التهاب پانکراس: آزمایش و تشخیص

پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه 1 - آزمایش های آزمایشگاهی اجباری در پانکراتیت حاد.

تشخیص پانکراتیت حاد معمولاً براساس افزایش سرم است آمیلاز. پس از 48 تا 72 ساعت ، این مقدار به حالت طبیعی برمی گردد ، اگرچه ممکن است پانکراتیت همچنان ادامه داشته باشد. از طرف دیگر ، مرتفع آمیلاز و لیپاز سطح ممکن است به مدت 7 تا 14 روز نیز ادامه داشته باشد. تعیین آمیلاز و لیپاز همزمان اطمینان تشخیصی را افزایش می دهد. CRP و الاستاز به ویژه برای ارزیابی شدت بیماری مناسب هستند ، در حالی که آمیلاز و لیپاز برای این منظور نامناسب هستند علاوه بر این ، مرتفع شده است اوره مقادیر نشان دهنده یک روند نامطلوب است. پارامترهای آزمایشگاهی از مرتبه 2 - برای نظارت بر دوره یا تشخیص عوارض.

  • پارامتر التهابی CRP (پروتئین واکنش پذیر C) [> 15 میلی گرم در دسی لیتر در 72 ساعت اول نشان می دهد یک دوره شدید].
  • Hb، Hk [هماتوکریت طبیعی هنگام پذیرش و بعد از 48 ساعت ، خطر کم عوارض]
  • کلسیم [مقادیر طبیعی → خطر کم عوارض]
  • گلوکز [دوره شدید:> 10 میلی مول در لیتر]
  • آلبومین [دوره شدید: <32 گرم در لیتر]
  • LDH [دوره شدید:> 600 IU / L]
  • GOT [دوره شدید:> 200 IU / L]
  • کراتینین
  • اوره [افزایش در 24 ساعت اول همراه با افزایش کشندگی ؛ دوره شدید:> 16 میلی مول در لیتر]

پارامترهای پیش آگهی

علائم پارامترهای نامطلوب (همچنین به عواقب / عوامل پیش آگهی مراجعه کنید: معیارهای اصلاح شده گلاسگو).

اول در این دوره
سن> 55 سال CRP> 150 میلی گرم در دسی لیتر
BMI> 30 کیلوگرم در متر مربع افت HK> 10
Leukos> 16,000 / میکرولیتر کلسیم <2.0 میلی مول در لیتر
گلوکز > 200 میلی گرم در دسی لیتر (= 11.1 میلی مول در لیتر) pO2 <60 mmHg
LDH> 350 U / l کمبود مایعات> 6 لیتر
GPT> 120 U / l ادرار <50 میلی لیتر در ساعت
Febbre (راست)> 38.5 درجه سانتی گراد شوک ، تاکی کاردی

شاخص شدت بالین در پانکراتیت حاد (BISAP) - برای طبقه بندی به زیر مراجعه کنید پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه اول - آزمایش های آزمایشگاهی اجباری در پانکراتیت مزمن.

  • مدفوع الاستاز (3 نمونه در 3 روز) - برای تشخیص برون ریز نارسایی لوزالمعده (EPI ؛ بیماری پانکراس همراه با تولید ناکافی دستگاه گوارش آنزیم ها).
  • تست پانکرولاوریل
  • الاستاز در سرم

در قسمت حاد پانکراتیت مزمن ، همان تشخیص آزمایشگاهی مانند پانکراتیت حاد انجام می شود. لازم به ذکر است که آمیلاز و لیپاز اغلب در محدوده طبیعی قرار دارند ، زیرا به دلیل دوره مزمن بافت پانکراس عملکردی تخریب شده است. گلوکز (خون گلوکز) ممکن است پانکراتیت بدون درد نادر را نشان دهد. در مورد برون ریز نارسایی لوزالمعده (EPI ؛ بیماری پانکراس همراه با تولید ناکافی دستگاه گوارش آنزیم ها) ، آزمایش مدفوع لازم است (به نقص پانکراس مراجعه کنید /تشخیص آزمایشگاهی). بعلاوه ، در پانکراتیت مزمن ، آزمایشات عملکرد پانکراس مانند سکرتین-پانکراسیمین یا فلورسئین برای ارزیابی عملکرد پانکراس برون ریز ، آزمایش dilaurate (آزمایش لوزالمعده) انجام می شود. با این حال ، به دلیل عملکرد بسیار سخت ، به ندرت استفاده می شود. خشک دهن قند خون ناشتا خون قند) (پاتولوژیک:> 126 میلی گرم در دسی لیتر ؛> 7 میلی مول در لیتر) و hbaxnumxc برای تشخیص غدد درون ریز باید از تعیین (پاتولوژیک: 6.5٪) استفاده شود نارسایی لوزالمعده (لوزالمعده کمتر یا کم تولید می کند انسولین) در صورت تردید ، انجام آزمایش تحمل گلوکز خوراکی با 75 گرم گلوکز توصیه می شود. طبق دستورالعمل فعلی ، تشخیص باید سالانه انجام شود. پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه دوم - بسته به نتایج تاریخچه پزشکی, معاینهی جسمیو غیره - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی

  • اگر مشکوک به پانکراتیت خود ایمنی باشید - ایمونوگلوبولین ها Ig G4.
  • Gamma-GT و CDT (کمبود کربوهیدرات) ترانسفرین) - نشانگر الکل مصرف (افزایش CDT با مصرف الکل روزانه بیش از حدود 60-70 گرم برای حدود دو هفته).
  • آزمایش عرق (با استفاده از یونتوفرز پیلوکارپین برای تشخیص بالینی فیبروز کیستیک ؛ این آزمایش به طور معمول در هنگام غربالگری نوزادان انجام می شود ؛ استاندارد طلا) [افزایش مقدار یون کلرید در عرق بیماران فیبروز کیستیک در مقایسه با افراد سالم مشاهده می شود]
  • آزمایش ژنتیکی مولکولی برای:
    • جهش (N34S و R65Q) در اگزون 3 SPINK1 ژن.
    • ژن PRSS1 در بیماران با سابقه خانوادگی مثبت (یک یا دو نفر از بستگان درجه یک مبتلا به پانکراتیت مزمن ایدیوپاتیک)
    • آزمایش ژنتیکی مولکولی - تجزیه و تحلیل جهش ژنتیکی CFTR (جهش دلتا F508 ، G542x ، G551D ، 621 + 1 (G> T) ، R553X ، N1303K) در صورت آزمایش عرق مثبت - در کودکان مبتلا به پانکراتیت مکرر به علت نامشخص.
  • هورمون پاراتیروئید
  • در صورت شک به پیدایش عفونی.