اریترودرما: علل ، علائم و درمان

اریتودرما نامی است که به قرمزی آن گفته می شود پوست که در سراسر بدن اتفاق می افتد. این یک اسم جمعی برای انواع مختلف است پوست بیماریها

اریترودرما چیست؟

پزشکان در مورد اریترودرمی صحبت می کنند پوست سرتاسر بدن قرمز است در این حالت ، یک وجود دارد التهاب پوست ، که همراه با گشاد شدن پوست است عروق. در نتیجه ، پروتئین از دست می رود ، نمک و مایع در بدترین حالت ، عفونت های ثانویه حتی ممکن است زندگی را به خطر بیندازند. اریترودرما یک بیماری مستقل نیست. بلکه علامتی است که توسط بیماری های مختلف ایجاد می شود. بنابراین ، اریترودرما برای چندین درماتوز (بیماری های پوستی) اصطلاحی جمعی در نظر گرفته می شود. یکی دیگر از ویژگی های معمول اریتودرما پوسته پوسته شدن پوست است. اگر علائم فقط در قسمت های خاصی از بدن ظاهر شود ، آن را زیر حفره روده می نامند که به عنوان فرم خاصی طبقه بندی می شود. در زنان ، اریترودرما دو برابر بیشتر از جنس مرد رخ می دهد. متوسط ​​سن شروع بین 50 تا 60 سال است.

علل

اریترودرما نمایانگر سرعت تسریع گردش سلولهای اپیدرمی است. هنوز علت آن مشخص نشده است. معمولاً اریترودرمی همراه با بیماری زمینه ای پوست ظاهر می شود. این ممکن است باشد درماتیت سبورئیک, درماتیت تماس بگیرید، آتوپیک اگزما, پیتریازیس rubra pilaris یا پسوریازیس. با این حال ، استفاده از داروهای خاص گاهی اوقات باعث اریترودرمی می شود. اینها داروهای شامل سولفونامیدها, پنی سیلین, باربیتوراتها, فنیتوئین or ایزونیازید. عوامل دیگر شامل مالینوماها مانند موارد دیگر است سرطان خون (خون سرطان) ، آدنوکارسینوما یا قارچ قارچی. با این حال ، حدود 25 درصد از کل بیماران از بیماری زمینه ای رنج نمی برند. در پزشکی ، گلبول قرمز به دو شکل تقسیم می شود: اینها گلبول های اولیه و گلبول های ثانویه هستند.

• شکل اولیه بدون بیماری قبلی ظاهر می شود و به یک روند حاد پاسخ می دهد. این در سندرم سزاری رخ می دهد ، قارچ قارچی, اگزنتما دارو، یا اریترودرمی پیر در مردان ، در میان دیگران.

• اریترودرمی ثانویه از بیماری پوستی ایجاد می شود که قبلا شناخته شده است. شایعتر از فرم اولیه است و در وجود دارد پسوریازیس یا آتوپیک اگزما. پسوریازیس حدود 25 درصد دارای اریترودرمی است.

علائم ، شکایات و علائم

به عنوان یک قاعده ، علائم گلبول قرمز در کل بدن فرد مبتلا رخ می دهد. در این حالت قرمز شدن پوست در کل بدن وجود دارد. علاوه بر این ، افراد آسیب دیده نیز از این بیماری رنج می برند لرز و تب در این روند علاوه بر این ، افراد مبتلا از خارش و همچنین احساس بیماری به طور کلی رنج می برند ، به طوری که بیماران نیز خسته و بی حال به نظر می رسند و بنابراین در زندگی روزمره شرکت نمی کنند. اریتم در ابتدا منتشر است و به صورت وصله هایی ظاهر می شود. در دوره بعدی ، قرمزی پوست تقریباً به کل بدن گسترش می یابد. قرمزی همچنین تأثیر منفی در تنظیم درجه حرارت بدن دارد ، به طوری که افراد مبتلا اغلب عرق می کنند یا یخ می زنند. بیماران اغلب مجبورند لباس گرم بپوشند. به همین ترتیب ، اریترودرما می تواند رهبری در صورت تداوم قرمزی ، به علائم کمبود یا از دست دادن مواد مغذی مختلف منجر شود. زیرا گسترده نیز وجود دارد پوست از اپیدرم ، این تأثیر منفی در تنظیم درجه حرارت بدن دارد. به همین دلیل ، بیماران حساسیت بیشتری نسبت به نشان می دهند سرد به دلیل از دست دادن گرما ناشی از گشاد شدن خون عروق. بنابراین ، افراد مبتلا غالباً لباس گرم می پوشند زیرا اینگونه هستند سرد. از دیگر مشکلات می توان به کمبود مواد مغذی ناشی از کاهش قابل توجه پروتئین و افزایش میزان متابولیسم با وضعیت هایپرکاتابولیک اشاره کرد. از دست دادن مایعات از طریق پوست همچنین هیپوولمی را نشان می دهد ، که در آن مقدار خون در داخل گردش کاهش می یابد به دلیل گشاد شدن عروق محیطی گسترده ، همچنین خطر وجود دارد قلب شکست. در موارد شدید ممکن است زندگی در خطر باشد. علائم اریترودرمی همچنین می تواند تأثیر منفی بر وضعیت روانی فرد مبتلا داشته باشد ، به طوری که برخی از بیماران نیز از افسردگی یا سایر ناراحتی های روانی.

تشخیص

برای تشخیص اریترودرمی ، پزشک معالج ابتدا به بیمار مراجعه می کند تاریخچه پزشکی. سپس او a معاینهی جسمی. اگر علاوه بر علائم معمول ، بیماری پوستی قابل تشخیص وجود داشته باشد ، می توان رابطه علتی ایجاد کرد. اگر قارچ قارچی مشکوک است ، یک نمونه بافت (بیوپسی) گرفته شده است. آ آزمایش خون اغلب هیپوکلسمی را نشان می دهد ، فقر آهن، یا هیپوپروتئینمی. در بعضی موارد ، اریترودرمی یک روند تهدید کننده زندگی را طی می کند. به همین دلیل ، بیمار معمولاً باید به بیمارستان برود. بنابراین ، خطر عوارض قابل توجهی وجود دارد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

قرمزی پوست بدون توجه به جایی که روی بدن رخ می دهد غیر معمول در نظر گرفته می شود. به محض اینکه خود به خود ظاهر شد یا به گسترش خود ادامه داد ، باید با پزشک مشورت شود. اگر تغییرات پوستی در طی چندین هفته یا چند ماه به طور مکرر رخ می دهد ، آنها باید برای مشخص شدن علت به پزشک ارائه شوند. اگر شکایات دیگری مطرح شود ، جای نگرانی وجود دارد. باز کن زخم می توان رهبری به نفوذ از میکروب ها، که باعث بیماری های اضافی می شود. خارش ، تورم یا پوست خشک لایه ها باید مورد بررسی و درمان پزشکی قرار گیرند. اگر قرمزی پوست پس از مصرف دارو یا خوردن برخی غذاها رخ دهد ، ممکن است عدم تحمل وجود داشته باشد. برای به دست آوردن شفافیت علت باید از طریق یک پزشک مشورت شود آزمایش آلرژی. پوسته پوسته شدن پوست نشان دهنده خشکی لایه های پوست است. با یک درمان مناسب می توان به تسکین رسید. اگر مشکلات روانی یا تغییر خلق و خوی در نتیجه تغییرات پوست رخ دهد ، فرد مبتلا باید از او کمک بگیرد. تغییرات رفتاری ، کناره گیری اجتماعی یا احساساتی مانند شرم باعث بهبود وضعیت عمومی می شود. اگر فرد مبتلا متوجه علائم التهاب روی پوست ، او باید با یک دکتر مشورت کند. اگر تشکیل وجود دارد چرک, درد یا افزایش دمای بدن ، او نیاز به درمان پزشکی دارد. به همان اندازه غیرمعمول است و توسط پزشک مشخص می شود ، احساسات پوستی است.

درمان و درمان

درمان گلبول قرمز به میزان و عوامل آن بستگی دارد. زیرا علائم همراه آن اغلب تهدید کننده زندگی است شرط، بستری درمان همیشه باید در موارد شدید داده شود. این امر خصوصاً در اریترودرمی حاد و شدید اعمال می شود ، زیرا خطر زندگی به ویژه برجسته است. اما حتی در صورت پیشرفت موذیانه این بیماری ، درمان باید از شدت خاصی در بیمارستان انجام شود. در آنجا بیمار دریافت می کند داروهای مانند کورتیزون و مایعات کافی. مقابله با قریب الوقوع از اهمیت ویژه ای برخوردار است کم آبی بدن (کمبود آب بدن) به دلیل از دست دادن قابل توجه مایعات به عنوان بخشی از درمان. همین امر در مورد از دست دادن پروتئین ها و گرما و همچنین در گشاد شدن عروق خون محیطی عروق، که تأکید می کند قلب و گردش. اگزنتما مواد مخدر همیشه نمی توان در اریتودرما رد کرد. به همین دلیل ، همه داروها به عنوان بخشی از داروهای دیگر قطع یا تعویض می شوند درمان. علاوه بر این ، بیمار فقط باید داروهایی را دریافت کند که کاملاً ضروری هستند. برای مراقبت از پوست به بیمار نرم کننده داده می شود. اگر گلبول قرمز شدید باشد ، گلوكوكورتيكوئيدها مانند پردنیزون اداره می شوند در این حالت ، بیمار ابتدا 40 تا 60 میلی گرم به صورت سیستمیک در مدت ده روز مصرف می کند.

چشم انداز و پیش آگهی

امروزه اریترودرما بسیار خوب قابل درمان است. اگر شرط در مراحل اولیه تشخیص داده می شود ، درمان دارویی معمولاً برای تسکین علائم و ناراحتی کافی است. اریترودرمی پس از فروکش کردن ، معمولاً علائم دیگری ایجاد نمی کند. اگر شرط خیلی دیر تشخیص داده می شود یا به اندازه کافی درمان نمی شود ، این قرمزی می تواند به مناطق دیگر بدن گسترش یابد. درمان دارویی می تواند علائم را کاهش دهد ، اما زخم و اختلالات رنگدانه ای ممکن است باقی بمانند. اریترودرما به طور کلی پیش آگهی خوبی دارد. به شرط انجام درمان مناسب ، طی چند روز تا چند هفته قرمزی پاتولوژیک پوست فروکش می کند. متخصص پوست می تواند با در نظر گرفتن روند بیماری و وضعیت بیمار ، پیش آگهی دقیقی ایجاد کند سلامت. برای دستیابی به بهبود طولانی مدت وضعیت پوست ، باید بیماری زمینه ای درمان شود. در غیر این صورت ، اریترودرمی ممکن است عود کند و باعث وخامت تدریجی وضعیت پوست شود. امید به زندگی با گلبول قرمز کاهش نمی یابد. فقط در صورت بیماری های شدید مانند ایکتیوز زمینه وجود دارد ، ممکن است امید به زندگی کاهش یابد ، زیرا بیماری به تدریج پیشرفت می کند.

پیشگیری

پیشگیری معیارهای در برابر اریتودرما شناخته نشده است. اگر بیماری توسط برخی از داروها ایجاد شود ، مهم است که آنها را قطع کرده یا با داروهای دیگر جایگزین کنید.

مراقبت پس از آن

بیمار در مورد اریترودرمی گزینه های بسیار محدودی برای مراقبت های بعدی دارد. در این حالت ، بیمار در درجه اول برای تسکین دائمی علائم و پیشگیری از عوارض بعدی به درمان پزشکی وابسته است. از آنجا که اریترودرما نمی تواند خود را بهبود بخشد ، تشخیص و درمان به موقع این بیماری برای محدود کردن شیوع علائم بسیار مهم است. در بیشتر موارد ، علائم با کمک داروها یا پماد و کرم. فرد مبتلا باید به استفاده منظم و استفاده از آن توجه کند ، به موجب آن همچنین باید با پزشک مشورت شود. از آنجا که اریترودرمی نیز می تواند رهبری تا شدید کم آبی بدن، توصیه می شود حتماً همیشه به میزان کافی بنوشید آب. فقط از این طریق می توان علائم را به طور کامل تخفیف داد. حتی پس از درمان موفقیت آمیز اریترودرمی ، بیمار به معاینات منظم پزشک وابسته است. در صورت عود علائم ، درمان بیشتر لازم است. امید به زندگی بیمار با این بیماری کاهش نمی یابد. در برخی موارد ، تماس با سایر بیماران مبتلا به این بیماری ممکن است در این زمینه مفید باشد.