با کدام علائم می توانم تشخیص دهم که کودک من عفونت ادراری دارد یا خیر؟ | عفونت ادراری در نوزاد

با کدام علائم می توانم تشخیص دهم که کودک من عفونت ادراری دارد یا خیر؟

علائم کلاسیک a عفونت مجاری ادراری هستند سوزش احساس و درد هنگام ادرار همراه با تکرر ادرار. با این حال ، به خصوص در نوزادان ، این علائم ممکن است وجود نداشته باشد. علائم نسبتاً مشخصی نیستند و بنابراین گاهی اوقات به عنوان علائم دندان طبقه بندی می شوند.

در نوزادان ، الف عفونت مجاری ادراری می تواند خود را به عنوان یک ژنرال ضعیف نشان دهد شرط با گریه و بی قراری. نوزادان می توانند نسبت به لمس حساس باشند. بالا تب, اسهال و استفراغ همچنین علائم احتمالی a است عفونت مجاری ادراری.

ادرار بو یا ممکن است بوی پوشک بد باشد. ضعف در نوشیدن نیز ممکن است و باید جدی گرفته شود ، زیرا کودک نمی تواند مایعات و مواد غذایی کافی دریافت کند. به طور کلی ، تب یک علامت شایع در نوزادان است.

حضور تب به تنهایی عفونت ادراری را نشان نمی دهد. بسیاری از منابع دیگر عفونت نیز ممکن است. با این حال ، در صورت وجود علائم همراه با عفونت دستگاه ادراری ، احتیاط توصیه می شود.

تب بالا می تواند نشانگر گسترش عفونت به بیش از حد باشد مثانه یا حتی منجر به خون مسمومیت در نتیجه عفونت دستگاه ادراری. در این حالت مراجعه به متخصص اطفال یا اورژانس کودکان ضروری است. آنتی بیوتیک درمانی لازم است.

رفتار

به عنوان یک قاعده ، درمان با آنتی بیوتیک خصوصاً برای نوزادان ضروری است. مصرف آن منجر به بهبود سریع علائم و موارد کلی می شود شرط. اقدامات همراه می تواند انجام شود کاهش تب، مانند اداره ایبوپروفن or پاراستامول آب میوه.

باید اطمینان حاصل شود که کودک به میزان کافی نوشیدنی می نوشد. مایعات زیادی به دفع مایعات کمک می کند باکتری خارج از دستگاه ادراری و مثانه. اگر هنوز به کودک خود شیر می دهید ، کافی است.

همچنین باید اطمینان حاصل کنید که کودک لباس کافی گرم داشته و یخ نزند. حمامهای گرم و گرم در بابونه چای همچنین می تواند از بهبودی پشتیبانی کند. اگر علائم کودک بسیار برجسته است یا بیماری بسیار شدید است ، ممکن است درمان در بیمارستان لازم باشد. در اینجا امکان مدیریت وجود دارد آنتی بیوتیک ها از طریق رگ و همچنین برای بهتر نگاه داشتن مایعات کودک تعادل.

درمان هومیوپاتی به طور کلی امکان پذیر است. با این حال ، این باید با پزشک متخصص اطفال مورد بحث قرار گیرد و احتمالاً با آنتی بیوتیک درمانی همراه باشد. در مورد داروهای خانگی نیز احتیاط توصیه می شود.

مواد از کدو تنبل عصاره ، سایر داروهای گیاهی و چای ها می توانند به صورت حمایتی استفاده شوند. امتناع آنتی بیوتیک ها خطر شیوع را دارد میکروب ها. می تواند منجر شود کلیه درگیری با آسیب دائمی کلیه.

بیشتر عفونت های دستگاه ادراری در نوزادان نیاز به درمان با آنتی بیوتیک دارند. از این می ترسند که باکتری تا کلیه ها بالا می رود این می تواند منجر به التهاب لگن کلیه و آسیب دائمی به کلیه.

از آنجا که کلیه هنوز کاملاً بالغ نشده است ، بعداً می تواند در آن اختلال ایجاد کند. ظهور باکتری همچنین خطر را به همراه دارد یوروپسیس، به عبارت دیگر خون مسمومیت ناشی از میکروب ها از دستگاه ادراری در بیشتر موارد آنتی بیوتیک ها از گروه سفالوسپورین ها استفاده می شود. آنها می توانند به صورت آب میوه یا در بیمارستان و به صورت داخل وریدی تجویز شوند.