پیش بینی
به دلیل دلایل زیادی که وجود دارد ، نمی توان برای افزایش فشار داخل جمجمه یک پیش آگهی کلی ایجاد کرد. در شرایطی که ضربه مغزی مغزی، میزان افزایش فشار داخل جمجمه و مدت زمان سپری شده تا زمان درمان به طور قابل توجهی بر پیش آگهی تأثیر می گذارد ، که طیف کاملی از بهبودی کامل در عرض چند هفته تا مرگ را ارائه می دهد. دامنه مشابهی از پیش آگهی برای ضربه.
حتی اگر تومور دلیل افزایش فشار داخل جمجمه باشد ، پیش آگهی به شدت به نوع و میزان تومور و اینکه تومور قبلاً در زمان تشخیص گسترش یافته است ، بستگی دارد. در مورد افزایش التهابی ، سمی یا ناشی از استرس در فشار داخل جمجمه ، با این حال ، اوضاع اغلب می تواند با دارو بهبود یابد ، در نتیجه آزادی کامل یا گسترده ای از علائم حاصل می شود. بسته به شدت آن ، افزایش ICP می تواند دیر یا زود آسیب غیرقابل برگشتی به مغز.
در حالی که افزایش حاد و شدید فشار داخل جمجمه ، به عنوان مثال به دلیل a ضربه مغزی مغزی، می تواند منجر به الف اغماء در مدت زمان بسیار کوتاهی و تهدید کننده زندگی ، فقط یک فشار داخل جمجمه کمی افزایش می یابد که اثر مخرب آن را ایجاد می کند مغز در طی چند هفته یا ماه. بنابراین ، افزایش فشار داخل جمجمه همیشه باید بلافاصله ، بدون توجه به میزان و علت آن ، درمان شود! اختلال در مغز به عنوان یک نتیجه از افزایش طولانی مدت فشار داخل جمجمه ، علاوه بر علائم ذکر شده ، خود را نشان می دهد (به ویژه سردرد, استفراغ, تهوع) ، در توانایی کاهش یافته فرد مبتلا برای کنار آمدن با استرس روزمره. علاوه بر این ، اختلالات بینایی نیز می تواند رخ دهد: به دلیل افزایش فشار داخل جمجمه ، عصب باصره، که اطلاعات بصری را از چشم به مغز منتقل می کند ، مورد حمله قرار می گیرد. اگر در مدت زمان طولانی هیچ درمان کافی انجام نشود ، ممکن است محدودیت های عصبی جدی تری مانند اختلالات حرکتی ، ناشنوایی یا اختلالات گفتاری.
درمان
اگر بیمار فشار داخل جمجمه ای افزایش یافته باشد ، باید همیشه تحت نظر وی قرار گیرد. سر باید به گونه ای قرار گیرد که جریان از خون مانع نمی شود بیمار باید اندکی بیش از حد تنفس کند ، زیرا این امر باعث باریک شدن محل خون می شود خون عروق، جریان خون را کاهش می دهد و فشار داخل جمجمه را کاهش می دهد.
می توان به بیمار داده شود دیورتیک ها برای افزایش دفع مایعات و در نتیجه کاهش ادم مغزی. بعلاوه کلیه دیورتیک ها، می توان دیورتیک های اسمزی مانند مانیتول تجویز کرد. اینها آب را از بافت به داخل می کشند خون و در نتیجه اثر تجزیه کوتاه مدت ، به ویژه در مغز حیاتی دارد ادمعلاوه بر این ، بیمار باید آرام شود ، مانند آرام بخش می تواند نیازهای متابولیکی مغز را کاهش دهد.
سپس این جریان خون به مغز را کاهش می دهد ، که تأثیر کمتری بر فشار مغزی دارد. اگر فشار بیش از حد زیاد باشد ، ممکن است لازم باشد مایع مغزی را از طریق تخلیه بطن خارجی تخلیه کنید. آخرین چاره ممکن است عمل جراحی کرانیکتومی رفع فشار باشد.
A پنچر شدن از فضای مایع مغزی نخاعی خارجی ممکن است منع مصرف داشته باشد ، زیرا خطر انقباض مغزی وجود دارد. طبق یافته های جدید ، تهویه بیش از حد یک گزینه درمانی برای افزایش فشار داخل جمجمه در شرایط بحرانی کوتاه مدت است. در صورت افزایش شدید در مدت زمان کوتاه ، تهویه هوا به دلیل امکان سنجی ساده می تواند سهم مهمی داشته باشد.
با بازدم دی اکسید کربن ، شریانی عروق انقباض ، که منجر به افت جزئی فشار داخل جمجمه می شود. با این حال ، این اثر فقط حدود 4-6 ساعت طول می کشد. بیش از حد هوا به هیچ وجه نباید تنها روش درمانی باشد.
این فقط به عنوان یک پشتیبانی در هنگام افزایش سریع فشار موثر است. هیچ درمانی واقعی برای کاهش فشار داخل جمجمه وجود ندارد. همیشه باید با یک پزشک مشورت شود و از رهنمودهای درمانی وی پیروی شود.
با این وجود ، چند پیشنهاد ساده برای زندگی روزمره می تواند بهزیستی بیماران با افزایش فشار داخل جمجمه را بهبود بخشد: به عنوان مثال ، سر حدود 30 درجه در طول شب توصیه می شود (بیش از این ، در غیر این صورت خطر کاهش جریان خون در مغز را دارید!) علاوه بر این ، افراد مبتلا باید تا آنجا که ممکن است در برابر سر و صدا ، نور شدید و استرس روانی توسط محیط اطرافشان محافظت شوند . علاوه بر این ، باید اطمینان حاصل شود که دمای بدن بیش از حد طبیعی 36-37 درجه سانتیگراد بالا نرود ، زیرا این امر می تواند منجر به افزایش گردش خون در مغز و در نتیجه بدتر شدن وضعیت افزایش فشار مغزی.
نظارت مقادیر دفع ادرار و نوشیدن نیز توصیه می شود: در اینجا باید به کمی منفی یا حداقل متعادل توجه شود تعادل، به منظور اصطلاح "تخلیه" بدن. به عنوان یک قاعده ، مبتلایان ابتدا شکایت می کنند سردرد و تهوع، به همین دلیل است که آنها ابتدا با پزشک خانواده خود مشورت می کنند. اگر پزشک خانواده علائم افزایش فشار داخل جمجمه را بر اساس توصیف بیمار پیدا کند ، وی مقدمات ارجاع به متخصص مغز و اعصاب یا در موارد فوری تر ، پذیرش اورژانس در بیمارستان را فراهم می کند. در هر صورت ، تشخیص و درمان افزایش ICP به عهده متخصص مغز و اعصاب است. اگرچه ممکن است متخصص مغز و اعصاب با یک مشاوره کند چشم پزشک به عنوان مثال برای معاینه چشم (چشم پزشکی) و ارزیابی تصاویر CT یا MRI توسط رادیولوژیست همراه است ، متخصص مغز و اعصاب پزشک معالج و همچنین فرد تماس اصلی برای معاینات بعدی است.
