تشخیص
بیشتر تومورها توسط خود بیماران لمس می شوند. از آنجا که تومور می تواند خیلی سریع رشد کند ، معمولاً توسط حالت طبیعی تشخیص داده نمی شود سرطان پستان غربالگری اگر در فاصله زمانی ایجاد شود. از آنجا که بیماران جوان تر نیز تحت تأثیر قرار می گیرند ، ماموگرافی (اشعه ایکس تصویر پستان) معمولاً خیلی مناسب نیست زیرا بافت غده ای پستان هنوز در این بیماران بسیار متراکم است.
در سونوگرافی (سونوگرافی) ، تومور معمولاً خود را به عنوان یک تومور بدخیم کلاسیک نشان نمی دهد بلکه به عنوان یک تغییر خوش خیم نشان داده می شود ، به همین دلیل می توان آن را نادرست ارزیابی کرد. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی حساس ترین روش (تا 100٪) برای تشخیص تومور منفی سه گانه در پستان است ، اما حتی در اینجا تومورها می توانند خود را به عنوان ضایعات خوش خیم مانند کیست نشان دهند. با این وجود تشخیص در درجه اول با استفاده از ماموگرافی و سونوگرافی؛ در صورت یافته های مبهم ، MRI پستان هنوز متصل است.
A بیوپسی از پستان (نمونه برداری از بافت) باید همیشه برای تأیید تشخیص توسط یک آسیب شناس دنبال شود. نمونه بافت برای افتراق بین انواع مختلف لازم است سرطان پستان، که برای درمان نیز بسیار مهم است. به صورت سه گانه منفی سرطان پستان، ایمونوهیستوشیمی (روشی خاص برای لکه گیری ساختارهای خاص و پروتئین ها زیر میکروسکوپ) هیچ عبارتی از گیرنده های هورمون پیدا نمی کند (پروژسترون گیرنده و گیرنده استروژن) و گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال انسان. با این حال ، الگوی رشد ممکن است به طور قابل توجهی در فرم تومور متفاوت باشد ، که برای پیش آگهی نیز مهم است. بنابراین بررسی توسط پاتولوژیست برای روش بعدی بسیار مهم است.
درمان سرطان پستان سه منفی
درمان پستان سه گانه منفی سرطان از چندین قسمت تشکیل شده است. اول ، الف بیوپسی (نمونه بافت) معمولاً از اصطلاحاً نگهبان گرفته می شود لنف گره برای تعیین اینکه آیا گره های لنفاوی قبلاً تحت تأثیر قرار گرفته اند. سپس ، پستان سرطان دارای کلیپ است به طوری که ممکن است بدانید تومور بعداً کجا بوده است.
این مورد استفاده می شود زیرا پس از یک درمان سیستمیک با عوامل شیمی درمانی ، می توان توده تومور را به میزان قابل توجهی کاهش داد. شیمی درمانی در این مورد توصیه می شود ، زیرا منجر به عملکرد بهتر تومور پس از آن و حتی بهبودی کامل آسیب شناختی از طریق شیمی درمانی می شود. این بدان معناست که پس از آن دیگر پاتولوژیست نمی تواند تومور را تشخیص دهد.
اگر این اتفاق بیفتد ، بیماران پس از جراحی بعدی پیش آگهی بسیار خوبی دارند. عمل را می توان به دو روش مختلف انجام داد. در مرحله اول ، می توان برداشت کامل از هر دو پستان را انجام داد و سپس از نظر زیبایی بازسازی کرد.
در اینجا نتایج حاصل از بازسازی معمولاً بهتر است ، زیرا یک بازسازی متقارن حاصل می شود. این عمل معمولاً مخصوصاً برای بیمارانی که پستان ارثی دارند توصیه می شود سرطان. با این حال ، جراحی حفظ پستان نیز می تواند به عنوان یک گزینه جایگزین انجام شود.
در این حالت ، اگر بیش از دو مورد باشد ، باید پستان نیز تحت تابش قرار گیرد لنف گره ها تحت تأثیر قرار می گیرند ، منطقه گره لنفاوی نیز باید تحت تابش قرار گیرد. پرتودرمانی خطر عود موضعی (عود تومور در همان محل) را 50٪ کاهش می دهد و بنابراین بسیاری از بیماران می توانند به طور دائم درمان شوند. علاوه بر این ، حذف تخمدان در بیماران مبتلا به جهش BRCA (نگاه کنید به: ژن سرطان پستان) ، زیرا این میزان مرگ و میر ناشی از سرطان پستان را 62 درصد و سرطان پستان سه برابر منفی را 93 درصد کاهش می دهد و البته خطر ابتلا به سرطان تخمدان.
نئوادجوانت شیمی درمانی (شیمی درمانی قبل از جراحی برای کاهش میزان تومور) برای سرطان پستان منفی سه برابر بسیار توصیه می شود ، زیرا بسیار تهاجمی و سریع رشد می کند و بنابراین معمولاً به شیمی درمانی بسیار خوب پاسخ می دهد. ترکیب استاندارد از شیمی درمانی متشکل از انتراسایکلین ها و تاکسان ها ، به صورت ترکیبی یا به ترتیب. این ترکیب در بعضی از بیماران بهبودی کامل پاتولوژیک را ایجاد می کند (تومور از ادامه مسیر دیگر قابل تشخیص نیست) ، که پیش بینی بسیار خوبی دارد.
بخشی از بیمارانی که بهبود کامل پاتولوژیک ندارند ، پیش آگهی بدتری دارند. به همین دلیل ، در حال حاضر ترکیبات جدیدی از عوامل شیمی درمانی برای این بیماران در حال بررسی است. در اینجا ، تجویز اضافی کپسیتابین یا کاربوپلاتین نتایج خوبی را نشان داده است (بهبود بهبودی از 30 to به 50).
با این حال ، داروهای شیمی درمانی بیشتر نیز عوارض جانبی بیشتری دارند و بنابراین مقدار بیشتر باید همیشه با دقت اندازه گیری شود. به طور کلی ، نشانه هایی وجود دارد که می تواند پیش آگهی خوبی برای بیماران بیشتری در آینده از طریق شیمی درمانی طولانی مدت بدست آورد. در حال حاضر ، هیچ درمانی هدفمند (آنتی بادی یا ایمونوتراپی) برای تومورهای سه گانه منفی وجود ندارد.
با این حال ، موادی وجود دارند که در حال حاضر در مطالعات بالینی در حال بررسی هستند. اولین ماده بازدارنده PARP olaparib است. مهار کننده های PARP آنزیم پلی ADP- را مهار می کنندریبوز پلی مراز و بنابراین باید از ترمیم تومور در آسیب DNA ناشی از شیمی درمانی جلوگیری کند.
این است که در بیماران مبتلا به استفاده می شود جهش BRCA و سرطان پستان منفی سه برابر پس از جراحی. ماده دیگر آنتی آندروژن آنزالوتامید است. این دارو باید در سرطان پستان سه منفی با بیان گیرنده های آندروژن (50٪) استفاده شود. هر دو نتایج امیدوار کننده ای را در مطالعات بالینی نشان می دهند و ممکن است در آینده نزدیک به عنوان یک درمان هدفمند برای سرطان پستان سه برابر منفی در دسترس باشد.
