مپیواکائین: اثرات ، موارد استفاده و خطرات

مپیواکائین یک عامل پزشکی است که در درجه اول به عنوان یک بی حس کننده محلی عمل می کند. در این زمینه ، از این دارو برای بی حس کردن نقاط سراسر بدن استفاده می شود. مپیواکائین همچنین برای اصطلاحاً رسانایی استفاده می شود بیهوشی. در این نوع بیهوشی، کل بندهای عصبی بیهوش می شوند.

مپیواکائین چیست؟

ماده دارویی مپیواکائین معمولاً متعلق به گروه بی حس کننده های موضعی. این دارو در ارتباط با اصطلاح هدایت و نفوذ استفاده می شود بیهوشی. در این فرآیند ، دارو به بافت منطقه مربوطه بدن تزریق می شود تا به آن دست یابد بیهوشی موضعی از سایت علاوه بر این ، مپیواکائین نیز در استفاده می شود درد درمان. علاوه بر این ، می توان عصب سمپاتیک را با کمک ماده دارویی مپیواکائین خاموش کرد. به این ترتیب درد ناشی از عصب به اصطلاح سمپاتیک می تواند تسکین یابد. در اصطلاحات اصطلاحات پزشکی نیز به این نوع از کاربرد مپیواکائین به عنوان محاصره عصب سمپاتیک گفته می شود. اساساً ، مپیواكائین یك ماده چربی دوست است كه تقریباً به 70 درصد از آن متصل می شود پروتئین ها موجود در پلاسما از خون. علاوه بر این ، داروی مپیواکائین با نسبتاً سریع مشخص می شود شروع عمل. نیمه عمر ماده مپیواکائین در پلاسما خون حدود سه ساعت است. در واقع ، داروی مپیواکائین ، همراه با ماده فعال آرتیسین، متعلق به یک دسته از داروهای که بعد از آن طبق الگوی خاصی در مایع مغزی نخاعی توزیع می شوند حکومت.

عمل دارویی

La مکانیسم عمل مپیواکائین بسیار خاص است ، زیرا این ماده در درجه اول بر نفوذ پذیری غشای سلول تأثیر می گذارد. این به ویژه نقش مهمی را برای ایفا می کند سدیم یونها ، بنابراین رفتار آنها تغییر می کند زیرا مپیواکائین از هجوم بیشتر یونها جلوگیری می کند. به این ترتیب ، پتانسیل عمل سلول مربوطه دیگر حفظ نمی شود. به همین دلیل ، تحریک سلولی که معمولاً اتفاق می افتد وجود ندارد. در نتیجه این مکانیسم ، هیچ احساسی وجود ندارد درد در ناحیه مربوط به بدن. نحوه عملکرد فردی مپیواکائین نیز به نوع مربوطه بستگی دارد. در این امر در درجه اول هدایت و بیهوشی نفوذی و همچنین محاصره دلسوزانه. اساساً ، ماده موثره یک بی حس کننده موضعی است که برای درمان درد استفاده می شود. رشته های عصبی برای مدت زمان نسبتاً طولانی مسدود شده اند و این یک بیهوشی برگشت پذیر است. این امر به اصطلاح فیبرهای عصبی ناخودآگاه موجود در ارگانیسم انسان اعمال می شود. علاوه بر این ، داروی مپی واکائین همچنین اصطلاحاً حسی را تحت تأثیر قرار می دهد اعصاب، که وظیفه تنظیم حرکات را بر عهده دارند. علاوه بر این ، مپیواکائین تأثیر می گذارد اعصاب مربوط به فعالیت قلب. در اصل ، می توان فیبرهای مربوطه را با دارو بی حس کرد. ماده مپیواکائین بر کانالهای آن تأثیر می گذارد سدیم یونها اینها نقش مهمی در بار الکتریکی سلول ها دارند ، که منجر به انتقال محرک ها ، به عنوان مثال درد می شود. اگر کانال ها تنگ باشند ، هیچ یونی به داخل آن جریان نمی یابد سلول عصبی. بنابراین ، عصب هیجان زده نیست. در اکثر موارد ، ماده فعال مپیواکائین به شکل سالین استفاده می شود. در این فرم ، ماده به درون ماده مربوطه حرکت می کند سلول عصبی و اثر خاص خود را در آنجا توسعه می دهد. با این حال ، در یک محیط اسیدی ، نمک به هیدروکلراید و مپیواکائین تقسیم نمی شود ، بنابراین درد به اندازه کافی تسکین نمی یابد.

کاربرد پزشکی و استفاده از آن

داروی مپی واکائین در درجه اول برای استفاده می شود بیهوشی موضعی. در درجه اول برای نفوذ و همچنین بیهوشی هدایت استفاده می شود. در زمینه بیهوشی هدایت ، در ارتباط با محاصره محیطی موارد خاص استفاده کنید اعصاب رایج است. اساساً ، ماده مپیواكائین با انتشار شدید مشخص می شود ، كه در بافت بدن آسیب دیده مشهود است. این اثر همچنین نسبتاً سریع است و بین یک و نیم تا سه ساعت طول می کشد. بعلاوه بیهوشی موضعی، مپیواکائین همچنین برای بیهوشی کل مناطق بدن استفاده می شود. مناطق مربوطه به علت اثر ماده مپیواکائین ، نسبت به درد حساس نیستند.

خطرات و عوارض جانبی

ماده mepivacaine حاوی عوارض جانبی و پتانسیل مختلف نامطلوبی است فعل و انفعالات با دیگران داروهای و مواد عوارض جانبی معمول داروی مپیواکائین شامل این موارد است استفراغ, تهوع، کم خون فشار یا فشار خونو سرگیجه. عوارض جانبی گاه به گاه داروی مپیواکائین شامل ، به عنوان مثال ، اختلالات شنوایی و بینایی ، لرزش، تشنج ، بی حس زبان، اختلالات گفتاری ، زنگ زدن در گوش و از دست دادن هوشیاری. همچنین تعدادی از عوارض جانبی نادر ناشی از مپیواکائین وجود دارد. این شامل ، به عنوان مثال ، اختلالات قلب ریتم ، اعصاب آسیب دیده ، اختلالات عملکرد اعصاب ، غشای مغزی نرم ملتهب (آرخنوئیدیت) ، واکنش های آلرژیک به ماده فعال ، دید دوتایی ، ناراحتی در حین تنفس، و همچنین توقف قلب در بدترین حالت اگر فردی اختلالات هدایت عصبی داشته باشد ، از این دارو استفاده نمی شود افت فشار خون، یا جبران خسارت قلب شکست.