فشار همراه با ایستادن) و سنکوپ (از دست دادن هوشیاری مختصر).